Στη νέα εποχή και στο νέο οικονομικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας, με το Δ.Ν.Τ. να σφίγγει τα λουριά και να αλλάζει τους όρους λειτουργίας των επιχειρήσεων, η ελληνική επιχειρηματικότητα καλείται να προσαρμοστεί, να αναδιοργανωθεί και να δώσει νέα δείγματα γραφής. Φυσικά και δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τη σημερινή κατάντια της ελληνικής οικονομίας. Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα είχε προσαρμοστεί στο νεοελληνικό μοντέλο του εύκολου κέρδους, διαπλεκόμενη με τους μηχανισμούς του κράτους. Ευημερούσε εις βάρος του Δημοσίου παίρνοντας επιχορηγήσεις και έβγαζε κέρδη από τις υπερτιμολογήσεις των επενδύσεων, πριν αυτές πραγματοποιηθούν και αρχίσουν να αποδίδουν. Τα εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία και βιομηχανοστάσια από τη μια άκρη της Ελλάδας έως την άλλη αυτό δείχνουν.
Κάποιοι κέρδισαν από την ίδια την επένδυση πριν γίνει επένδυση, εγκαταλείποντας τα κουφάρια των επιχειρήσεών τους και γεμίζοντας την ελληνική επικράτεια ερειπιώνες. Κάποιοι από αυτούς που συνέχισαν τη λειτουργία της επιχείρησής τους, πιστοί στο νεοελληνικό μοντέλο, επιδόθηκαν στο σπορ της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής. Με την πρώτη δυσκολία έκαναν χρήση τού «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και ηδονιζόμενοι να είναι αφεντικά, έπαιρναν την επιχείρησή τους και τη μετακόμιζαν στις γειτονικές χώρες εκμεταλλευόμενοι τη φτηνή τους εργατική δύναμη. Ούτε συζήτηση για έρευνα, τεχνολογία και υγιή ανταγωνισμό, αλλά εμμονή στην παραγωγή προϊόντων χαμηλής τεχνολογίας με πάμφθηνη εργατική δύναμη. Αυτά χαρακτήριζαν μέχρι τώρα την ελληνική επιχειρηματικότητα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τις λεγόμενες κατ’ ευφημισμό και ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Οι υγιείς μικρομεσαίοι επιχειρηματίες αντιμετώπιζαν τον άνισο ανταγωνισμό, αναλάμβαναν ρίσκα, δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας και είχαν απέναντι τους κρατικούς διεφθαρμένους μηχανισμούς που διαπλέκονταν με αεριτζήδες συναδέλφους τους. Στη νέα εποχή θα επιβιώσουν οι υγιείς επιχειρηματίες. Είναι αυτοί που σεβάστηκαν τον κόσμο της εργασίας, που μέχρι και τώρα με νύχια και δόντια συντηρούν τις θέσεις εργασίας που έχουν δημιουργήσει, που είναι εξωστρεφείς, που σέβονται τους κανόνες της αγοράς, που πληρώνουν φόρους και εισφορές, και φροντίζουν να αναζωογονούν την παραγωγικότητα της επιχείρησής τους. Για τους υπόλοιπους, αυτούς που είχαν κάνει επάγγελμα τη διαπλοκή, έπαιρναν δουλειές κάτω από το τραπέζι, συντηρούσαν γραφειοκρατικούς κρατικούς μηχανισμούς, κλείδωναν τις αγορές και δεν άφηναν να μπουν υγιείς επιχειρηματίες, ήταν περισσότερο ραντιέρηδες παρά επιχειρηματίες με αντικείμενο, δεν αναλάμβαναν επιχειρηματικά ρίσκα κυνηγώντας το εύκολο κέρδος, μέλλον δεν υπάρχει όσα ΤΕΜΠΜΕ και να θεσπισθούν. Το νεοελληνικό μοντέλο επιχειρηματικότητας που κλέβει φόρους, πουλάει ακριβά στο Δημόσιο με την ανοχή πολιτικάντηδων, εξαγοράζει πολιτικούς και Μ.Μ.Ε., σύντομα λαμβάνει τέλος.
Τελειώνει επειδή δε θα έχει απέναντί του γνωστούς αποτυχημένους εγχώριους εκσυγχρονιστές, αλλά τις δυνάμεις του διεθνούς καπιταλισμού με την καθοδήγηση και το συντονισμό των Στρως Καν και Ζαν Κλόντ Τρισέ. Δυστυχώς, αν δεν είσαι ικανός να θεσπίσεις όρους διαβίωσης για το δικό σου σπίτι, έρχεται ο δανειστής σου και στους επιβάλλει.

Υ.Γ.1 Η Ν.Δ. αλλάζει σελίδα.
Ο Σαμαράς μάς λέει κάθε τόσο ότι πήρε εντολή από τη βάση να τα αλλάξει όλα και μας παρουσίασε υποψήφιους τον Κακλαμάνη και τον Πανίκα. Μπράβο, Αντώνη, πάντα τέτοια. Εσύ, ούτε σελίδα άλλαξες ούτε βιβλίο.
Υ.Γ.2 Υποχρεώσεις και δεσμεύσεις.
Ανδρέας Λοβέρδος: «Εμείς, ως πολιτεία, έχουμε την υποχρέωση να περιφρουρήσουμε όσα έχουμε συμφωνήσει». Δεσμεύσεις και υποχρεώσεις υπάρχουν μόνο για την τρόικα, για τους ψηφοφόρους τους όχι.