Η πάλη του ανθρώπου με το διάβολο δε σταματά ούτε λεπτό. Αυτός ο «αόρατος πόλεμος», όπως θα έλεγε και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, δε σταματά ακόμα κι όταν σταματήσει να λειτουργεί η καρδιά του ανθρώπου! Προσπαθεί και μετά το θάνατο να οικειοποιηθεί την ψυχή. Σταματά μόνο όταν ο Δίκαιος Κριτής αποφανθεί θετικά γι’ αυτήν...
Υπάρχει όντως ο διάβολος και κάνει πολλές κι απεγνωσμένες προσπάθειες να μας πείσει να τον αφουγκραστούμε, να τον υπακούσουμε. Κάθε του όμως απεγνωσμένη προσπάθεια και πονηρή ενέδρα, με τη Χάρη του Θεού και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, διαλύεται και πέφτει στο κενό. Η αλήθεια είναι πως μας κερδίζει, αλλά και μας χάνει. Με τη Μετάνοια γλιστράμε από δαύτον και τρομοκρατημένος φυγαδεύεται από κοντά μας κάθε φορά που μεταλαμβάνουμε.
Ως Χριστιανοί, παιδιά του Θεού, οφείλουμε με τη δύναμη και τη Χάρη του Παντοδύναμου Πατέρα μας ν’ απομακρυνόμαστε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από το Σατανά. Κι αν μπερδευόμαστε στις παγίδες του, να μην απογοητευόμαστε, αλλά να συνεχίζουμε να παλεύουμε ελπίζοντας.
Είναι γεγονός πως, πολλές φορές, αποκαμωμένοι από τις ήττες μας κι από τη δαιμονόπληκτη εποχή μας, προσευχόμαστε να λιγοστέψουν οι ημέρες και να έλθει όσο το δυνατό γρηγορότερα η «ημέρα εκείνη» όπου θα συντριβεί τελειωτικά ο Σατανάς και οι όμοιοί του. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου, «αν δε λιγόστευε ο Θεός τις ημέρες των δεινών, δε θα γλύτωνε κανένας. Για χάρη των εκλεκτών θα λιγοστέψει τις ημέρες εκείνες» (Ματθ. 24, 20-21). Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, τη στηριγμένη πάντα στην Αγία Γραφή: «Μετά τη τελική Κρίση και τη Δεύτερη του Χριστού Παρουσία, θα παραδοθεί ο διάβολος και οι δυνάμεις του και ο άνθρωπός του ο Αντίχριστος, καθώς επίσης και οι ασεβείς και οι αμαρτωλοί στην αιώνια φωτιά, όχι την υλική αλλά εκείνη που ο Θεός γνωρίζει. Οι δε δίκαιοι θα λάμψουν όπως ο ήλιος μαζί με τους Αγίους Αγγέλους στην αιώνια ζωή μαζί με τον Κύριο, βλέποντας και ζώντας την αιώνια ευφροσύνη» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
Κάτι τέτοιο αποκαλύπτεται στην περικοπή της Κρίσεως, όταν ακούγεται ο Θεός Κριτής να λέει στους αμαρτωλούς: «Εσείς οι καταραμένοι πορεύεστε μακριά από μένα, στην αιώνια φωτιά, στη φωτιά που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους αγγέλους του» (Ματθ. 25, 41). Πληρέστερη πληροφορία για το φοβερό τέλος των δαιμόνων μάς δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο βιβλίο του «Αποκάλυψις». Εκεί διασώζεται η πληροφορία πως ο διάβολος, οι άγγελοί του, ο Αντίχριστος και οι όμοιοί του αμαρτωλοί, θα καταλήξουν - είθε ανάμεσα σε αυτούς να μην είμαστε κι εμείς - «στη λίμνη του πυρός την καιγόμενη» (Αποκ. 19, 20). Εκεί όλοι αυτοί κι όσοι δε θα βρεθούν «γραμμένοι στη βίβλο της ζωής» (Αποκ. 20, 15), «θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα στους ατέλειωτους αιώνες» (Αποκ. 20, 10).
Μια προεικόνιση αυτού του φρικτού τέλους των δαιμόνων συναντάμε στο θαύμα της θεραπείας των Γεργεσινών, όπου προσωρινά «η λεγεώνα» των δαιμόνων καταγκρεμίστηκε από το Θεάνθρωπο Ιησού στη λίμνη της Γαλιλαίας (Μάρκ. 5, 11-13).
Αυτό το φρικτό τέλος των δαιμόνων μάς δίνει κουράγιο να συνεχίζουμε τον αγώνα μας και μας θυμίζει το στόχο μας που είναι η καθημερινή «απόταξη», απομάκρυνση από το Σατανά και η προσπάθειά μας να ζούμε όσο το δυνατόν ισαγγελικά, μιμούμενοι τους Αγίους Αγγέλους.

*Ο Πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Γιουσμάς είναι καθηγητής Θεολόγος και Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης. Όλα τα προηγούμενα δημοσιευμένα την εφημερίδα μας άρθρα του π.Α., μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να μελετήσει στην παρακάτω διεύθυνση: http://www.aegean.gr/agios-therapontas/magazine/hospitality/author/head_priest/Giousmas/empros/c/contents.html