«Σιβιανά στον Ναχιγιέ Μυτιλήνης, στο κατάστιχο του 1548: Έχει 19 οικ. Χριστιανών και 9 Οθωμανών με την συμμετοχή της ελαιοπαραγωγής στην οικονομία του χωριού μόλις 2,8%. Κύρια φορολογία για το σιτάρι». Στα 1894, ο Αρχοντόπουλος αναφέρει τα «Συβειανά επί λόφου προς δυσμάς, με εξωκκλήσιον Αγίαν Θέκλην».

... με την Αγία Θέκλα

Πραγματικά, τα ελαιόφυτα υψώματα κλείνουν από τα δυτικά τους Πύργους Θερμής. Ένας δρόμος παράλληλος του αμαξιτού, στρέφεται προς τα επάνω και οδηγεί στον πάλαι ποτέ οικισμό, τα Σιβιανά. Συνεχίζοντας, βγάζει στον Άγιο Ραφαήλ.

... τον αρχαίο βωμό

Τα χαλάσματα του 1992 είναι τώρα θεμέλια, ένας πύργος ανακαινίστηκε από τη φίλη Αγγελική Ιονάτου, το παλιό καφενείο είναι μάντρα, οι τρεις βρύσες μόνο φαίνονται πού υπήρχαν και πιο κάτω, μέσα στον ελαιώνα βρίσκουμε την ενοριακή εκκλησία, την Αγία Θέκλα.

... και τις γκρεμισμένες βρύσες

Το παλιό πηγάδι, από όπου έπαιρνε νερό το χωριό, δύο αρράβδωτες κολώνες του παλιού ναού. Όμως και εδώ ο κυλινδρικός βωμός με την παγκαρπία, δείχνει την πανταχού παρούσα «Θερμία Άρτεμη» του τόπου. Η θέα από εδώ πάνω αποζημιώνει τον οδοιπόρο του ευλογημένου από τα χρώματα τοπίου.

Ο Πύργος της Τζανίδου

Χαμηλά πάλι στο δρόμο, που στα βορεινά βγάζει στην Παναγιά την Τρουλωτή. Σπίτια και περιβόλια παντού. Αρχικά στην επάνω μεριά ο Πύργος της Τζανίδου, πίσω από ψηλό τοίχο, με το ροζ χρώμα και τα πράσινα παράθυρα. Στο υπέροχο τόξο, το κυματοειδές οξύληκτο, που πατεί στο ογκώδες υπέρθυρο φέρει ζωγραφισμένο ένα δικέφαλο αητό.

... με το δικέφαλο

Πιο κάτω, δεξιά, έξω από το σπίτι της ποιήτριας Χατζηγιαννιού, μια υπέροχη οθωμανική βρύση έχει το χαζινέ της μέσα στην αυλή. Προσφορά στον περαστικό το νερό. Η επιγραφή της αναφέρει πως την χάρισε το 1757 «ο Μωχάμετ Άλη, Μάσαλα». Ο μεγάλος πύργος μετά, ένα κτίσμα επιβλητικό, δυστυχώς εγκαταλελειμμένο, ανήκει στον Κούμλα και θεωρείται ότι ορθώθηκε το 1846.

Η βρύση στης Χατζηγιαννιού

Είναι αυτά που περισσεύουν ακόμα επάνω από το πράσινο και τα νεόχτιστα σπίτια της περιοχής. Καθένα από αυτά αποτελεί ένα τεράστιο πεδίο μελέτης και φωτογράφισης μεγάλων και μικρών κατασκευαστικών επιλογών των παλιών μαστόρων, ένα θησαυρό για τον ερευνητή - ακόμα κι αν ο χρόνος παίζει μαζί του περίεργα παιχνίδια.

 ... και ο Πύργος του Κούμλα