Ξαναζήσαμε με αφορμή τη συγκέντρωση στη Βάστρια που κάλεσε το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο τη συστράτευση των πλέον ετερόκλητων δυνάμεων που όμως περιέργως καταλήγουν στο ίδιο «δια ταύτα». Από τη μια εκείνοι που επιθυμούν να ανοίξουν τα σύνορα για να περνά ελεύθερα κάθε μετανάστης και πρόσφυγας και να πηγαίνει στην Ευρωπαϊκή χώρα που προτιμά και επομένως είναι κατά των ελεγχόμενων κέντρων – «φυλακών». Από την άλλη εκείνοι που δεν θέλουν ελεγχόμενα κέντρα γιατί φοβούνται ότι δεν θα είναι αρκετά κλειστά και αν τους ρωτήσεις ποια είναι η λύση απαντούν ούτε λίγο ούτε πολύ ...το «πνίξιμο»! Και βέβαια, όταν άρχισε η «βρώμικη δουλειά» όλοι έβγαζαν την ουρά τους απέξω, αποδίδοντας τους εμπρησμούς και τους τραμπουκισμούς σε «ακραία στοιχεία». Στα οποία «ακραία στοιχεία» όμως, φρόντιζαν να κλείσουν το μάτι, μιλώντας ταυτόχρονα και για «δικαιολογημένη αγανάκτηση του Λεσβιακού λαού»!