Στο Δημοτικό Συμβούλιο της περασμένης Παρασκευής (4/3/2022) ο Γιάννης Γιαννέλλης - Θεοδοσιάδης ανακοίνωσε επισήμως ότι προτίθεται να κάνει στον Δήμο Μυτιλήνης μια δεύτερη δωρεά μετά από αυτή με τα έργα τέχνης που στεγάζονται και εκτίθενται στο Παλαιό Δημαρχείο Μυτιλήνης. Η νέα δωρεά θα περιλαμβάνει 50 ακόμη πίνακες ζωγραφικής Λεσβιών ζωγράφων καθώς και μία μεγάλη σειρά από κινηματογραφικές αφίσες ελληνικών ταινιών της περιόδου 1950-1970.  

Συνεργάστηκα στενά με τον Γιάννη Γιαννέλλη προκειμένου να συντάξουμε τον κατάλογο - λεύκωμα που κυκλοφόρησε το 2020 και περιλαμβάνει τα έργα της πρώτης δωρεάς. Η συνεργασία μας συνεχίζεται με σκοπό να ταξινομηθεί το υλικό των νέων δωρεών. Έχω, λοιπόν, μια πολύ καλή εικόνα του εικαστικού - πολιτιστικού θησαυρού που σχεδιάζει να παραχωρήσει στο Δήμο και στους δημότες ο Γιάννης Γιαννέλλης. Ας μου επιτραπεί να καταθέσω δημόσια μερικές σκέψεις:  

Για να στεγαστούν οι 50 νέοι πίνακες Λεσβιών ζωγράφων στην Δημοτική Πινακοθήκη «Χαλήμ Μπέη» απαιτείται ο χώρος να είναι επαρκής, διαφορετικά δεν θα χωρέσουν, ή θα «παστωθούν». Ήδη στη Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται η μοναδική συλλογή του αείμνηστου Μυτιληνιού τεχνοκριτικού Γιώργου Σίμου - Πετρή, πολλοί άλλοι πίνακες μεγάλης αξίας, η συλλογή του διαπρεπή μουσικού Τίτου Ξηρέλλη, αξιόλογα λαογραφικά αντικείμενα, κ.ά. Είναι απαραίτητο άμεσα να επισκευαστεί και αξιοποιηθεί το υπόγειο της Πινακοθήκης, διαφορετικά δεν θα χωρέσουν ούτε τα υπάρχοντα, πολύ περισσότερο η νέα δωρεά. 

Μακροπρόθεσμα, (αλλά όχι σ’ ένα μακρινό και άγνωστο μέλλον!) θα πρέπει να βρεθεί και νέος μεγάλος χώρος που θα μετατραπεί σε Πινακοθήκη, (το πρότεινε εύστοχα η Εριφύλη Χιωτέλλη στο Δημοτικό Συμβούλιο).Το νησί μας διαθέτει έναν σπάνιο και θαυμάσιο εικαστικό πλούτο, που θα πρέπει να τον αναδείξουμε, να τον προβάλλουμε και να τον τιμήσουμε. Το αρχοντικό Κατσάνη, το τόσο ταλαιπωρημένο, που έχει αφεθεί στην έρμη τύχη του και άνοιξε ακόμη και η σκεπή του, είναι μια πολύ καλή λύση. Ας το σκεφτούν οι αρμόδιοι. 

Για τη δωρεά των κινηματογραφικών αφισών κατάλληλος χώρος, για να μην πω ιδανικός, είναι το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης. Εκεί θα πρέπει να εκτεθούν, εκεί ανήκουν, μ’ αυτό τον χώρο «δένουν». 

Παλαιό Δημαρχείο - Δημοτικό Θέατρο: δύο εμβληματικά κτίρια, δίπλα - δίπλα, «στολισμένα» με ξεχωριστά έργα τέχνης. Μένει το κτίριο της Περιφέρειας. Κάτι ετοιμάζει και για αυτό ο Γιάννης Γιαννέλλης. 

Όταν ολοκληρωθούν οι δωρεές και σε συνεργασία με ειδικούς, πχ το Τμήμα Πολιτισμικής Επικοινωνίας, θα πρέπει να εξετασθούν και άλλοι τρόποι ανάδειξης και αξιοποίησης. Ο Παναγιώτης Ζαφειρίου το έθεσε ορθότατα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Άμεσα θα πρέπει όμως η Δημοτική Αρχή να τυπώσει ένα μικρό κατατοπιστικό φυλλάδιο, ένα τρίπτυχο ή τετράπτυχο, που θα δίνεται στους επισκέπτες της έκθεσης του Παλαιού Δημαρχείου, όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρό εκθεσιακό χώρο. Και φυσικά να μπουν επεξηγηματικά μικροκείμενα κάτω από τους πίνακες. 

Τον 20ο αιώνα η Λέσβος ευτύχησε να δεχτεί τα δώρα δύο πολύ μεγάλων συλλεκτών - ευεργετών: του Στρατή Ελευθεριάδη - Τεριάντ και του Γιώργου Σίμου - Πετρή. Στις αρχές του 21ου η τύχη μας χαμογέλασε και πάλι. Ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες της Ελλάδας ο Γιάννης Γιαννέλλης - Θεοδοσιάδης, σταδιακά δωρίζει τις υπέροχες και ξεχωριστές συλλογές του.  

Να προσθέσω, επίσης, το ζεύγος Δημήτρη και Μάγδα Αναγνωστή από την Αγία Παρασκευή, που ήδη δώρισαν μια μεγάλη εικαστική συλλογή, η οποία θα στεγαστεί στο παλαιό ελαιοτριβείο του χωριού, (βλέπε σχετικά το «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2022») και έχουν στην κατοχή τους μια ακόμη συλλογή με πάνω από 10.000 αντικείμενα και προτίθενται να την φέρουν στο νησί. 

Ας είμαστε, λοιπόν, ανοιχτόμυαλοι, γενναιόκαρδοι, προσεκτικοί, για να μην κλωτσήσουμε την καρδάρα με το γάλα..