Διαδρομή 36
Βόρεια της Άντισσας 17

Διασχίζουμε τον όρμο, με το ωραίο βότσαλο και προχωράμε στον δυτικό βραχίονά του. Σε ένα μικρό πλάτωμα, διαμορφωμένο τώρα επάνω από την θάλασσα, βρίσκεται το ανακαινισμένο, κάτασπρο εκκλησάκι της Παναγιάς (θέση 22). Κάτι κομμάτια από αρράβδωτες κολώνες, η άφθονη κεραμική και ένας τάφος με λίθινες πλάκες, δείχνουν την θέση του παλιού ναού. Εδώ βρίσκεται και το δεύτερο παλιό πηγάδι της περιοχής. Κάτω από το εκκλησάκι αράζουν στο μικρό λιμάνι, λίγες ψαρόβαρκες. Η θέα προς τα ανατολικά συμπεριλαμβάνει εκτός από την παραλία, τα ακρωτήρια μέχρι την Μήθυμνα. Είναι η Παναγιά της Πόχης, τόπος που χάνεται στην άγραφη ιστορία. Προχωρώντας δυτικά ανοίγεται ένας όρμος και μετά το ακροτελεύτιο τμήμα της Πόχης, το ακρωτήρι Φουρνιά. Μετά την μικρή παραλία και κάτι αρμυρίκια, μια υπέροχη παραθαλάσσια γωνιά, με ένα σπιτάκι επάνω στην θάλασσα, ένα αραξοβόλι ενός μοναχικού ψαρά. Ένα ερημητήριο.
Από τον αυχένα της Φουρνιάς αρχίζει να κάνει έντονη την παρουσία του ο πυριτόλιθος. Το πέτρωμα καταλαμβάνει όλο τον όγκο του ακρωτηρίου και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια-λατομεία κατασκευής προϊστορικών εργαλείων στο νησί (Β. Κουμαρέλας). Παντού απομεινάρια λεπίδων, ξέστρων, πυρήνων για τους πολλούς οικισμούς της Χαλκοκρατίας, που φιλοξενούνται σε κάθε σχεδόν ύψωμα, προς τα ανατολικά (Τσίφος, Μάκρυνας, Αμπαστό, Κούκλα, Ανεμοβούνι κ.ά.). Η προϊστορική, χειροποίητη κεραμική εδώ επάνω ίσως να ανήκε στις εγκαταστάσεις των λαξευτών της τσακμακόπετρας. Από εδώ, τα χρόνια των αλωνιών και των ντουγενιών, έβγαζαν ντουγενόπετρες.


Ο τάφος (1988) (αριστερά) και το πηγάδι (δεξιά)


Το αραξοβόλι του μοναχικού ψαρά (αριστερά) και το ακρωτήρι Φουρνιά της τσακμακόπετρας (δεξιά)


Γκρεμνοί στην Πόχη