Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί και προωθείται μαζικά με τη μορφή ηλεκτρονικού μηνύματος το παρακάτω κείμενο. Το παραθέτουμε ως έχει:
«Πού δίνει τα λεφτά μας η ΕΡΤ και τι διαδικασία μπορείτε να ακολουθήσετε για να μην πληρώνετε ΕΡΤ μέσω της ΔΕΗ (προωθήστε...)
H διοίκηση της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης ανακοίνωσε με περηφάνια τη συμφωνία της με τις δύο κατά τεκμήριο κορυφαίες ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, για την εξασφάλιση των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων. Ο Ολυμπιακός συμφώνησε στα 14,5 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2006 - 2008, ενώ ο Παναθηναϊκός (σύμφωνα με δημοσιογραφικές πήγες) στα 16 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2007 - 2010. Η είδηση μάλιστα επικοινωνήθηκε από τους κρατικούς τηλεοπτικούς & ραδιοφωνικούς σταθμούς ως ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ της ΕΡΤ & απαρχή μιας νέας εποχής για το αθλητικό τμήμα της.
Τι σημαίνει αυτό για σένα αγαπητέ Έλληνα πολίτη, ποδοσφαιρόφιλε ή μη; Σημαίνει ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ότι καλείσαι να ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ 30,5 εκατ. ευρώ (και κάτι ψιλά), ήτοι 10,4 δισ. δραχμούλες, στην επόμενη τριετία. Λεφτά τα οποία η (ήδη υπερχρεωμένη από υπεράριθμο προσωπικό και τηλεοπτικά πανηγυράκια) ΕΡΤ δεν υπάρχει περίπτωση να βρει από άλλους πόρους, πλην των μηνιαίων εισφορών σου!!
Τη στιγμή που ο ΑLPHA (ιδιωτικός σταθμός με πλήρως οργανωμένο τμήμα πώλησης διαφημιστικού χρόνου) κατάφερε φέτος να εισπράξει λιγότερα από 2,3 εκατ. ευρώ για τα αντίστοιχα παιχνίδια του Ολυμπιακού (περίπου 145.000 ευρώ ανά παιχνίδι), η ΕΡΤ καλείται να εισπράξει τα υπερτριπλάσια απλά για να μη ζημιωθεί!!! Δηλαδή 485.000 ευρώ ανά αναμετάδοση, κάτι πρακτικώς αδύνατον με βάση το κόστος μονάδας του τηλεοπτικού χρόνου + τη διάρκεια της αναμετάδοσης. Τα ίδια φυσικά θα ισχύσουν και για το πακέτο του Παναθηναϊκού.
Σημειωτέον ότι ο ανταγωνιστής της ΕΡΤ στα δικαιώματα του Ολυμπιακού (ALPHA) προσέφερε λιγότερα από πέντε εκατομμύρια ευρώ... με άλλα λόγια, η ΕΡΤ προσέφερε 45% περισσότερα από τον ανταγωνιστή, χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΡΟΦΑΝΗ ΛΟΓΟ για τη μεγάλη αυτή διαφορά. Η φράση-κλισε “κοινωνική πρόκληση” σε περιόδους ανέχειας & ανεργείας, μάλλον ωχριά... Ο κ. Παναγόπουλος - πρόεδρος/τσάρος/αυτοκράτωρ της ΕΡΤ - δήλωσε ότι ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ για τις αντιδράσεις των πολιτών (βλ. έμμεσων μισθοδοτών) και ότι “το σχέδιο ανάτασης της ΕΡΤ θα προχωρήσει με κάθε κόστος”!
Κάθε κόστος λοιπόν; ΝΟ PROBLEM mister. Γιατί εγώ ΔΕΝ προτίθεμαι να χρηματοδοτήσω το γαϊτανάκι δημόσιων σχέσεών σας αγαπητέ κυριε Τζένγκις Χαν-καναλάρχη. ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΝΩ ΣΥΝΔΡΟΜΗ:
Η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να ΜΗΝ πληρώνει την ΕΡΤ μέσω λογαριασμού της ΔΕΗ έχει να κάνει με την άρνηση αναγνώρισης χρέους.
Δηλαδή: εάν κάποιος σού χρεώνει μια υπηρεσία ή ένα προϊόν που εσύ δε θέλεις να χρησιμοποιήσεις (π.χ. τηλεοπτικό πρόγραμμα) μαζί με μια υπηρεσία που αποδέχεσαι και χρησιμοποιείς (π.χ. ηλεκτρικό ρεύμα) με ένα ενιαίο τιμολόγιο, λογαριασμό ή οτιδήποτε, μπορείς να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ να πληρώσεις ΜΟΝΟ το δεύτερο. Σε περίπτωση που ο πιστωτής δε δεχτεί την πληρωμή, πηγαίνεις στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και ΚΑΤΑΘΕΤΕΙΣ μόνο το ΠΟΣΟ της υπηρεσίας που αποδέχεσαι (ηλεκτρικό ρεύμα) και όχι το υπόλοιπο. Το ΤΠκΔ ενημερώνει τον πιστωτή για την κατάθεσή σας και αυτός δεν έχει πλέον δικαίωμα να απαιτεί αυτά τα χρήματα (οπότε και να σου κόψει το ρεύμα). Το υπόλοιπο ποσό ΜΠΟΡΕΙ να το διεκδικήσει δικαστικά!
ΚΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ.
ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ “ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ” ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ. ΕΝΑ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ και ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ!
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ. ΚΟΦΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΝΑ ΣΤΡΩΣΟΥΝ... ΝΑ ΔΩ ΜΕΤΑ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΤΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΦΟΥΚΑΡΑ...»
Είναι από τα λίγα ηλεκτρονικά μανιφέστα του είδους που προτείνουν μια λύση στο πρόβλημα που περιγράφουν. Ο συγγραφέας εμφανίζεται αρκετά ενημερωμένος, αποφασισμένος να μην πληρώσει ο ίδιος τη συνδρομή του και πρόθυμος να πείσει και άλλους να κάνουν το ίδιο. Μένει βέβαια να ερευνήσει κανείς το κατά πόσο οι κατηγορίες του ευσταθούν, το πόσο υποκειμενική είναι η ματιά του και αν υπάρχει κάτι καλύτερο ως λύση από αυτό που προτείνει.
Όπως και να ‘χει, το διαδίκτυο μέσα από τις μαζικά προωθούμενες ανακοινώσεις, μας δείχνει ακόμα μία του δύναμη και μία του αδυναμία. Από τη μια, μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο δημοκρατίας και διαλόγου. Από την άλλη, το πλήθος των πληροφοριών, η ταχύτητα εξέλιξής τους και η έλλειψη διαδικτυακής παιδείας ίσως τελικά περισσότερο μπερδεύουν παρά διαφωτίζουν. Είναι μεγάλος ο κίνδυνος τελικά όλοι να μπορούν πράγματι να μιλήσουν μέσω του διαδικτύου, αλλά κανείς να μην ακούει. Έχουν και στο παρελθόν εκφραστεί τέτοιοι φόβοι. Αν τελικά το διαδίκτυο καταντήσει ένας τόπος αυθαίρετων και ακραίων απόψεων, φήμης, κουτσομπολιού και εμπορίου, τότε η λειτουργία του ως πηγή γνώσης θα ατονήσει. Και αν τελικά το διαδίκτυο καταντήσει ένας τόπος εικονικής επανάστασης, όπου όλοι αρκούνται στο να «βγάζουν τα σώψυχά τους», τότε η πραγματική αλλαγή του πραγματικού κόσμου κινδυνεύει να έρθει σε δεύτερη μοίρα.

*Ο Τυρίκος Εργάς Γιώργος είναι φιλόλογος με D.E.A. στη Συγκριτική Λογοτεχνία, υποψήφιος διδάκτορας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.