Η ατυχία που τον κατατρέχει ειδικά τα τελευταία χρόνια, δεν έχει προηγούμενο. Φέτος στο ξεκίνημα της σεζόν, φαινόταν πιο έτοιμος από ποτέ να κάνει μία φουλ και καλή σεζόν και να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα, τον Αιολικό, να πετύχει τους στόχους του. Στο πίσω μέρος του μυαλού του, πάντα υπήρχε και το ενδεχόμενο της… ξενιτιάς, με μία μεταγραφή σε μεγαλύτερο σύλλογο. Άλλωστε η αγωνιστική του αξία είναι αναμφίβολα για μεγαλύτερη κατηγορία. Την Κυριακή όμως, η μοίρα του έστησε καρτέρι και σε μία ανύποπτη φάση, ο Παναγιώτης Χρόνης χτύπησε πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι αρχικά εκτιμήθηκε. Η τρίτη (!) ρήξη χιαστών που υπέστη ο νεαρός μπακ-χαφ, είναι γεγονός και η σεζόν για εκείνον δυστυχώς τελείωσε νωρίς…

Η ρήξη χιαστών δικαίως θεωρείται ο χειρότερος τραυματισμός που μπορεί να πάθει ποδοσφαιριστής… Στο παρελθόν, όταν κάποιος αντιμετώπιζε τέτοιο πρόβλημα, ήταν ζήτημα το αν θα μπορούσε ακόμα και να περπατήσει χωρίς κουσούρι. Στην πιο σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, η ρήξη χιαστών αντιμετωπίζεται, μόνο που όποιος ποδοσφαιριστής την παθαίνει, ψυχολογικά δύσκολα την ξεπερνάει και σπάνια εμφανίζεται ο ίδιος αγωνιστικά, όπως πριν τον τραυματισμό του.

Η πρώτη ρήξη…
Ο Παναγιώτης Χρόνης από μικρός είδε την άλλη όψη του νομίσματος στο ποδόσφαιρο. Στα ξεκινήματά του, στον Εθνικό Αστέρα, υπέστη ρήξη χιαστών και έχασε την ευκαιρία να ξεκινήσει μία μεγάλη καριέρα ενδεχομένως. Η απογοήτευσή του ήταν τεράστια και νωρίς νωρίς, αποφάσισε τον επαναπατρισμό του και την ένταξή του στον Αιολικό. Αν και θα μπορούσε να θεωρηθεί πισωγύρισμα η εξέλιξη αυτή για τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να επανέλθει στους αγωνιστικούς χώρους, χωρίς προβλήματα. Όταν κατάφερε να καθιερωθεί στη μεγάλη ομάδα της Μυτιλήνης και στην καλύτερη ποδοσφαιρική του χρονιά (2007-2008) με το Γρηγορίου προπονητή, η μοίρα του έστησε πάλι άσχημο παιχνίδι στην πλάτη του. Στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, σε μία αδιάφορη βαθμολογικά αναμέτρηση με τον Αχαρναϊκό, ο Χρόνης βρέθηκε στο χόρτο να σφαδάζει. Κανείς δεν περίμενε ότι ήταν τόσο σοβαρή η περίπτωσή του. Λίγο αργότερα ήρθαν τα άσχημα μαντάτα. Ρήξη χιαστών η διάγνωση, η δεύτερη κατά σειρά και μία ακόμα χρυσή ευκαιρία για διάκριση, πάει αυτόματα χαμένη. Θυμίζουμε πως εκείνη τη σεζόν, ο Χρόνης θεωρούνταν ο κορυφαίος μπακ-χαφ της Γ΄ Εθνικής και για την απόκτησή του, είχαν ενδιαφερθεί πολλές ομάδες, με τον όνομα της Παναχαϊκής να είναι μόνο ένα από αυτά που είχαν διαρρεύσει…

Και θύμα τροχαίου!
Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό… Ο Χρόνης, αφού εγχειρίστηκε το καλοκαίρι του 2008, και με το πόδι ακόμα στην πατερίτσα, έπεσε και θύμα τροχαίου στην Πέτρα, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την κατάστασή του! Λίγους μήνες αργότερα, ξεκίνησε ένα νέο δύσκολο ξεκίνημα, με την ΑΕΛΚ να τον εμπιστεύεται μετά τα Χριστούγεννα και να του προσφέρει μία εξάμηνη συνεργασία πέρυσι, στην προσπάθειά της να ανέβει από τη Δ΄ στη Γ΄ Εθνική. Ο Χρόνης αν και ήταν εμφανές πως δεν ήταν ο ίδιος αγωνιστικά, με τον ποδοσφαιριστή που ντρίμπλαρε μόνος του την Κόρινθο, δεν έχανε το κουράγιο του και συντηρητικά προσπαθούσε να βρει ξανά τα πατήματά του.

Η κακιά στιγμή
Το φετινό καλοκαίρι, γύρισε στον Αιολικό και από την προετοιμασία κιόλας, έδειχνε στοιχεία του παλιού καλού του εαυτού. Στην πρεμιέρα, η είσοδός του στο παιχνίδι με την ΕΛΛΑΣ Ποντίων, αποδείχθηκε καθοριστική για την έκβασή του. Την Κυριακή με το Κορωπί, ξεκίνησε βασικός και ήταν μέχρι το μοιραίο 34΄, ο κορυφαίος του γηπέδου, δείχνοντας πως ήταν σε εξαιρετική κατάσταση.
Σε μία ανύποπτη φάση όμως, στη γραμμή του πλαγίου άουτ, ο Χρόνης έπεσε στο έδαφος από μαρκάρισμα αντιπάλου, με το διαιτητή να μην υποδεικνύει την παράβαση. Ο νεαρός σηκώθηκε αμέσως για να διεκδικήσει ξανά τη μπάλα και από το ζόρισμά του αυτό, προφανώς προήλθε ο νέος τραυματισμός. Από το πουθενά, από ένα λάθος σφύριγμα. Από μία κακιά στιγμή.

Η μεγαλύτερη αδικία
Η πρώτη εκτίμηση των ανθρώπων του Αιολικού, έκανε λόγο για κάκωση. Χθες όμως μετά τη μαγνητική εξέταση, διαπιστώθηκε αυτό που δεν ήθελε κανείς. Ρήξη χιαστού στο χειρουργημένο γόνατο από την εποχή του Αστέρα… Η επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους, υπολογίζεται πλέον σε έξι περίπου μήνες. Τι κουράγια έχουν όμως απομείνει στο νεαρό ποδοσφαιριστή, για να συνεχίσει να αγωνίζεται; Αυτό το γνωρίζει μόνο ο ίδιος, που γνωρίζει όσο λίγοι να ξεπερνά τέτοιες καταστάσεις. Ωστόσο όσοι έχουν παίξει μπάλα, ξέρουν καλύτερα πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις τέτοιο σοκ.
Λένε γενικά πως το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο σε ό,τι αφορά τις διακρίσεις ή μη, όλων αυτών που ασχολούνται μαζί του. Η περίπτωση του Χρόνη όμως, είναι μία από τις μεγαλύτερες αδικίες του ποδοσφαίρου.