Αυθόρμητα μας ήρθαν στο νου και μας γέμισαν θλίψη οι στίχοι αυτού του παλιού τραγουδιού, με το που μάθαμε το θάνατο ενός ανθρώπου που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στο νησί μας. Του Στέφανου Αγαπητού! Αυστηρός μα και ταυτόχρονα προσηνής και δίκαιος, υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον με συνέπεια ως προϊστάμενος υπεύθυνος για τη διαχείριση του αναπτυξιακού νόμου, τότε που οι …μύγες ήταν παχιές και έγιναν εκατοντάδες επενδύσεις στα νησιά του Αιγαίου. Εχοντας παντού μόνο φίλους, προσπαθούσε πάντα στα πλαίσια του νόμου να βρίσκει λύσεις ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις, ενώ παράλληλα λάτρεψε το νησί που ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα. Έτσι, ακόμα κι όταν έφυγε συνταξιούχος, επικοινωνούσε με τους πολλούς φίλους του και νοιαζόταν να μαθαίνει τα νέα του τόπου και των ανθρώπων που αγάπησε. Θα μου λείψουν τα τηλεφωνήματά μας κάθε 15 Αυγούστου και 27 Δεκεμβρίου. Καλό ταξίδι Στέφανε, και εύχομαι οι δικοί σου άνθρωποι να ζήσουν πολλά χρόνια για να σε θυμούνται.