Οι τοίχοι έχουν πάντα τη δική τους ιστορία. Τα τείχη είναι τα οχυρά των πόλεων από αρχαιοτάτων χρόνων. Κάθε οχυρό προστατεύει από επιδρομές πάσης φύσεως. Όταν πέφτουν τα τείχη οι πόλεις είναι ανοχύρωτες…
«Απεργία στο φόβο», είναι ένα σύνθημα γραμμένο στους τοίχους της πόλης μας σε κεντρικό σημείο. Θέλοντας και μη, καθώς το προσπερνάω, μου καρφώνεται στο νου. Στροβιλίζει καλά-καλά και τελικά μου μένει ένας φόβος. Κι αυτός είναι ότι δεν έχουμε το φόβο, πλέον, για τίποτα! Χωρίς φόβο Θεού, όλα είναι επιτρεπτά...
Graffiti και συνθήματα, επιθετική μορφή τέχνης και έκφρασης πάνω σε τοίχους και επιφάνειες αδιακρίτως. Άλλοτε λειτουργεί σα μια αυθόρμητη πράξη κι άλλοτε γίνεται προμελετημένα. Τέχνη ή βιασμός; Φιλοσοφία ή εύκολη λύση; Κάποιες φορές το καυστικό χιούμορ και οι έξυπνες σοφιστείες πυροδοτούν την αδρεναλίνη και ενεργοποιούν τον εγκέφαλο. Άλλες φορές, πάλι, ο πεσιμισμός και η ακρότητα της σκέψης του γράφοντα είναι γροθιά στο στομάχι. Ανατριχιάζεις στον τρόπο προσέγγισης και νοοτροπίας, στη βρισιά, στην ξέφρενη βία, στην έλλειψη σεβασμού στο χώρο.
«Είμαστε αυτό που γράφουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε». Αλήθειες που βγαίνουν από το καταπιεσμένο υποσυνείδητο ανεξέλεγκτα και χωρίς δεύτερη σκέψη. Η πίεση που αισθάνεται σήμερα ο αποπροσανατολισμένος Ευρωπαίος Έλληνας πολίτης δεν παίρνει αναβολή. Να μερικά από τα πιο απλά συνθήματα:
«Είμαστε όλοι μετανάστες», «Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω μια καταπληκτική μόρφωση», «Απαγορεύεται το απαγορεύεται», «Όταν θα πεθάνω, θα πάω στον παράδεισο γιατί την κόλαση την έζησα εδώ», «Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές», «Μη στηρίζεις τα όνειρά σου στ’ άστρα, γιατί αυτά δε στηρίζονται πουθενά», «Σταματήστε τη Γη να κατέβω!»…
Τέλος, «Αν ο Θεός υπάρχει, είναι δικό του πρόβλημα». Δε θα συμφωνήσω. Γιατί ο Θεός δεν έχει προβλήματα. Έτσι απλοϊκά θα το πω. Όπως ένα παιδί που θέλει την ελπίδα. Βλέπει τη Γη τού 2010 να καταστρέφεται, να μολύνεται και αμυδρά αντιλαμβάνεται πως τούτος ο κόσμος για αλλού ξεκίνησε και οι άνθρωποι αλλού τον πάνε.
Καταργήσαμε το φόβο που είναι οχυρό της ποιότητας ζωής. Γίναμε Θεοί στη θέση του Θεού. Η αφοβία που ελευθερώνει και που καταργεί και από αυτήν την «απεργία στο φόβο» έρχεται μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης…

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.