Επιτακτική ανάγκη θεωρεί το Περιφερειακό Τμήμα Βορείου Αιγαίου της Ένωσης Ελλήνων Χημικών την ίδρυση ενός Περιφερειακού Ερευνητικού Ινστιτούτου, με αντικείμενο τα τοπικά προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, όπως είναι το ελαιόλαδο, τα κρασιά, τα τυριά, η μαστίχα, σε οποιοδήποτε νησί της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Η δημιουργία του Ινστιτούτου αυτού πρέπει να είναι κατά την άποψη της Ένωσης έργο που θα χρηματοδοτηθεί από του πόρους του ΕΣΠΑ.

Η δημιουργία του Ινστιτούτου κρίνεται απαραίτητη διότι χωρίς επιστημονική διερεύνηση των ιδιοτήτων αυτών των προϊόντων, την ανάδειξή τους μέσω δημοσιεύσεων και συνεδρίων, την επιστημονική υποστήριξη των βιολογικών πλεονεκτημάτων που διαθέτουν και τη διαμόρφωση ικανής βάσης επιστημονικών δεδομένων για κάθε προϊόν, διαθέσιμης στο internet (κατά το παράδειγμα της μαστίχας), τα περί ων ο λόγος αγροτικά προϊόντα έχουν πολύ λίγες ελπίδες να διατηρήσουν το οικονομικό ενδιαφέρον τους.

Τα ξαναείπαν
Η θέση αυτή δε διατυπώνεται για πρώτη φορά από την Ένωση Ελλήνων Χημικών έχει διατυπωθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Ξεκινάει από τη σκέψη ότι το κλειδί για την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη των νησιών μας είναι η αγροτική παραγωγή. Η αγροτική παραγωγή είναι απαραίτητη για τη στήριξη της τουριστικής ανάπτυξης, αφού τα τοπικά αγροτικά προϊόντα του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα είναι υψηλής ποιότητας, γνωστά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αποτελούν στοιχεία ταυτότητας των τόπων μας, συμβάλλοντας στην προσέλκυση του τουριστικού ενδιαφέροντος. Επομένως, η βελτίωση της αγροτικής παραγωγής θα συμβάλει στην αύξηση του τουριστικού εισοδήματος.
Το υπό εξέλιξη εργαστήριο ελαιόλαδου στο Κάτω Τρίτος της Λέσβου, ως εργαστήριο παροχής υπηρεσιών και όχι ερευνητικό, δεν μπορεί να καλύψει την έλλειψη αυτή, ούτε μπορεί να θεωρείται αναπτυξιακό έργο. Εκτός και αν λειτουργήσει με συντεταγμένο ερευνητικό χαρακτήρα.
Η ανοδική οικονομική διαδρομή της μαστίχας, για την οποία καταβλήθηκαν γενναία κονδύλια από την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου σε ερευνητικά ιδρύματα εκτός Χίου, είναι γνωστή και αποτελεί παράδειγμα για τους ως άνω ισχυρισμούς.
Παράλληλα προτείνεται η μετεξέλιξη των μονάδων παραγωγής σε επισκέψιμους χώρους (επισκέψιμα αγροκτήματα, ελαιοτριβεία, οινοποιεία κ.λπ.). «Διότι», σημειώνεται, «τα τοπικά μας προϊόντα, ΠΟΠ και ΠΓΕ κατά κανόνα, αποτελούν αντικείμενο τουριστικού ενδιαφέροντος. Προϋπόθεση βέβαια για τούτο είναι η επένδυση σ’ αυτά κεφαλαίων για τον εκσυγχρονισμό τους, για τον αισθητικό εξωραϊσμό τους και για τη διαμόρφωση επισκέψιμων τμημάτων σ’ αυτές. Υπό τις συνθήκες αυτές, τέτοιες μονάδες, όχι μόνο δεν πρέπει να απομακρύνονται από περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος, αλλά απεναντίας πρέπει να αξιοποιούνται εκεί, στοχεύοντας στην αύξηση του τουριστικού εισοδήματος.
Άλλωστε, πόσο μάς τιμά το να επιδεικνύουμε τις μισογκρεμισμένες καμινάδες του παρελθόντος, δικαίως σεμνυνόμενοι για το παραγωγικό και οικονομικό παρελθόν του νησιωτικού τόπου μας και να αποκρύπτουμε τη φυσική συνέχισή του, δηλαδή τις σύγχρονες και ενεργές καμινάδες;», καταλήγει ρωτώντας το Περιφερειακό Τμήμα Βορείου Αιγαίου της Ένωσης Ελλήνων Χημικών.