Θα ξοδεύατε δέκα ευρώ για την αγορά ενός ψηφιακού καναπέ σε μοντέρνο σχέδιο; Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, η Playfish, εταιρεία που εκδίδει παιχνίδια για τα κοινωνικά δίκτυα, έχει βγάλει εκατομμύρια δολάρια από τέτοιες συναλλαγές.
Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά βιντεοπαιχνίδια που χρεώνουν μια αρκετή υψηλή τιμή για την αγορά τους, το επιχειρηματικό μοντέλο της Playfish βασίζεται στις μικρό-συναλλαγές των παικτών στα δωρεάν παιχνίδια, που παίζουν σε ιστοσελίδες, όπως το Facebook, το MySpace και το Bebo. Το μυστικό επιτυχίας βρίσκεται στους απόλυτους αριθμούς. Την ώρα που αναλυτές προέβλεπαν πωλήσεις δέκα εκατομμυρίων τεμαχίων για το blockbuster παιχνίδι Modern Warfare 2, η πελατειακή βάση του Playfish, φτάνει τα εξήντα εκατομμύρια χρήστες μηνιαίως.
«Το παιχνίδι είναι δωρεάν, οπότε προσπαθούμε να φέρουμε όσους περισσότερους χρήστες μπορούμε», εξηγεί ο Κρίστιαν Σέγκερστρεϊλ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. «Στη συνέχεια, προσπαθούμε να μεγιστοποιήσουμε τον αριθμό των παικτών στους οποίους προσφέρουμε κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον, για το οποίο είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν».
Η εταιρεία έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον του κολοσσού της αγοράς, της Electronic Arts, που φρόντισε να την εξαγοράσει έναντι 300 εκατομμύρια δολάρια το Νοέμβριο του 2009.
Τα πιο επιτυχημένα παιχνίδια στο ενεργητικό της Playfish, είναι το Pet Society, στο οποίο οι χρήστες φροντίζουν τα ψηφιακά τους κατοικίδια ζώα και προσελκύει 21 εκατομμύρια χρήστες, και το Restaurant City με 18 εκατομμύρια, στο οποίο οι χρήστες λειτουργούν το δικό τους εικονικό εστιατόριο.
Περίπου 80% των παικτών της Playfish, έχουν ηλικία από 18-34 ετών, με ισοκατανομή μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η αγορά του gaming στα κοινωνικά δίκτυα, είναι σχετικά νέα, με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιεί από την υπάρχουσα αγορά βιντεοπαιχνιδιών, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τα ποσά που δαπανώνται, αλλά και στη φύση της, αφού τα παιχνίδια αυτά είναι πολύ πιο απλά στον τρόπο παιχνιδιού. «Ο τρόπος παιχνιδιού δεν προέρχεται από κάποιο σενάριο ή ιστορία, αλλά βασίζεται κυρίως στις σχέσεις των παιχτών μεταξύ τους, που ήδη γνωρίζονται μέσα από το κοινωνικό δίκτυο που συμμετέχουν», κατέληξε ο Σέγκερστρεϊλ.

Πηγή: www.kathimerini.gr