Απρόβλεπτες συνέπειες στην εξέλιξη του μεγάλου έργου του βιολογικού καθαρισμού της Πέτρας προκαλεί η υπόθεση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του οικοπέδου, στο οποίο και επρόκειτο να κατασκευαστεί η μονάδα επεξεργασίας λυμάτων. Σημαντικό μέρος του οικοπέδου διεκδικεί, έχοντας και τους τίτλους ιδιοκτησίας, η Μαίρη Τόμα - Σαλαβοπούλου, που μετά από αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που υπέβαλε και ήδη εκδικάστηκαν, έχει απαγορευτεί εδώ και λίγες μέρες κάθε πράξη στην επίδικη έκταση, «παγώνοντας» έτσι το έργο. Η ίδια δηλώνει ότι θέλει να πάρει πίσω το κτήμα της, αλλά και να αποζημιωθεί για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί απ’ την κοπή 20 μεγάλων δέντρων. Τακτική δικάσιμος για την αγωγή που έχει υποβάλει η θιγομένη κατά του Δήμου Πέτρας έχει οριστεί για το Σεπτέμβριο του 2011, ενώ τυχόν πρωτοβουλίες για συμβιβασμό, ώστε να μη χαθεί το έργο, είναι προφανές ότι δεν προλαβαίνει πλέον να αναλάβει η απερχόμενη δημοτική αρχή.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια επίσκεψής της σε κτήμα της στην Πέτρα, η κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου διαπίστωσε ότι έχουν γίνει εκτεταμένες εργασίες «καθαρισμού» της έκτασης με την κοπή 20 συνολικά ελαιόδεντρων. Διερευνώντας τι ακριβώς είχε συμβεί, η ιδιοκτήτρια του οικοπέδου διαπίστωσε ότι απ’ το 2001 ο Δήμος Πέτρας, αγοράζοντας παρακείμενη της δικής της έκταση, «οικειοποιήθηκε» και το δικό της οικόπεδο, εμβαδού πέντε στρεμμάτων. Σε τμήμα αυτής της έκτασης είχε ήδη εγκατασταθεί ο ανάδοχος του έργου κατασκευής της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων, που θα εξυπηρετεί τα δίκτυα αποχέτευσης μιας κατ’ εξοχήν τουριστικής περιοχής (Πέτρα, Άναξος, Πετρί, Λαφιώνας), με πληθυσμιακό ισοδύναμο 20.000 κατοίκων.

Το κτήμα
«Το κτήμα αυτό», μας είπε η κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου, «είχε αγοραστεί απ’ τον πατέρα μου, Δημήτρη Τόμα, το 1934, απ’ τον οποίο και το κληρονόμησα μετά το θάνατό του το 1975. Από μικρή, ακόμη και ως φοιτήτρια, μάζευα ελιές σε αυτό το κτήμα μαζί με τους δικούς μου. Αλλά και μετά, με το σύζυγό μου, επειδή είχε πρόσβαση με αυτοκίνητο, το συγκεκριμένο ήταν το μόνο κτήμα που πάντα το εκμεταλλευόμασταν οι ίδιοι. Δεν το δώσαμε ποτέ κισίμι, ούτε το νοικιάσαμε. Για αυτό και μου προκαλεί ειλικρινά μεγάλη εντύπωση γιατί τόσα χρόνια, απ’ το 2001 που η διπλανή έκταση αγοράστηκε απ’ το Δήμο, δεν πρόσεξε κανείς ότι συνεχίζαμε να ζευγαρίζουμε το κτήμα, να μαζεύουμε τις ελιές, να το κλαδεύουμε, να έχουμε στην άκρη του αμέτρητα ρολά δίκτυα.»
Η ίδια, έχοντας ήδη ξεπεράσει το δυνατό σοκ, όπως το περιέγραψε, αντικρίζοντας κομμένα τα δέντρα, επεσήμανε: «Αυτό που δύσκολα γίνεται κατανοητό για τους ξένους, είναι πως το θέμα της δικαίωσής μου δεν είναι απλά οικονομικού χαρακτήρα, αλλά κατ’ εξοχήν ηθικό ζήτημα. Μέσα στα κτήματα μένουν τα σημάδια των ανθρώπων που πέρασαν και δούλεψαν σε αυτά, υπάρχουν οι δεσμοί και οι μνήμες, η αγάπη για τα δέντρα και τη γη, όλα αυτά που σου προκαλεί πόνο να τα δεις ξαφνικά να χάνονται, να έχουν καταπατηθεί εν αγνοία σου.»

Κέρδισε τα ασφαλιστικά
Η κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για διατάραξη νομής κατά του Δήμου Πέτρας, τα οποία και εκδικάστηκαν απ’ την Εισαγγελία Μυτιλήνης στις αρχές Οκτωβρίου. Πριν λίγες μέρες, όπως μας είπε η δικηγόρος της, Ειρήνη Μαλλίδου, εκδόθηκε η απόφαση που δικαιώνει την κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου, αφού διατάσσει αποβολή του Δήμου Πέτρας και οποιουδήποτε τρίτου από το επίδικο ακίνητο, ενώ απαγορεύει κάθε διακατοχική πράξη έως ότου κριθεί η υπόθεση δικαστικά. Η αγωγή θα εκδικαστεί απ’ το Μονομελές Πρωτοδικείο Μυτιλήνης το Σεπτέμβριο του 2011.
«Στη συγκεκριμένη έκταση πήγα για πρώτη φορά το καλοκαίρι τού 2006, συνοδεύοντας τότε ως δημοτικός σύμβουλος Πέτρας τον τότε περιφερειάρχη Σέργιο Τσίφτη, στον οποίο και έδειξα πού θα γίνει ο βιολογικός», ανέφερε ο δήμαρχος Πέτρας, Απόστολος Αλατζάς, προσθέτοντας ότι «αν δεν κοβόντουσαν τα δέντρα, ίσως ακόμη και σήμερα να μην είχε γίνει αντιληπτή η διαφωνία που υπάρχει για την έκταση».

Και σταθμός μεταφόρτωσης!!!
Ο κ. Αλατζάς υπογραμμίζει ότι εκείνο που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πλέον απ’ το Δήμο Λέσβου, διότι δεν υπάρχουν περιθώρια χρονικά να κλείσει η υπόθεση μέσα στο μήνα, είναι να μη χαθεί το έργο του βιολογικού, που δεν έχει μεγάλη προθεσμία για να υλοποιηθεί. «Απ’ την πλευρά μας, ξεκίνησαν κάποιες προσπάθειες αλλαγής της χωροθέτησης της μονάδας προκειμένου να μη γίνουν εργασίες στο επίδικο οικόπεδο, αλλά είναι γνωστό πως αυτές οι διαδικασίες είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες. Πιστεύω, όμως, ότι μπορεί να υπάρξει και συμβιβασμός ή να τεθεί θέμα απαλλοτρίωσης, ό,τι θα ήταν για το συμφέρον του έργου», τόνισε ο απερχόμενος δήμαρχος.
Ο κ. Αλατζάς επεσήμανε ότι στον ίδιο χώρο είχε προταθεί η χωροθέτηση και του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων για τους Δήμους Πέτρας και Μήθυμνας, ενημέρωσε όμως την ΤΕΔΚ για την εξέλιξη προκειμένου στη μελέτη που θα εκπονηθεί για τους Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων να μη ληφθεί υπόψη η συγκεκριμένη έκταση.
«Ίσως ο Δημήτρης Βουνάτσος, που κληρονομεί και αυτό το ζήτημα, να είναι πιο τυχερός από μένα, γιατί πολύ απλά τα πράγματα πλέον έχουν γίνει πιο συγκεκριμένα, κι ως νομικός και ο ίδιος να μπορέσει να πάρει πρωτοβουλίες που να άρουν την αδυναμία συνέχισης του έργου», κατέληξε ο κ. Αλατζάς, που ανέφερε ότι οι μελετητές του έργου εξετάζουν και το ενδεχόμενο να χρειαστεί μόνο ένα στρέμμα απ’ τα πέντε της ιδιοκτησίας της κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου.
Έως τώρα δεν έχει υπάρξει κάποια πρόταση συμβιβασμού με την οποία και στην ουσία να ακυρώνεται το συμβόλαιο αγοράς, βάσει του οποίου το 2001 ο Δήμος Πέτρας είχε «αποκτήσει» μαζί με τα στρέμματα που πραγματικά αγόρασε και τα πέντε στρέμματα της κ. Τόμα - Σαλαβοπούλου. Ίσως όμως μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση, να υπάρξουν ανάλογες πρωτοβουλίες, που να αποκαθιστούν τη θιγόμενη ιδιοκτήτρια και ταυτόχρονα να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχιση του έργου. Διαφορετικά, το έργο δύσκολα θα «ξεπαγώσει» και κινδυνεύει να ακυρωθεί η όλη προσπάθεια που έως σήμερα έχει γίνει με την κατασκευή αμέτρητων δικτύων αποχέτευσης.