Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Λέσβος και χλοοτάπητες είναι εξ αρχής μια παρεξηγημένη υπόθεση, αφού δυστυχώς σχεδόν κάθε γήπεδο του νησιού που προσπάθησε να απαλλάξει τον αγωνιστικό του χώρο απ’ το χώμα, βρέθηκε αντιμέτωπο με σωρεία προβλημάτων και καθυστερήσεων (π.χ. γήπεδο Μυτιλήνης και γήπεδο Αγιάσου). Το γήπεδο, όμως, της Αγίας Παρασκευής, διεκδικεί πραγματικά το ρεκόρ των περίεργων συμβάντων. Αποτέλεσμα, να καθίσταται σήμερα άξιο απορίας το πώς κατάφερε να περάσει απ’ το χώμα στο ταρτάν. Έστω κι αν αυτό τον… συνθετικό χλοοτάπητα τον πλήρωσε το Ελληνικό Δημόσιο σε τιμές διπλάσιες απ’ ό,τι θα μπορούσε να τον πληρώσει. Έστω κι αν καθυστέρησε τρία χρόνια η ολοκλήρωση του έργου. Έστω κι αν το έργο εξοφλήθηκε κατά 70% προκαταβολικά λίγο πριν τις εκλογές του 2007!
Η ιστορία ξεκίνησε όταν η ποδοσφαιρική ομάδα Διαγόρας Αγίας Παρασκευής ανέβηκε κατηγορία, οπότε και επιβαλλόταν το ιδιόκτητο γήπεδό του, στην έξοδο του χωριού, να αποκτήσει χλοοτάπητα.
Την περίοδο εκείνη, όπως θυμάται ο πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Λέσβου και πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λέσβου (Ε.Π.Σ.Λ.), Σταύρος Ψαρρόπουλος, επισκέφτηκε το νησί ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός, ο οποίος με πρόσκληση του κ. Ψαρρόπουλου πήγε και είδε τους αγωνιστικούς χώρους των γηπέδων Αγιάσου και Αγίας Παρασκευής.
Απευθείας χρηματοδότηση
«Όντως», ανέφερε ο κ. Ψαρρόπουλος, «υπήρξε ανταπόκριση του κ. Ορφανού, που συμφώνησε να χρηματοδοτήσει η γενική γραμματεία Αθλητισμού τα δύο γήπεδα, κατανοώντας την επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουν τάπητα.»
Φεύγοντας ο κ. Ορφανός απ’ το νησί, ασχολήθηκε άμεσα με το θέμα του γηπέδου Αγίας Παρασκευής. Λίγο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007, μάλιστα, η γενική γραμματεία Αθλητισμού χρηματοδότησε την κατασκευή χλοοτάπητα σε 30 γήπεδα, μεταξύ των οποίων και σε αυτό της Αγίας Παρασκευής. Αντί, όμως, όπως έγινε με το γήπεδο Αγιάσου, η χρηματοδότηση να πάει σε κάποιο φορέα της αυτοδιοίκησης, στο δήμο ή στη νομαρχία, για την εκτέλεση του έργου, με διαδικασίες πρωτόγνωρα γρήγορες για το Δημόσιο μεταφέρθηκε πίστωση 310.000 ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό της ποδοσφαιρικής ομάδας, στην οποία και ανήκει το γήπεδο.
Η μεταβίβαση της πίστωσης με τέτοια γρήγορη διαδικασία, κυριολεκτικά μέσα σε μια μέρα, δεν ήταν το μόνο περίεργο της απόφασης. Η γενική γραμματεία Αθλητισμού, αποφάσισε και για το ποια εταιρεία θα υλοποιήσει το έργο, δίνοντας με απευθείας ανάθεση σε αυτήν «και τα 30 γήπεδα» κατά μία πληροφορία, ή «τα περισσότερα απ’ αυτά» κατά άλλη πηγή, στην ίδια εταιρεία.
Το ακόμη πιο περίεργο, πάντως, είναι ότι απ’ το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού τότε - επί εποχής Ζαχόπουλου μάλιστα - δεν υπήρξε καμμία δημοσιότητα για τα έργα σε τόσα πολλά γήπεδα που χρηματοδοτούνταν, παρ’ ότι, επαναλαμβάνουμε, επρόκειτο για προεκλογική περίοδο.
Προκαταβολή ρεκόρ
Για την υλοποίηση του έργου, με διαδικασίες που καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου σε ό,τι αφορά στην εμπλοκή της γενικής γραμματείας Αθλητισμού, υπεγράφη συμφωνητικό μεταξύ του Διαγόρα Αγίας Παρασκευής και της εταιρείας τοποθέτησης του τάπητα, την εταιρεία POLAT με έδρα τη Χαλκιδική. Σύμφωνα με το συμφωνητικό και στο πλαίσιο της ανάθεσης που έγινε, η εταιρεία θα υλοποιούσε το έργο λαμβάνοντας ως προκαταβολή τις 310.000 ευρώ, με ρητή δέσμευση σε διάστημα πέντε μηνών να παραδοθεί το έργο. Υπό την προϋπόθεση, όμως, να πληρωθεί η εταιρεία με τα υπόλοιπα χρήματα που κόστισε το έργο, της τάξης των 155.000 ευρώ.
Με υπεργολαβία σε ντόπια εργοληπτική εταιρεία, του Χρύσανθου Μάντζαρη, έναντι 70.000 ευρώ περίπου έγινε η υπόβαση για το ταρτάν, που περιελάμβανε τα έργα προετοιμασίας - χωματουργικά, στραγγιστικά - για την τοποθέτηση του τάπητα.
Η ντόπια εταιρεία φέρεται να ταλαιπωρήθηκε για πολύ καιρό μέχρι να πάρει τα συμφωνηθέντα με την εταιρεία χρήματα, ενώ ο κ. Μάντζαρης ουδέποτε έπαψε να απορεί, όπως κι όλοι οι Αγιοπαρασκευώτες, με ποιο τρόπο ανατέθηκε απ’ ευθείας το έργο απ’ τη γενική γραμματεία. Ένα έργο που δεν είχε μελέτη, που δεν είχε επιβλέποντα μηχανικό, που δεν ελεγχόταν από κανένα δημόσιο λειτουργό, ούτε τεχνικά, ούτε οικονομικά, αλλά πληρωνόταν και πληρώθηκε εξ ολοκλήρου με δημόσιο χρήμα!
Αλλαγή υφυπουργού
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2007, ο αθλητισμός άλλαξε τιμονιέρη και το Γιώργο Ορφανό διαδέχθηκε ο Γιάννης Ιωαννίδης, που για άγνωστο λόγο δε θέλησε να ολοκληρώσει τα έργα του προκατόχου του. Οπότε και δεν εγκρίθηκαν ποτέ οι 155.000 ευρώ, δεύτερο τμήμα της χρηματοδότησης για το έργο του γηπέδου της Αγίας Παρασκευής. Δεδομένης, μάλιστα, της συμφωνίας για αποπληρωμή του έργου πριν την τοποθέτηση του τάπητα, όσο δε δινόταν στην POLAT το υπόλοιπο της πίστωσης τόσο ο τάπητας δεν έμπαινε στο γήπεδο.
Στο μεταξύ, ο Διαγόρας Αγίας Παρασκευής έπαιξε στο γήπεδο της Καλλονής, έπεσε κατηγορία, αλλά ο τάπητας συνέχιζε να αποτελεί όνειρο μακρινό.
«Ως δήμος, και δεν εξετάζω τι προηγήθηκε, μπήκαμε στο παιχνίδι όταν διαπιστώσαμε πως το θέμα είχε κολλήσει και δε βρισκόταν λύση», δήλωσε μιλώντας στο «Ε» ο δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, Γιώργος Κυριαζής, που μετά τις αρνήσεις της γενικής γραμματείας Αθλητισμού πήγε προσωπικά πέρυσι στον ΟΠΑΠ, ζητώντας χρηματοδότηση για να ολοκληρωθεί το γήπεδο.
Πράγματι, από τον ΟΠΑΠ διατέθηκαν οι 155.000 ευρώ, οι οποίες δόθηκαν μέσω του δήμου Αγίας Παρασκευής στο Διαγόρα και από εκεί στην εταιρεία, η οποία πληρώθηκε και… ολοκλήρωσε το γήπεδο!
Ατέλειες…
Δυστυχώς, όμως, παρά τις 465.000 ευρώ (310.000 προκαταβολή + 155.000 απ’ τον ΟΠΑΠ), το γήπεδο του Διαγόρα δεν ήταν έτοιμο. Υπήρχαν ακόμη έργα που δεν είχαν γίνει, αφού η σύμβαση με την εταιρεία αφορούσε αποκλειστικά στον αγωνιστικό χώρο! Έτσι, με απόφαση του δήμου διατέθηκε κονδύλι της τάξης των 30.000 ευρώ για να γίνει η περίφραξη και να γίνουν εργασίες και στα αποδυτήρια.
Συνολικά δηλαδή το κόστος του γηπέδου του Διαγόρα Αγίας Παρασκευής έφτασε τις 495.000 ευρώ. Όταν με άλλες διαδικασίες, μέσω του δημόσιου λογιστικού, που σαφώς είναι ακριβότερο απ’ τις τιμές που μπορούν να επιτευχθούν με απευθείας αναθέσεις ιδιωτικών έργων, το ίδιο έργο υπολογίζεται ότι θα κόστιζε με τις τρέχουσες τιμές ακριβώς τα μισά. Για παράδειγμα, το έργο στο γηπεδάκι δίπλα στη γενική γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κόστισε περί τις 300.000 ευρώ, αλλά διαθέτει κάτω απ’ το συνθετικό χλοοτάπητα ασφαλτοτάπητα που αύξησε κατά 150.000 ευρώ το κόστος του. Όσο για το κόστος του συνθετικού τάπητα ενός γηπέδου όπως της Αγίας Παρασκευής, κοστίζει περίπου 25 ευρώ το τετραγωνικό, οπότε ολόκληρο το γήπεδο, εμβαδού 100 Χ 60 μέτρων, φτάνει τις 150.000 ευρώ. Με αυτά τα δεδομένα, το γήπεδο της Αγίας Παρασκευής, σε σαφώς λιγότερο διάστημα απ’ τα τρία χρόνια που κράτησε η κατασκευή του και με τα μισά χρήματα, θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί. Άλλωστε, όπως επισημαίνουν οι γνωρίζοντες αθλητικογράφοι, η ανακατασκευή του χλοοτάπητα του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας κόστισε μόλις 80.000 ευρώ ή το ένα έκτο απ’ ό,τι το χόρτο της Αγίας Παρασκευής!
Η ιστορία ξεκίνησε όταν η ποδοσφαιρική ομάδα Διαγόρας Αγίας Παρασκευής ανέβηκε κατηγορία, οπότε και επιβαλλόταν το ιδιόκτητο γήπεδό του, στην έξοδο του χωριού, να αποκτήσει χλοοτάπητα.
Την περίοδο εκείνη, όπως θυμάται ο πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Λέσβου και πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λέσβου (Ε.Π.Σ.Λ.), Σταύρος Ψαρρόπουλος, επισκέφτηκε το νησί ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός, ο οποίος με πρόσκληση του κ. Ψαρρόπουλου πήγε και είδε τους αγωνιστικούς χώρους των γηπέδων Αγιάσου και Αγίας Παρασκευής.
Απευθείας χρηματοδότηση
«Όντως», ανέφερε ο κ. Ψαρρόπουλος, «υπήρξε ανταπόκριση του κ. Ορφανού, που συμφώνησε να χρηματοδοτήσει η γενική γραμματεία Αθλητισμού τα δύο γήπεδα, κατανοώντας την επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουν τάπητα.»
Φεύγοντας ο κ. Ορφανός απ’ το νησί, ασχολήθηκε άμεσα με το θέμα του γηπέδου Αγίας Παρασκευής. Λίγο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007, μάλιστα, η γενική γραμματεία Αθλητισμού χρηματοδότησε την κατασκευή χλοοτάπητα σε 30 γήπεδα, μεταξύ των οποίων και σε αυτό της Αγίας Παρασκευής. Αντί, όμως, όπως έγινε με το γήπεδο Αγιάσου, η χρηματοδότηση να πάει σε κάποιο φορέα της αυτοδιοίκησης, στο δήμο ή στη νομαρχία, για την εκτέλεση του έργου, με διαδικασίες πρωτόγνωρα γρήγορες για το Δημόσιο μεταφέρθηκε πίστωση 310.000 ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό της ποδοσφαιρικής ομάδας, στην οποία και ανήκει το γήπεδο.
Η μεταβίβαση της πίστωσης με τέτοια γρήγορη διαδικασία, κυριολεκτικά μέσα σε μια μέρα, δεν ήταν το μόνο περίεργο της απόφασης. Η γενική γραμματεία Αθλητισμού, αποφάσισε και για το ποια εταιρεία θα υλοποιήσει το έργο, δίνοντας με απευθείας ανάθεση σε αυτήν «και τα 30 γήπεδα» κατά μία πληροφορία, ή «τα περισσότερα απ’ αυτά» κατά άλλη πηγή, στην ίδια εταιρεία.
Το ακόμη πιο περίεργο, πάντως, είναι ότι απ’ το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού τότε - επί εποχής Ζαχόπουλου μάλιστα - δεν υπήρξε καμμία δημοσιότητα για τα έργα σε τόσα πολλά γήπεδα που χρηματοδοτούνταν, παρ’ ότι, επαναλαμβάνουμε, επρόκειτο για προεκλογική περίοδο.
Προκαταβολή ρεκόρ
Για την υλοποίηση του έργου, με διαδικασίες που καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου σε ό,τι αφορά στην εμπλοκή της γενικής γραμματείας Αθλητισμού, υπεγράφη συμφωνητικό μεταξύ του Διαγόρα Αγίας Παρασκευής και της εταιρείας τοποθέτησης του τάπητα, την εταιρεία POLAT με έδρα τη Χαλκιδική. Σύμφωνα με το συμφωνητικό και στο πλαίσιο της ανάθεσης που έγινε, η εταιρεία θα υλοποιούσε το έργο λαμβάνοντας ως προκαταβολή τις 310.000 ευρώ, με ρητή δέσμευση σε διάστημα πέντε μηνών να παραδοθεί το έργο. Υπό την προϋπόθεση, όμως, να πληρωθεί η εταιρεία με τα υπόλοιπα χρήματα που κόστισε το έργο, της τάξης των 155.000 ευρώ.
Με υπεργολαβία σε ντόπια εργοληπτική εταιρεία, του Χρύσανθου Μάντζαρη, έναντι 70.000 ευρώ περίπου έγινε η υπόβαση για το ταρτάν, που περιελάμβανε τα έργα προετοιμασίας - χωματουργικά, στραγγιστικά - για την τοποθέτηση του τάπητα.
Η ντόπια εταιρεία φέρεται να ταλαιπωρήθηκε για πολύ καιρό μέχρι να πάρει τα συμφωνηθέντα με την εταιρεία χρήματα, ενώ ο κ. Μάντζαρης ουδέποτε έπαψε να απορεί, όπως κι όλοι οι Αγιοπαρασκευώτες, με ποιο τρόπο ανατέθηκε απ’ ευθείας το έργο απ’ τη γενική γραμματεία. Ένα έργο που δεν είχε μελέτη, που δεν είχε επιβλέποντα μηχανικό, που δεν ελεγχόταν από κανένα δημόσιο λειτουργό, ούτε τεχνικά, ούτε οικονομικά, αλλά πληρωνόταν και πληρώθηκε εξ ολοκλήρου με δημόσιο χρήμα!
Αλλαγή υφυπουργού
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2007, ο αθλητισμός άλλαξε τιμονιέρη και το Γιώργο Ορφανό διαδέχθηκε ο Γιάννης Ιωαννίδης, που για άγνωστο λόγο δε θέλησε να ολοκληρώσει τα έργα του προκατόχου του. Οπότε και δεν εγκρίθηκαν ποτέ οι 155.000 ευρώ, δεύτερο τμήμα της χρηματοδότησης για το έργο του γηπέδου της Αγίας Παρασκευής. Δεδομένης, μάλιστα, της συμφωνίας για αποπληρωμή του έργου πριν την τοποθέτηση του τάπητα, όσο δε δινόταν στην POLAT το υπόλοιπο της πίστωσης τόσο ο τάπητας δεν έμπαινε στο γήπεδο.
Στο μεταξύ, ο Διαγόρας Αγίας Παρασκευής έπαιξε στο γήπεδο της Καλλονής, έπεσε κατηγορία, αλλά ο τάπητας συνέχιζε να αποτελεί όνειρο μακρινό.
«Ως δήμος, και δεν εξετάζω τι προηγήθηκε, μπήκαμε στο παιχνίδι όταν διαπιστώσαμε πως το θέμα είχε κολλήσει και δε βρισκόταν λύση», δήλωσε μιλώντας στο «Ε» ο δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, Γιώργος Κυριαζής, που μετά τις αρνήσεις της γενικής γραμματείας Αθλητισμού πήγε προσωπικά πέρυσι στον ΟΠΑΠ, ζητώντας χρηματοδότηση για να ολοκληρωθεί το γήπεδο.
Πράγματι, από τον ΟΠΑΠ διατέθηκαν οι 155.000 ευρώ, οι οποίες δόθηκαν μέσω του δήμου Αγίας Παρασκευής στο Διαγόρα και από εκεί στην εταιρεία, η οποία πληρώθηκε και… ολοκλήρωσε το γήπεδο!
Ατέλειες…
Δυστυχώς, όμως, παρά τις 465.000 ευρώ (310.000 προκαταβολή + 155.000 απ’ τον ΟΠΑΠ), το γήπεδο του Διαγόρα δεν ήταν έτοιμο. Υπήρχαν ακόμη έργα που δεν είχαν γίνει, αφού η σύμβαση με την εταιρεία αφορούσε αποκλειστικά στον αγωνιστικό χώρο! Έτσι, με απόφαση του δήμου διατέθηκε κονδύλι της τάξης των 30.000 ευρώ για να γίνει η περίφραξη και να γίνουν εργασίες και στα αποδυτήρια.
Συνολικά δηλαδή το κόστος του γηπέδου του Διαγόρα Αγίας Παρασκευής έφτασε τις 495.000 ευρώ. Όταν με άλλες διαδικασίες, μέσω του δημόσιου λογιστικού, που σαφώς είναι ακριβότερο απ’ τις τιμές που μπορούν να επιτευχθούν με απευθείας αναθέσεις ιδιωτικών έργων, το ίδιο έργο υπολογίζεται ότι θα κόστιζε με τις τρέχουσες τιμές ακριβώς τα μισά. Για παράδειγμα, το έργο στο γηπεδάκι δίπλα στη γενική γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κόστισε περί τις 300.000 ευρώ, αλλά διαθέτει κάτω απ’ το συνθετικό χλοοτάπητα ασφαλτοτάπητα που αύξησε κατά 150.000 ευρώ το κόστος του. Όσο για το κόστος του συνθετικού τάπητα ενός γηπέδου όπως της Αγίας Παρασκευής, κοστίζει περίπου 25 ευρώ το τετραγωνικό, οπότε ολόκληρο το γήπεδο, εμβαδού 100 Χ 60 μέτρων, φτάνει τις 150.000 ευρώ. Με αυτά τα δεδομένα, το γήπεδο της Αγίας Παρασκευής, σε σαφώς λιγότερο διάστημα απ’ τα τρία χρόνια που κράτησε η κατασκευή του και με τα μισά χρήματα, θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί. Άλλωστε, όπως επισημαίνουν οι γνωρίζοντες αθλητικογράφοι, η ανακατασκευή του χλοοτάπητα του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας κόστισε μόλις 80.000 ευρώ ή το ένα έκτο απ’ ό,τι το χόρτο της Αγίας Παρασκευής!