Το παιδί που αφήσαμε πίσω μας…

01/07/2012 - 05:56
Η γιορτή των Χριστουγέννων που μόλις πέρασε, και της Πρωτοχρονιάς που σε λίγες μέρες έρχεται, είναι συνυφασμένες με την οικογενειακή ατμόσφαιρα, τη χαρά, την αισιοδοξία και την ελπίδα για την αλλαγή και το καινούργιο.
Η γιορτή των Χριστουγέννων που μόλις πέρασε, και της Πρωτοχρονιάς που σε λίγες μέρες έρχεται, είναι συνυφασμένες με την οικογενειακή ατμόσφαιρα, τη χαρά, την αισιοδοξία και την ελπίδα για την αλλαγή και το καινούργιο. Μέσα σ’ αυτή τη γιορτινή ατμόσφαιρα, σαν ένα παραμύθι αγάπης που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται αλλά και χρόνο με το χρόνο ξεθωριάζει και χάνει τη μαγεία του, είναι στιγμές -πώς να το κρύψεις- που λαχταράμε να ξαναγίνουμε παιδιά κι εμείς. Πίσω από κάθε φωτισμένο λαμπάκι και κάθε στολισμένο δέντρο, ψάχνουμε να βρούμε το δικό μας παραμύθι και τη χαμένη μας αθωότητα. Αυτή που, μόνο στα καθαρά μάτια των παιδιών, αντικρίζουμε. Γι’ αυτό, ανάμεσα στο τίποτα και στο λίγο, επιστρατεύουμε ακόμα και τη φαντασία μας μήπως και ξαναβρούμε αυτό το παιδί που κάποτε αφήσαμε πίσω μας. Αν κατορθώσουμε, έστω και για λίγες στιγμές, να νιώσουμε αυτή τη μαγεία, σημαίνει ότι ακόμα έχουν απομείνει μέσα μας συναισθήματα, που η καθημερινότητα δεν έχει συνθλίψει.    
Ευτυχώς, υπάρχουν τα παιδιά, αυτά τα υπέροχα πλάσματα, όσα ακόμα έμειναν αθώα και άφθορα που, ανυποψίαστα, ρουφάνε όλη τη χαρά των εορτών. Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το παιδί που περιμένει με λαχτάρα όλο αυτό το «παραμύθι» με το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τον Αϊ-Βασίλη, το άνοιγμα των δώρων; Γι’ αυτές, λοιπόν, τις γλυκές υπάρξεις και μόνο, αξίζει να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, έστω και με αυτόν τον παράφορο σύγχρονο τρόπο, όπου σχεδόν απουσιάζει κάθε έννοια πνευματικότητας, χριστιανοσύνης και αγάπης. Πόσα όνειρα γεμάτα ομορφιά και αθωότητα, δε κάναμε κι εμείς σαν παιδιά. Τα δώρα μας… μπορεί να ήταν μικρά κι ασήμαντα, ήταν όμως με πολλή στοργή και αγάπη τυλιγμένα. Χαιρόμασταν με κάθε τι απλό και χαρμόσυνο που υπήρχε γύρω μας. Ήταν οι εποχές, που τα λίγα μάς έκαναν πλούσιους. Πλουσιότερους από τα πολλά του σήμερα, που μας φτωχαίνουν. Κάθε συναίσθημα και κάθε σκέψη ήταν πέρα για πέρα αληθινά.
Τώρα, όσο περνάν τα χρόνια, τόσο ξεθωριάζουν οι μέρες των εορτών. Όπως και κάποιες παραδόσεις, που τις έχουμε αφήσει στο περιθώριο ή μάλλον έχει ξεφτίσει ο συμβολισμός τους. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα κάλαντα, τα λαμπερά φώτα, τα δώρα και τα στολίδια, παίρνουν το χρώμα της αναγκαιότητας, που στερεί από τις μέρες και τις ώρες, τον αυθορμητισμό τους. Χάθηκε η μαγεία. Όλα έγιναν, με τον καιρό, ένα παιχνίδι του καταναλωτισμού. Ακόμα και οι ευχές, κάτι που έβγαινε από μέσα μας, από καρδιάς, όπως συνηθίζουμε να λέμε, έχασαν κι αυτές τη σημασία τους. Τώρα ανταλλάσσονται και εκφράζονται με άλλους, πιο σύγχρονους τρόπους. Σπάνιο φαινόμενο, πλέον η παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη κάρτα. Σήμερα περιοριζόμαστε στην ηλεκτρονική παραφορά της ευκολίας, της διαδικτυακής αποστολής και του SMS. Δεν θα έλεγα ότι στέρεψε η γενναιοδωρία των ευχών, ούτε η έμπνευση, ούτε και ο αυθορμητισμός λείπουν… Αυτό που, δυστυχώς λείπει, είναι αυτό το ιδιόχειρο καλλιγραφικό γράψιμο, που έδινε άλλη αισθητική και είχε άλλη αξία.
Έτσι, κυλάνε και φεύγουν σα νερό, οι τελευταίες ημέρες του χρόνου. Οι αποτυχίες, οι απογοητεύσεις, οι κακές στιγμές που φυσικά υπήρξαν, ας πάνε στο καλό. Ας τις αφήσουμε να πετάξουν, να χαθούν, να ξεχαστούν. Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας, κυρίως τις θετικές στιγμές της χρονιάς και τη γεύση τους. Μπορεί να ήταν λίγες και σε φτωχό περιτύλιγμα, έτσι κι αλλιώς σημασία δεν έχει και τόσο το περιτύλιγμα, αλλά το περιεχόμενο. Ας ευχηθούμε να βρούμε όλοι, μέσα στην καθημερινή ρουτίνα, κάποιες απροσδόκητες στιγμές ώστε να ξεχαστούμε, να χαλαρώσουμε κι αντάμα με την ελπίδα, να ταξιδέψουμε για το καλύτερο!
Εύχομαι σε όλους: Καλή Χρονιά!

Στράτος Δουκάκης
mithymnaios@gmail.com

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey