Τα προβλήματα των μαθητών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά είναι κυρίως ζήτημα:
1) Οπτικής αντίληψης (ο μαθητής δεν ολοκληρώνει τις ασκήσεις μιας σελίδας, «ξεπηδάει» γραμμές όταν εκτελεί μία άσκηση, διαβάζει λάθος τους πολυψήφιους αριθμούς, απεικονίζει καθρεπτικά αριθμητικά ψηφία όπως το 6 με το 9, αντιστρέφει τα ψηφία στην ανάγνωση και τη γραφή τους, δε διακρίνει τους δείκτες του ρολογιού, δυσκολεύεται στην ερμηνεία και το χειρισμό των μαθηματικών συμβόλων, δυσκολεύεται να γράψει τους αριθμούς πάνω στη γραμμή του τετραδίου, δυσκολεύεται στη διάκριση του δεξιά και του αριστερά, δυσκολεύεται να γράψει κλασματικούς αριθμούς, δυσκολεύεται στην κατασκευή και ερμηνεία γραφημάτων, δυσκολεύεται στη σύγκριση πολυψήφιων αριθμών κ.ά.).
2) Ακουστικής αντίληψης (ο μαθητής δυσκολεύεται στις προφορικές ασκήσεις, δυσκολεύεται στην επίλυση προβλημάτων που οι εκφωνήσεις τους δίνονται προφορικά, συγχέει όρους που μοιάζουν φωνολογικά, όπως τριακοστός και τετρακοσιοστός κ.ά.).
3) Λεπτής κινητικότητας (ο μαθητής γράφει πολύ αργά, κάνει λάθη κατά τη γραφή των αριθμών, δυσκολεύεται να προσαρμόσει το μέγεθος των ψηφίων που γράφει στο διαθέσιμο χώρο κ.ά.).
4) Μνήμης, τόσο βραχυπρόθεσμης όσο και μακροπρόθεσμης (ο μαθητής δυσκολεύεται στη συγκράτηση νέων μαθηματικών δεδομένων, ξεχνάει τα βήματα ενός αλγορίθμου, δυσκολεύεται στην ανάκληση μαθηματικών δεδομένων, δυσκολεύεται στην επίλυση προβλημάτων και ασκήσεων με πολλά βήματα κ.ά.).
5) Λόγου (δυσκολεύεται στην κατανόηση των μαθηματικών όρων, δυσκολεύεται να εκφράσει προφορικά και με τη χρήση μαθηματικών όρων αυτό που σκέφτεται, δυσκολεύεται στην προφορική περιγραφή βημάτων μίας στρατηγικής που ακολουθεί κ.ά.).
6) Αφαιρετικού συλλογισμού (δυσκολεύεται στην κατανόηση μαθηματικών συμβόλων, δυσκολεύεται στην επίλυση προφορικών προβλημάτων, δυσκολεύεται στη σύγκριση μεγεθών και ποσοτήτων, δυσκολεύεται να μετατρέψει γλωσσικές ή αριθμητικές πληροφορίες σε εξισώσεις κ.ά.). Ο αφαιρετικός συλλογισμός φυσιολογικά αναπτύσσεται κατά την εφηβεία (Piaget & Inhelder, 1969), ενώ καθυστερεί η ανάπτυξή του στους εφήβους με Ε.Μ.Δ..
Οι μαθητές με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά χρησιμοποιούν «επιφανειακές» στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, κάνουν λάθη κατά την εκτέλεση πράξεων, παρουσιάζουν προβλήματα στην κατανόηση της μαθηματικής γλώσσας και αντιμετωπίζουν προβλήματα στη γενίκευση (Αγαλιώτης 2004). Δυσκολεύονται στην αναγνώριση της ομοιότητας των προβλημάτων με άλλα του ίδιου είδους ώστε να εφαρμόσουν μία συγκεκριμένη στρατηγική επίλυσης των προβλημάτων αυτής της κατηγορίας. Εμφανίζουν χαμηλή επίδοση στα σύνθετα προβλήματα, καθώς και στα προβλήματα που σχετίζονται άμεσα με καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Όπως και στις άλλες Ε.Μ.Δ. (π.χ. στη δυσλεξία), τα προβλήματα των μαθητών που παρουσιάζουν Ε.Μ.Δ. στα Μαθηματικά μπορεί να οφείλονται κυρίως σε βιολογικούς, αλλά και σε κοινωνικούς παράγοντες.

* Η Στέλλα Κουμή είναι επιμορφούμενη στα Σεμινάρια Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.