Εκλογές κατακαλόκαιρο δεν ήταν ποτέ ο καλύτερος συνδυασμός. Αλλά το έχουμε ξανακάνει. Σας θυμίζω το περίφημο δημοψήφισμα του 2015! Τρελαμένοι από τον ήλιο που βάραγε κατακέφαλα, από τις κλειστές τράπεζες και τη γενική ανησυχία, προσήλθαμε στις κάλπες όχι είπαμε, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία το προτίμησε, ναι το γύρισε η κυβέρνηση, σε ένα ερώτημα που από το βράδυ της Τρίτης πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος είχε πάψει να υφίσταται. Ιστορικές στιγμές εθνικής ζάλης ! Άντε τώρα να μας συμβεί για άλλη μια φορά. Άλλο να διαλέξουμε και άλλο να μας τύχει. Άλλος να ξυπνήσει με την ελπίδα πως γίνεται πρωθυπουργός και άλλος να κοιμηθεί αγκαλιά με την εξουσία. Και έχουν ήδη εξαντληθεί τα αντηλιακά με υψηλό δείκτη προστασίας! Την ίδια ώρα που ο Ερντογάν παραβιάζει σαν τρελός τον εναέριο χώρο μας, ο Άδωνης τσιρίζει στα παράθυρα (πόσο μου έχει λείψει!) και οι εκπρόσωποι του Σύριζα επιμένουν ότι κυβερνούν μόλις εννιά μήνες!

Ό,τι θα μας λυτρώσει από την πλήξη μας νομίζω ότι είναι οι εκλογές. Χαμογελάστε ως ψηφοφόροι. Κάντε τους άλλους να ανησυχούν! Κυβερνώντες, μετακλητούς, παρατρεχάμενους, τσιράκια, δυνάμει κυβερνώντες και την κομπανία τους, πολιτευτές μικρών κομμάτων που είτε διαλύονται, είτε αποχαιρετούν τη θέση τους στο Κοινοβούλιο με τον φόβο ότι στην επόμενη Βουλή άλλος θα την έχει καταλάβει! Ασημαντότητες, θα μου πείτε. Έτσι γράφεται η ιστορία μας, όσο τη θυμάμαι θα σας απαντήσω. Με γραβάτες και κοστούμια καλοκαιριάτικα, με τον ιδρώτα να τρέχει από τα μεγάλα κεφάλια του τόπου, με κυρίες των κυρίων ντυμένες όσο πιο κιτς γίνεται (θα το κάνω το αφιέρωμα σε επόμενο κείμενο) και με τους φανατικούς ψηφοφόρους κάθε παράταξης να τσακώνονται στα κοινωνικά δίκτυα: Αμετανόητοι Συριζαίοι υβρίζουν το εκλογικό σώμα, στο όνομα του οποίου κυβερνούσε το κόμμα τους 4 χρόνια, γιατί ο κόσμος στραβώθηκε, τρελάθηκε, εξαχρειώθηκε (κομψά τα γράφω) και ξεπουλήθηκε στη Δεξιά! Φανατικοί Νεοδημοκράτες απαντούν ότι εκπροσωπούν ένα κόμμα ακραιφνώς λαϊκό, εργατικό, που έβαλε πλάτη για τον απλό λαό και ενήργησε σε βάρος της πλουτοκρατίας. Και ανάμεσα σε όλα αυτά να σου και ο Βενιζέλος, καμαρωτός και δακρυσμένος να αποχωρεί ακροποδητί από την πολιτική σκηνή! Την ίδια στιγμή μικρά κόμματα αποχωρούν από την πολιτική σκηνή και αυτό καλό δεν είναι, γιατί ο δικομματισμός της δεκαετίας του ογδόντα και η συνακόλουθη πόλωση ξαναχτυπούν την πόρτα μας, με άλλο πρόσωπο.

Είναι η εποχή που ονειρεύομαι μία μετάταξη στη Βουλή των Ελλήνων! Μια ακόμη ουτοπία, καθόλου ιδεαλιστική, όνειρο και καημό κάθε μισθοσυντήρητου. Αγάπησε και πόνεσε ο μέσος Έλλην, υπέκυψε στον έρωτα και βρέθηκε στα δεσμά του γάμου μπερδεμένος, προίκα δεν έλαβε παρά μόνον δάνεια και υποχρεώσεις, γιατί λοιπόν να μην δικαιωθεί μιας ακριβά αμειβόμενης μετατάξεως; Αν αυτό δεν είναι μία επιβράβευση για τον συναισθηματισμό, πάνω στον οποίο οργάνωσε τη ζωή του, δε θα μπορούσε τουλάχιστον να συνιστά κομματική αναγνώριση; Έλα όμως που κάθε πολύτιμο είναι στη μοίρα του να είναι και σπάνιο! Γυρνάς αίφνης μπρούμυτα, ξυπνάς απότομα, το όνειρο τελειώνει και το ηθικό δίδαγμα είναι να πορεύεσαι με λεφτά αισθήματα, γιατί μόνον έτσι εξασφαλίζεσαι και εφεξής κοιτάς τους πάντες με συγκατάβαση και καλοσύνη! Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να κερδίσεις το λαχείο. Μόνο που από αυτή την εκδοχή της τύχης είναι πιο πιθανή η μετάταξη στη Βουλή!

Ξυπνώ και κοιμάμαι με δημοσκοπήσεις. Θα βρέξει; 32%. Θα έχει καύσωνα; 24%. Η καλοκαιρία δεν έχει αυτοδυναμία αυτό το καλοκαίρι! 7% των αποδοχών σε ατομικά έξοδα. 35% στην εφορία. 40% στις τράπεζες. 10% στις ΔΕΚΟ. Κάτω του 3% είδη ένδυσης και ψυχαγωγία. Οικουμενική κυβέρνηση της μιζέριας, έναν σχεδόν χρόνο μετά την έξοδο από τα μνημόνια!

Ποιος θα εκλεγεί; Να σας πω ότι καθόλου δε με ενδιαφέρει; Να εξομολογηθώ ότι από καιρό έχω χάσει τις ελπίδες μου;