Έχουμε ανεχτεί πολλά όλο αυτό τον καιρό και πολύ πιθανό είναι το να ανεχτούμε κι άλλα, σε οικονομικό πάντα επίπεδο. Κάνουμε υπομονή και δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλο, εξάλλου λεφτά μάς παίρνουν, δεν μας παίρνουν ψυχή. Όμως αυτό το χτύπημα, το ύπουλο κάτω από τη μέση, πώς να το αντέξεις;
Καταρρίπτεται αίφνης και ο τελευταίος μύθος, με μια πρόταση και μόνο. «Ή αφήνεις τον αδερφό σου εκτός ή δεν σε στηρίζουμε». Οικογενειοκρατία και πράσινα άλογα!
Λέω μέσα μου, «τώρα θα κάνει την κίνηση ματ, το αλάνι, τώρα θα τους κάνει να το φυσάνε και να μην κρυώνει» και ήμουν έτοιμος να μεταφέρω τα δικαιώματα μου για χάρη του...
Αλίμονο, το αλάνι υποχώρησε, «δεν ανακοίνωσα ποτέ τον αδερφό μου» είπε και ουσιαστικά δήλωσε πως η καρέκλα είναι γλυκιά και πως... έκλασε μέντες. Το αλάνι...
Ένα μικρό σημάδι της παρακμής, που μας κατατρώει χρόνια τώρα και πλέον είναι ορατή «δια γυμνού οφθαλμού». Και δεν είναι το μοναδικό. Την αμέσως προηγούμενη περίοδο, γίναμε μάρτυρες του παζαριού που η κεντρική εξουσία έκανε, για δικό της όφελος, στις πλάτες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Παζάρι στο οποίο κανείς δεν ήθελε να αγοράσει και έχω την αίσθηση πως ούτε οι πωλητές είχαν την όρεξη να πουλήσουν...
Με το ζόρι και μετά απο πολλά «όχι», κατάφερε ο ΓΑΠ να ανακοινώσει δώδεκα από τους δεκατρείς υποψήφιους περιφερειάρχες. Μέσα σ’ αυτούς και ο... Τατούλης! Και από εκεί που ήθελε δεκατρείς μάχιμους υπουργούς στις περιφέρειες, κατέληξε με δεκατρείς εν δυνάμει υπουργούς!
Κατά τα λεγόμενα του Λιάνη, «οι πολιτικοί κατάντησαν τα πτυελοδοχεία του κόσμου» και σύμφωνα με τα γνωστά επεισόδια, μπορούμε να πούμε πως η δήλωση αυτή είναι απόλυτα ακριβής.
Τώρα ποιός από τους εν ενεργεία υπουργούς, θα είχε το σθένος να «κατέβει» στο λαό και να τον κοιτάξει στα μάτια; Όχι να ζητήσει ψήφο, απλώς να κοιτάξει τον κόσμο στα μάτια...
Αυτό προφανώς σκέφτηκε η Μπατζελή και προτίμησε να πάει σπίτι της αλώβητη, με τον γνωστό τρόπο του ανασχηματισμού ή αλλιώς... «rotation»!
Γιατί το είχαμε και αυτό. Ανασχηματισμό και μάλιστα προαναγγελθέντα, πράγμα που δεν με πειράζει καθόλου, γιατί από τη μία, μάλλον έχω αρχίσει να συνηθίζω τις αμερικανιές του Γιώργου και από την άλλη, δεν το θεωρώ λάθος.
Ούτε η μεγέθυνση του σχήματος, με ενόχλησε. Αν πιστεύουν πως με περισσότερο κόσμο, θα «βγει» η δουλειά πιο εύκολα, το δέχομαι χωρίς πολλά-πολλά.
Το μόνο τρομακτικό, για να μην πω «τρομοκρατικό», είναι η μετακίνηση του Λοβέρδου στο Υγείας, Άθλησης και Διατροφής. Πολύ φοβάμαι πως αφού κατάφερε να φτάσει το ηλικιακό όριο για σύνταξη στα 80 χρόνια, μετακινήθηκε στο Υγείας, για να φροντίσει να μην τα φτάσουμε...
Ο Παναγιωτόπουλος, στωικά περίμενε ως τις 2 τα χαράματα, για να εκφέρει με χειμαρρώδη τρόπο, την άποψη του, που είχε αποτυπώσει στο χαρτί από το προηγούμενο πρωί!
Οι δημοσιογράφοι στο ρόλο τους κανονικά. Ενώ ανακοινώνανε το 90% των μελών της νέας κυβέρνησης, μας προέτρεπαν να περιμένουμε λίγο γιατί «όλα είναι...ρευστά»! Και η γάγγραινα των χαμηλών εσόδων, καταλάμβανε την 5η θέση στα δελτία ειδήσεων, μαζί με τις προτεινόμενες λύσεις. Την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης δηλαδή, ή την αύξηση του «φτηνού» ΦΠΑ...
Η εξαθλίωση και το τελειωτικό χτύπημα στον Έλληνα, 5η είδηση!
...Τι να πω, μέρες που είναι, άντε... καλή ΔΕΘ!
Αλέξης Β. Τζιμογιάννης