Ο γνωστός πολιτικός μηχανικός και πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ Καλλονής, Ταξιάρχης Βέρρος είπε ναι στην πρόκληση της πρώτης αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης και συμμετέχει στο συνδυασμό «Αγώνας για τα νησιά μας» με τον Παύλο Βογιατζή.
Ο γνωστός πολιτικός μηχανικός και πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ Καλλονής, Ταξιάρχης Βέρρος, αντί να συνεχίσει την ήδη 12ετή πορεία του στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, είπε ναι στην πρόκληση της πρώτης αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης και συμμετέχει στο συνδυασμό «Αγώνας για τα νησιά μας» με τον Παύλο Βογιατζή.
Άλλωστε, πέραν της αποδοχής της πρόκλησης, δε θα μπορούσε να υπηρετήσει το «μόρφωμα» - όπως το χαρακτηρίζει - του ενός δήμου ολόκληρη η Λέσβος.
Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, εκτός των στόχων που θέτει σε προσωπικό επίπεδο για τις εκλογές και το ρόλο που επιθυμεί να έχει αν εκλεγεί, αναφέρεται με ιδιαίτερη ειλικρίνεια στην προεδρία της ΑΕΛΚ. Αποκαλύπτει την αγάπη του για την ομάδα που διοικεί, την οποία και παρομοιάζει με μοιραία ξανθιά από ασπρόμαυρη ταινία, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα συναισθήματα που του προκαλεί. Μην ξεχνάμε ότι το ποδόσφαιρο ήταν μια ακόμη πρόκληση, στην οποία και έχει ήδη υποκύψει ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος, που έχοντας την εμπειρία απ’ το δήμο Καλλονής μάς λέει ότι για να προσφέρει κανείς στην αυτοδιοίκηση, μεταξύ όλων των άλλων προσόντων πρέπει «να ακούει πολύ και να μιλάει λίγο».
Πώς αποφασίσατε να συμμετάσχετε στις πρώτες περιφερειακές εκλογές κι όχι στις δημοτικές;
«Η απάντηση είναι απλή. Μου αρέσουν οι προκλήσεις, και ο θεσμός της αιρετής Περιφέρειας είναι μια μεγάλη πρόκληση. Μην ξεχνάτε ότι από την 1η Ιανουαρίου τού 2011 η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου θα είναι μια τοπική κυβέρνηση, που θα κληθεί να δώσει λύσεις σε όλα τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τους νησιώτες του Βορείου Αιγαίου. Για να είναι, όμως, λειτουργική και αποτελεσματική, θα πρέπει αφενός να έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και αφετέρου να έχει παρουσία και λόγο στον εθνικό σχεδιασμό και στις ευρωπαϊκές περιφερειακές πολιτικές. Αυτά ίσως σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη θεωρούνται αυτονόητα. Δυστυχώς, όμως, αυτά που οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες θεωρούν δεδομένα, στην πατρίδα μας πρέπει να τα διεκδικήσεις.»
Καλλικράτειο μόρφωμα…
«Έτσι, λοιπόν, θέλησα να στηρίξω την προσπάθεια του Παύλου Βογιατζή, που έβαλε τον πήχη ψηλά, χωρίς συμβιβασμούς και κυβερνητικές εξαρτήσεις. Παράλληλα, ήθελα να αντιδράσω στο μόρφωμα του ενός δήμου στη Λέσβο, μόρφωμα που θα οδηγήσει ένα νέο θεσμό, τον “Καλλικράτη”, σε αποτυχία. Εκτιμώ, δε, ότι σύντομα οι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών θα αντιληφθούν πως το τέρας το οποίο κατασκεύασαν δε θα μπορέσει να λειτουργήσει, παρά το γεγονός ότι είμαι βέβαιος ότι όσοι συμπολίτες μας εκλεγούν να υπηρετήσουν στο θεσμό θα κάνουν ό,τι μπορούν για το καλό της Λέσβου.»
Τι έχετε αποκομίσει απ’ την πολύχρονη θητεία σας στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο δήμο Καλλονής;
«Εκλέγομαι απ’ το 1998 δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Καλλονής. Διετέλεσα σύμβουλος πλειοψηφίας αλλά και μειοψηφίας. Είδα, κατά συνέπεια, και τις δύο όψεις του νομίσματος, την ευθύνη να αποφασίζεις, αλλά και την ευθύνη να ελέγχεις. Αυτό το οποίο αποκόμισα όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι απαραίτητη προϋπόθεση για όποιον θέλει να προσφέρει στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι να έχει εμπειρία στη διοίκηση, να γνωρίζει τα προβλήματα, να είναι κοντά στους πολίτες, να προβλέπει και να έχει πάντα εναλλακτικές λύσεις, να οραματίζεται, να σχεδιάζει και να εκτελεί, να τολμά, να ακούει πολύ και να μιλάει λίγο, να μη θεωρεί τίποτα δεδομένο, να μην ασκεί στείρα κριτική, να λειτουργεί έξω και πάνω από κομματικές λογικές και να είναι έντιμος και ειλικρινής. Θεωρώ ότι η πολύχρονη παρουσία μου στα δρώμενα του δήμου Καλλονής με βελτίωσε σε όλους αυτούς τους τομείς.»
Προσωπικά με τι θα επιδιώξετε να ασχοληθείτε ως περιφερειακός σύμβουλος;
«Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, είμαι πιο κοντά στα θέματα ανάπτυξης και τουρισμού. Εξάλλου, ο τουρισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία και πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα σε επαναπροσδιορισμό σε επίπεδο σχεδιασμού και να βελτιώσουμε δραστικά τις υποδομές. Δε νοείται ποιοτικός τουρισμός χωρίς υποδομές, δεν είναι δυνατόν να ανοίξουμε νέες αγορές χωρίς να αναβαθμίσουμε τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Αν το κάνουμε, θα εκτεθούμε και θα χάσουμε μια μοναδική ευκαιρία που μας παρουσιάζεται τώρα, εν μέσω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα.
Χωρίς ανταγωνιστική μονάδα
»Μου προκαλεί κατάπληξη που συμπολίτες μας που μετέχουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων, κάνουν ό,τι μπορούν ώστε η Λέσβος να μην αποκτήσει ποτέ έστω μια ανταγωνιστική τουριστική μονάδα.
Στα θέματα ανάπτυξης περιλαμβάνω την ουσιαστική βελτίωση του οδικού δικτύου, το δραστικό εκσυγχρονισμό όλων των πυλών εισόδου στα νησιά (π.χ. λιμάνι Σιγρίου), την ενίσχυση του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα παραγωγής και μεταποίησης. Δεν μπορούμε να διεκδικούμε το νησιωτικό ισοδύναμο εάν οι υποδομές μας δεν είναι αντίστοιχες με αυτές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Αυτά είναι τα ενδιαφέροντά μου, πράγμα όμως που δε σημαίνει σε καμμία περίπτωση, αν οι συμπολίτες μου αποφασίσουν με την ψήφο τους να μου εμπιστευθούν τη θέση του περιφερειακού συμβούλου, πως αν μου ανατεθεί κάποια άλλη αρμοδιότητα θα την αρνηθώ. Όταν ανήκεις σε μια ομάδα και είσαι υπεύθυνο άτομο, πρέπει να λειτουργείς σα στρατιώτης και να προσπαθείς να φέρεις σε πέρας ό,τι σου αναθέσουν.»
Η… μοιραία ξανθιά
Σας διευκολύνει ή το ακριβώς αντίθετο στην προεκλογική σας πορεία η προεδρία τής ΑΕΛΚ και οι ευθύνες που απορρέουν απ’ αυτήν;
«Η ΑΕΛΚ. Για να ακριβολογούμε η ΠΑΕ ΑΕΛ Καλλονής. Μπήκε στη ζωή μου ξαφνικά ένα σαββατιάτικο μεσημέρι, μεταξύ ούζου, απελπισίας και ψεύτικων υποσχέσεων. Από τότε με ακολουθεί - ή, αν θέλετε, την ακολουθώ - σα μοιραία ξανθιά από ασπρόμαυρη ταινία, που θεωρεί ότι βρήκε επιτέλους αυτό που έψαχνε. Και εγώ το ξέρω. Αλλά είναι διαβολικά όμορφη, με στέλνει στα ουράνια αν θέλει (παρ’ ολίγο να το πετύχει και πραγματικά πέρυσι σε κάποια παιχνίδια), με ρίχνει στα τάρταρα όποτε δεν έχει κέφια, με βγάζει εκτός ελέγχου, εμένα τον “ψύχραιμο”, το “συγκροτημένο”, το “συντηρητικό”.
Η σχέση μου μαζί της είναι εκρηκτική, επικίνδυνη, έντονα συναισθηματική και, όπως αντιλαμβάνεστε, μια σχέση πάνω από εκλογικές λογικές. Όπως πάνω απ’ όλα είναι η οικογένειά μου, όπως δε θα σταματήσω, αν μου το επιτρέπει η υγεία μου, να δουλεύω στο γραφείο μου. Σας ευχαριστώ, πάντως, που μου κάνατε αυτή την ερώτηση.»