Ο Δημήτρης Βουνάτσος μιλά στο «Ε» για τον πρώτο χρόνο του Καλλικράτειου Δήμου Λέσβου

Σε βαθύ ωκεανό, αλλά όχι σ’ όποιον κι όποιον. Στον Ειρηνικό, εκεί που οι καρχαρίες είναι περισσότεροι απ’ τις σμαρίδες, έπεσε ο Δήμος Λέσβου. Αυτή είναι η εκτίμηση - αποτίμηση - παρομοίωση του Δημήτρη Βουνάτσου για τον πρώτο χρόνο του νέου Καλλικράτειου Δήμου Λέσβου, τον οποίο παλιοί αυτοδιοικητικοί χαρακτήρισαν ως το «πειραματόζωο» της μεταρρύθμισης.
Ο πρώτος Δήμαρχος Λέσβου στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, κάνει έναν συνοπτικό απολογισμό, αλλά και ανοίγει τα χαρτιά του για τους στόχους και τα σχέδιά του στο δήμο, για το πώς θα πορευτεί τα επόμενα δυόμισι χρόνια της θητείας του. 


Κάνοντας «ταμείο» ενός χρόνου, του πρώτου της θητείας σας στον ενιαίο δήμο, τι κρίνετε πως σας δυσκόλεψε περισσότερο; Τι ήταν εκείνο που δεν περιμένατε, ούτε καν είχατε φανταστεί ότι μπορεί να κληθείτε να αντιμετωπίσετε;
«Η θητεία μου σε αιρετά λειτουργήματα, όπως το 15ετίας βουλευτή του νομού, του Νομάρχη, σε σχέση με όλους τους συνυποψηφίους μου, μού έδινε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα: της γνώσης των προβλημάτων όλου του νησιού, του τρίτου σε έκταση στην επικράτεια. Είχα συνολικότερη εικόνα. Αυτό δεν άρκεσε όμως. Αγνοούσα την έκταση και το βάθος των προβλημάτων της καθημερινότητας στις 13 τέως δημαρχίες. Για αυτό και έταξα ως πολιτικούς στόχους, τη διοικητική ανασυγκρότηση του δήμου με σιαμαία αδελφή την οικονομική ανασυγκρότηση και τον αέναο πόλεμο κατά των σκουπιδιών.
Το στρατηγικό λάθος του “Καλλικράτη”, ή “Κακοκράτη” όπως τον αποκαλώ και τέτοιος είναι, εκτιμούσα προεκλογικά μιλώντας στα χωριά, κι έχοντας την πείρα του παλιού πολιτικού, πως θα οδηγούσε στο δυσδιοίκητο έως αδιοίκητο το νησί μας.
Αυτός ο νόμος προϋπόθετε οργάνωση ευρωπαϊκού επιπέδου με υπηρεσίες που λειτουργούν τέλεια και συνείδηση των υπαλλήλων ότι υπηρετούν το σύγχρονο δήμο και το δημοτικό συμφέρον. Με εξοπλισμό και συνείδηση προσφοράς στον συνδημότη. Εδώ το πράγμα αποδείχτηκε ότι ήταν αλλού ο παπάς αλλού τα ράσα του. Ή αλλού τα βαγόνια, αλλού οι ράγες και αυτές διαλυμένες.
Πρώτη Γενάρη του 2011 έπρεπε με οδικό χάρτη ανά μήνα, αλλιώς υπήρχε κίνδυνος εκπτώσεων από το νόμο, να συγκροτήσουμε απ’ τις 13 δημαρχίες και τα άπειρα νομικά πρόσωπα, ένα νέο δήμο.

Λειψό παζλ
»Δηλαδή δεν ήταν απλά κομμάτια του παζλ που συνενώνει κανείς και δημιουργεί τον πίνακα που έχει μπροστά του. Πολλά έλειπαν. Πολλά δεν υπήρχαν. Για παράδειγμα, ποιος ήξερε από μας το μέγεθος του χρέους; Το χρέος είναι που σε τσακίζει πέραν απ’ τα διοικητικά προβλήματα. 30 εκατομμύρια και πλέον. Κι έρχονται βροχηδόν κάθε μέρα οι καταδικαστικές αποφάσεις, οι αγωγές. Τρομάξαμε να γλιτώσουμε ένα αστικό ακίνητο του δήμου στον Πολιχνίτο από κατάσχεση την προηγούμενη βδομάδα.
Όμως λήγοντας ο χρόνος, μπορώ να πω ότι δεν πιστεύουμε σ’ αυτό το νόμο γιατί δεν θεσμοθετεί αυτοδιοίκηση, Self Government όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες, αλλά ετεροπροσδιορισμό. Στόχος και εμμονή μας είναι η ανατροπή του νομοθετήματος αυτού με δημοψήφισμα, το οποίο θα πραγματοποιηθεί κατά την υπόσχεσή μου, αν όλα πάνε καλά το 2012, αλλιώς τον επόμενο χρόνο, ώστε να αποκτηθεί το πολιτικό όπλο, ώστε να πιεστεί η όποια κυβέρνηση προκύψει απ’ τις εκλογές, για να δημιουργηθούν τρεις τουλάχιστον δήμοι ή πέντε με την ψήφο των συμπολιτών μας, κατόπιν συζητήσεως και από τα κόμματα και από τις παρατάξεις, αφού το έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν πάει άλλο η κατάσταση η διοικητική και η οικονομική.
Διότι η επιχειρηθείσα αμφισβήτηση από συμπολίτες μας απ’ την Καλλονή κυρίως, αλλά και στην περίπτωση του νομού Γρεβενών, απορρίφθηκαν δικαστικώς γιατί ο νόμος εκρίθη ως συνταγματικός, επειδή επιτρέπεται στο νομοθέτη να ρυθμίσει τα του αριθμού των μονάδων. Οπότε αυτό που εκτίμησα νομικά, και πολιτικά περί του δημοψηφίσματος, είναι ο μόνος τρόπος, όπως φάνηκε και στη συνάντηση που είχαμε με τον τότε Υπουργό Καστανίδη, πριν μερικούς μήνες, για να αλλάξει η κατάσταση.».

Περί μεγεθών

Πέραν της προχειρότητας του «Καλλικράτη» σε ό,τι αφορά τα «μεγέθη»  (ένας δήμος με 73 πόλεις και χωριά, τεράστια έκταση, μεγάλες αποστάσεις), έχετε εντοπίσει και κενά στο όλο νομοθέτημα, τα οποία επιβαρύνουν έτι περισσότερο τη λειτουργία του δήμου; Έχετε την ευχέρεια ελιγμών ώστε να υπάρχει αποτελεσματικότητα στη λήψη αποφάσεων;
«Ο νόμος πέρα του ότι καθιερώνει σύστημα συγκεντρωτικό και αποτελεί διπλή ανασυγκέντρωση της αυτοδιοικητικής εξουσίας, της δημοκρατίας στο χωριό, η πρώτη έγινε με τον “Καποδίστρια”, αλλά και με τις εθελούσιες συνενώσεις που προηγήθηκαν, δεν έδωσε τον απαιτούμενο χρόνο προσαρμογής κι αφθονία πόρων, όπως είχε γίνει με τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις. Τώρα, με τον “Καλλικράτη”, με το ξημέρωμα της 1ης Ιανουαρίου, πέσαμε στα βαθιά. Κι όχι απλά σε έναν ωκεανό, Ατλαντικό για παράδειγμα. Αλλά πέσαμε στον Ειρηνικό. Εκεί που οι καρχαρίες είναι περισσότεροι απ’ τις σμαρίδες. Ούτε καν μια μέρα προσαρμογής. Και τεράστια κενά στο νομό που χρειάστηκε απ’ όσο γνωρίζω, την έκδοση 150 εγκυκλίων ερμηνευτικών εκ των οποίων κάποιες αναιρούσαν η μία την άλλη. Επτά ερωτήματα έχω καταθέσει στο νομικό σύμβουλο της ΚΕΔΕ, και σε κανένα δεν μπόρεσε να μου απαντήσει.

Το πειραματόζωο…
»Πρόσφατα ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΛ, Σωτήρης Μαρινάτος, και θέλω να το υπογραμμίσω αυτό, μού μετέφερε το σχόλιο που έκανε ο πρώην Δήμαρχος Τρικάλων σε συνάντηση των 102 ΔΕΥΑ της χώρας, ο Μιχάλης Ταμήλου, ότι: “Λυπάμαι το Δήμαρχο Βουνάτσο γιατί είναι το πειραματόζωο του ‘Καλλικράτη’”.
Οι δυσκολίες συγκροτήσεως ενός δήμου είναι θέμα πολιτικής τελικά, γιατί με τον “Καλλικράτη” έχει πεθάνει η δημοκρατία, έχει δολοφονηθεί η δημοκρατία στα μικρά χωριά μέχρι 500, μέχρι 1.000 κατοίκων, και υπάρχει ένα δημοτικό συμβούλιο 45 μελών για να διοικήσει απ’ το κέντρο, απ’ τη Μυτιλήνη. Ακόμη και για μια κάρτα τηλεφώνου ενός ναυαγοσώστη απ’ αυτούς που προσλάβαμε το καλοκαίρι στις πλαζ, έπρεπε να αποφασίσει το δημοτικό συμβούλιο ώστε να γίνει η δαπάνη των 10 ευρώ για την αγορά της.
Όλα όμως στο χρόνο που πέρασε, έχουν δρομολογηθεί επί τα βελτίω, κάποιες δυσκολίες ξεπεράστηκαν, ενισχύσαμε τις διοικητικές υπηρεσίες στη Μυτιλήνη, με απίσχναση βέβαια των παλιών δημαρχιών από υπαλλήλους, κι αυτό όχι χωρίς εμπόδια, αφού μέχρι και παρεμβολές πολικαντισμού δεχθήκαμε, και αρνήσεις, δικαιολογημένες κάποιες, πώς να κατεβάσεις από την Ερεσό κάποιον έτσι στα ξαφνικά. Και μπορέσαμε, δίνοντας δουλειά στις μακρινότερες αντιδημαρχίες για να επεξεργάζονται κάποια θέματα, ή όπως στην Καλλονή όπου δημιουργήθηκε κλιμάκιο επεξεργασίας των 9.000 τιμολογίων που υπήρχαν, να βάλουμε κάποια τάξη.
Ξεπεράστηκαν όμως πολλές δυσκολίες. Πού να βρεις ξανά για παράδειγμα, τα 284 οχήματα που βρήκαμε εγκαταλελειμμένα και να τα κάνεις μάχιμα. Οργανώσαμε όλους τους θεσμούς. Συγκροτήσαμε δύο νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου κι ένα ιδιωτικού, την ανώνυμη αναπτυξιακή του τέως Δήμου Μυτιλήνης. Το πρώτο, Πολιτισμού, Παιδείας και Άθλησης, ελέγχει 140 χώρους, στάδια γήπεδα, θέατρα, βιβλιοθήκες, μουσεία, το κολυμβητήριο, σε όλο το νησί, όταν αυτά υπήρχαν σε 13 δημαρχίες. Το δεύτερο, της Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης με 22 πρώην νομικά πρόσωπα και 200 υπαλλήλους, έχει τα ζητήματα των παιδικών σταθμών, του “Βοήθεια στο σπίτι”, τα ΚΑΠΗ.
Η ΑΔΕΛ, στην οποία, παρά την αντίσταση της αντιπολίτευσης αναθέσαμε την αξιοποίηση της περιουσίας μας, όπως τα τρία ελαιοτριβεία, τα τέσσερα σφαγεία, το κάμπινγκ στη Μήθυμνα, θερμές πηγές, πλαζ, ανεμογεννήτριες. Όλα αυτά θέλαν και παρέμβαση διοικητική. Έπρεπε να δώσουμε σε όλα τα νομικά πρόσωπα, διοικητικό προσωπικό.

Και περί καθημερινότητας…
»Ταυτόχρονα όμως έτρεχε και η ζωή. Τα ζητήματα της καθημερινότητας, ήθελαν και αναδιάταξη προσωπικού. Λειτουργούσαμε επί έλασσον 190 υπαλλήλους απ’ τις συμβάσεις που έληξαν και δεν ανανεώθηκαν, απ’ τα stages, απ’ τις συνταξιοδοτήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η υπηρεσία καθαριότητας του τέως Δήμου Μυτιλήνης, όπου βρήκαμε εννέα οδηγούς και 19 εργαζόμενους, που όμως πριν τέσσερα χρόνια ήταν 50 - 60 συνολικά. Πώς να μαζέψεις τα σκουπίδια;
Ευτυχώς με θεσμούς υφιστάμενους που επεκτάθηκαν και αναδιοργανώθηκαν, όπως οι εργολαβίες αποκομιδής, όπου και εκσυγχρονίστηκε ο νόμος τον Ιούνιο, προχωρούσε στην ανάθεση του συγκεκριμένου και σημαντικότατου αυτού έργου. Κι αυτό με σφοδρή αντιδικία με το σωματείο των εργαζομένων, όχι στην καθαριότητα το μικρό σωματείο, αλλά το μεγάλο των εργαζομένων στο δήμο και λέω το παράπονό μου ότι μας πήγε κόντρα στις μεγαλύτερες πολιτικές στρατηγικής σημασίας επιλογές μας. Ανοήτως κατά τη γνώμη μου, απλώς με τη δύναμη της αδράνειας του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού, ζητώντας για παράδειγμα μόνιμο προσωπικό. Ποιος δεν θα ήθελε μόνιμο προσωπικό να στελεχώσει όλες τις υπηρεσίες καθαριότητας;
Ήταν όμως πασιφανές, επιβλήθηκε απ’ την τρόικα, για κάθε δέκα αποχωρήσεις θα προσλαμβάνεις ένα. Απέτυχε παταγωδώς ο θεσμός των δημηνιτών, ο θεσμός των οκταμηνιτών που κόστισαν πάρα πολλά χρήματα στους φορολογούμενους και κατά το σωματείο των εργαζομένων στην καθαριότητα, συνέτειναν και στην καταστροφή των οχημάτων, λόγω της συνεχούς εναλλαγής οδηγών και της άγνοιας των δρόμων μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης. Με την εργολαβία αυτή, θα γλιτώσουμε και θα γλιτώσουν όλοι οι δήμαρχοι της χώρας ανεξαρτήτως ποιου κόμματος είναι και για αυτό και κανείς απ’ τους 325 δημάρχους δεν αντιστρατεύτηκε στο νόμο αυτό.».

Ένα μεγάλο ζήτημα, που και η αντιπολίτευση κρατά συνεχώς στο προσκήνιο, είναι η απόδοση - εκχώρηση αρμοδιοτήτων, στους αντιδημάρχους από εσάς, αλλά και στους προέδρους των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο. Η εμπειρία της πρώτης χρονιάς, θα σας ωθήσει σε αλλαγές, ενδεχομένως και ριζικές, τις επόμενες μέρες;
«Σας είπα για το χαρακτηρισμό του πειραματόζωου. Θυμίζω και την προσφώνηση απ’ τον κ. Ραγκούση, που σαν να μας κορόιδευε, μας αποκαλούσε κυβερνήτες. Κι όταν μού το είπε κι εμένα, του απάντησα χαρακτηριστικά: “Ελπίζω να είμαι ο πρώτος και τελευταίος Δήμαρχος Λέσβου”. Γιατί αν η αμεσότητα προς το πρόβλημα, η γνώση του προβλήματος απ’ τις μικρές κοινωνίες, η αποτελεσματική αντιμετώπισή του, είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της αυτοδιοίκησης, η έλλειψη αρμοδιοτήτων εκτελεστικού χαρακτήρα και οικονομικής δυνατότητας που χαρακτηρίζει και τις δύο μεταρρυθμίσεις, εξαφάνισαν τη δημοκρατία στο χωριό.
Οι παλιές δημοτικές ενότητες είχαν τον κυρίαρχο δήμο κοντά τους. Π.χ. κατέβαιναν απ’ την Άγρα στην Καλλονή και κάτι πετύχαιναν. Τώρα πρέπει να κατεβούν στη Μυτιλήνη. Αυτός ο νόμος του “Καποδίστρια” ανταποκρίνονταν και στο μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών, στα δεδομένα τα πραγματικά. Τώρα φτάσαμε σε δήμους μαμούθ. Δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι πρόεδροι στα χωριά. Κι εδώ καλλιεργήθηκε είτε από άγνοια, είτε από πολεμική στο πρόσωπό μου, ότι ο δήμαρχος δεν δίνει αρμοδιότητες. Ο δήμαρχος. Συνεστήθη και καλώς συνεστήθη ένα άτυπο όργανο όλων των προέδρων τοπικών και δημοτικών συμβουλίων και στην επιμονή τους για αρμοδιότητες, τούς εξήγησα ότι ο δήμαρχος μπορεί να μοιράσει τον εαυτό του έως το επίπεδο των αντιδημαρχιών. Δεν με πίστευαν, έως ότου κατέθεσε υπόμνημα ο Σπύρος Γαληνός και η απάντηση ήταν ισχυροτάτη υπέρ των απόψεων του δημάρχου. Μόνο το δημοτικό συμβούλιο μπορεί να δώσει κάποιες αρμοδιότητες, κάποιες κι όχι οικονομικής δυνατότητας και εκτελεστότητας, γιατί διασπάται η αρχή της ενότητας της διοικήσεως, από τις διευθύνσεις της Δημαρχίας.

Θα εκχωρηθούν…
»Οικονομικά ισχύει μόνο η πάγια προκαταβολή, την οποία αρνούνταν απ’ το παρελθόν οι δήμαρχοι σαν το διάολο το λιβάνι. Ακόμη και ο Δήμος Λήμνου δεν την έδωσε φέτος. Ο κ. Χατζηκομνηνός ποτέ και ο κ. Γιακαλής μόνο μία φορά. Κι εγώ δέχθηκα σφοδρότατη κριτική παρά το γεγονός ότι έδωσα εντολή στην οικονομική υπηρεσία και εξετέλεσε την εντολή μου για την καταβολή της, ασχέτως αν μπορεί να καλύψει η αστεία αυτή επιχορήγηση, τις ανάγκες των χωριών.
Εν πάσει περιπτώσει, με την επίτευξη του βασικού κορμού του τεθέντος πολιτικού στόχου, διοικητική ανασυγκρότηση, οικονομική και αέναος πόλεμος κατά των σκουπιδιών, θα φέρω ως πλειοψηφούσα παράταξη στο δημοτικό συμβούλιο, σε κάποια συνεδρίαση εγκαίρως τους πρώτους μήνες, αφού συνεννοηθώ και με την ΚΕΔΕ, μια απόφαση εκχωρήσεων συμπληρωματικά, των όσων έχουμε εκχωρήσει. Γιατί να μην μπορούν, για παράδειγμα, να δίνουν πιστοποιητικά μονίμου κατοικίας; Αρκεί να βεβαιωθούμε ότι θα ισχύσει νομικά αυτού του είδους η εκχώρηση αρμοδιοτήτων και δεν θα τίθεται θέμα ακυρότητας. Αφήστε που τον πρώτο καιρό κάποιοι πρόεδροι μέχρι που προσέλαβαν και κάποιους υπαλλήλους και τους είπαμε, για όνομα του θεού δεν έχετε τέτοια δυνατότητα.».

Σας κούρασε η ευθύνη των οικονομικών και μάλιστα ενός δήμου στον οποίο συνδέθηκαν 13 παρελθούσες οικονομικές χρήσεις, τόσο μα τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, σε περίοδο ύφεσης και περικοπών στις χρηματοδοτήσεις;
«Ως γνωστόν είμαι δικηγόρος, σπούδασα νομικά και κυρίως ποινικών υποθέσεων δικηγόρος. Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν τα σπούδασα. Η ανάληψη για τους γνωστούς λόγους της προεδρίας της Οικονομικής Επιτροπής, δεν μπορώ να πω ότι με κούρασε γιατί σύμβουλοι του δημάρχου είναι οι οικονομικές υπηρεσίες. Όμως με επιφόρτωσε με πρόσθετη εργασία. Έφτασα να εργάζομαι πολλές ώρες, 17 ώρες εργασίας, κι όχι μόνο εγώ αλλά και άλλοι δύο αντιδήμαρχοι θεματικοί. Τα φώτα ανάβουν μέχρι τα μεσάνυχτα στο Δημαρχείο. Για αυτό με την καινούργια αρχή, με καινούργια ορμή, με τροποποιήσεις στις αρμοδιότητες και στη δομή των θεσμών των αντιδημάρχων που θα πληροφορηθείτε μέσα στον Ιανουάριο, και με την πείρα βεβαίως του όλου νησιού που κατέχουμε πλέον, την επίτευξη οικονομιών κλίμακας, τα πρώτα έσοδα που δειλά - δειλά άρχισαν να αυξάνουν, σκεφτείτε ότι αποστείλαμε 32.000 επιστολές σε οφειλέτες των τέως δήμων, που κάποιοι οκτώ χρόνια είχαν να πάρουν ειδοποιήσεις π.χ. στον Πολιχνίτο, στην Αγιάσο, κι αλλού κι έχουν σημειωθεί λάθη απ’ τις οικονομικές υπηρεσίες των δήμων, θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση σε ό,τι αφορά και τον οικονομικό και το διοικητικό στόχο. Εννοώ για παράδειγμα, την προσπάθεια αξιοποίησης της περιουσίας της δημοτικής. Μόνο ο Δήμος Θερμής έχοντας αναθέσει σε μελετητικό γραφείο ειδικό απ’ την Αθήνα, την καταγραφή της περιουσίας του, μας εμφάνισε την πραγματική εικόνα.

«Δικαιοσύνη στα τέλη»
»73 χωριά είχαν διαφορετικά τιμολόγια νερού και υπονόμων, ρολόγια είχαν τοποθετηθεί παρά μόνο σε κάποια. Αλλού δεν υπήρχαν άνθρωποι να τα ελέγξουν. Ο Αντιδήμαρχος Καλλονής ανέφερε ότι 500 δεν λειτουργούν, άλλα είναι κατεστραμμένα. Είναι άδικη η επιβολή τελών, παρά τις προσπάθειές μας να την εξορθολογίσουμε γιατί δεν γνωρίζουμε τα πράγματι αληθώς κατεχόμενα τετραγωνικά μέτρα καταστημάτων και οικιών. Το Ε9, το γνωστό έντυπο, που αποτελεί τη βάση για την καταβολή τελών, με τις συνεχείς μεταβιβάσεις ή βελτιώσεις ήταν ένα σύστημα ατελέσφορο. Μετά το γράμμα Μ δεν είχε γίνει έλεγχος ούτε στη Μυτιλήνη. Πολλοί δήλωναν ψευδή στοιχεία. Για το 2011, το αυξήσαμε κατά μέσο όρο 40%, όπως π.χ. στο Δήμο Πέτρας όπου κρίθηκαν οι εκλογές για λίγες ψήφους. Οκτώ χρόνια εκεί και οκτώ στον Πολιχνίτο, κανείς δεν τολμούσε να βάλει ούτε ένα λεπτό αύξηση. Όλα για λόγους πολικαντισμού. Πέρυσι με κριτήριο σχετικής δικαιοσύνης, σκεφτήκαμε ότι τα αστικά μέρη, τα περισσότερο τουριστικά αναπτυγμένα, όπου η αξία της γης είναι πολλαπλάσια σε σχέση με αγροτικές περιοχές, δεν μπορεί να έχουν την ίδια κλίμακα επιβαρύνσεως, οπότε και οι όποιες αυξήσεις έγιναν, ήταν σε αυτή την κατεύθυνση.
Για μένα είναι στοίχημα να επιβάλλω δικαιοσύνη και θα την επιβάλλω. Ενδεχομένως αναθέτοντας και σε εταιρία τη σχετική μελέτη ώστε του χρόνου με τον προϋπολογισμό, να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με το τι πληρώνει ο κάθε δημότης ως τέλος.
Σκεφτείτε όμως ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και μέσα σε ένα χρόνο τα καύσιμα διπλασιάστηκαν σε κόστος, μόνο τα καύσιμα, σκεφτείτε τον πληθωρισμό τον ετήσιο, όλες τις άλλες επιβαρύνσεις. Οι μηδενικές αυξήσεις στη Μυτιλήνη, για παράδειγμα, εθεωρείτο φιλολαϊκή πολιτική, αλλά ουσιαστικά ήταν φόβος του πολιτικού κόστους να αντιμετωπιστεί η πραγματικότητα. Αλλά τότε ήταν εποχή παχέων αγελάδων. Τα ψέματα όμως έχουν τελειώσει. Εμείς, αφού με εντολή δική μου, βεβαιώθηκαν για να μην υποπέσουν και σε παραγραφή, οι ανείσπρακτες αυτές οφειλές, θα προχωρήσουμε στους δυστρόπους, σε εξαναγκαστικά μέτρα είσπραξης, δεν υπάρχει άλλη λύση. Και δεν εννοώ τους γέροντες και απόρους, εννοώ τους δυναμένους, όπως ξενοδοχεία, επιχειρήσεις. Είναι αναγκαίος ο εξορθολογισμός ώστε να επιβάλλουμε μέτρο δικαιοσύνης στα ανταποδοτικά τέλη.».

Εκτός απ’ το βασικό στόχο για νοικοκύρεμα σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο, με τι έργα - όραμα θα θέλετε να συνδέσετε το όνομά σας ως πρώτος δήμαρχος του Δήμου Λέσβου;  
«Για την εκτέλεση έργων δεν έχω αυταπάτες. Χρήματα δεν υπάρχουν απ’ την κυβέρνηση. Ήδη 15% είναι μειωμένες οι χρηματοδοτήσεις των δύο τελευταίων μηνών. Υπάρχει κίνδυνος να μην μπορέσουμε να πληρώσουμε ακόμη και τη μισθοδοσία, οπότε για ποια έργα να μιλήσει κανείς. Δεν υπάρχουν χρήματα παρά μόνο από δύο πηγές. Αιματηρές, οικονομίες με κατάργηση κάθε μη αναγκαίας δαπάνης και αφ’ ετέρου με την εκμετάλλευση της δημοτικής περιουσίας. Βεληνεκούς έργα δεν μπορώ να υποσχεθώ παρά μόνο με την αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας, που για τα επόμενα δυόμισι χρόνια μπορεί να μας αποφέρει μεγάλα έσοδα. Αν αύριο, κι έχουμε εργαστεί προς την κατεύθυνση αυτή χωρίς τυμπανοκρουσίες, αν αξιοποιήσουμε τα 2,7 μεγαβάτ που έχουμε και προς αυτό ο διαγωνισμός, με διαφανείς διαδικασίες, μη θεωρηθεί πως τα πιάνουμε και κάτω απ’ το τραπέζι, θα μπορέσουμε να έχουμε έσοδα τον τελευταίο χρόνο.
Η τρίτη πηγή χρηματοδότησης είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα, που είναι και η ισχυρότερη, άλλωστε έχει γραφεί πόσο υστερεί η απορρόφηση. Να λοιπόν η βαρύτητα που προσδίδουμε στο γραφείο Προγραμματισμού, που υπάγεται απευθείας στο δήμαρχο, και βεβαίως η εκπόνηση μελετών. Ήδη υπάρχουν εντάξεις με προετοιμασία, λειτουργεί αθόρυβα, υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό, ασχέτως αν δεν τα κακαρίζουμε, αν και κατά καιρούς δίνουμε λιτά δελτία.

Πανεπιστήμιο - τουρισμός
»Για μένα υψίστης σημασίας πράξη, είναι η σύνδεση του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τη δημαρχία και τους συνδημότες μας ώστε να ωφεληθούμε πολυεπίπεδα σε επίπεδο έργων (όπως η τιθάσευση των πλημμυρικών έργων στην Καλλονή, δράση που θα έχουμε και τη βοήθεια του συμπατριώτη μας Κώστα Μουτζούρη), ή η εκπόνηση μελέτης για τον τουρισμό απ’ το σχετικό τμήμα της Χίου, προκειμένου να αποκτήσουμε μπούσουλα για το “ευπαθές” τουριστικό προϊόν, κι έχουμε ήδη συνεννοηθεί με τον Πρύτανη σχετικά.
Για τον τουρισμό όμως, θα πρέπει να πω και κάτι ακόμη. Θα βάλουμε τέλος στα ευκαιριακά τσαλαβουτήματα της συμμετοχής μας σε διάφορες εκθέσεις. Υπάρχει πλέον η σιγουριά της Μικρασιατικής Ακτής, είναι γεγονός. Δεν είμαι τυφλός. Υπάρχει μία τάξη μεσοαστική, η οποία διαθέτει χρήμα. Ρώτησα τι αγοράζουν από δω και μου είπαν ούζο, επώνυμα ρούχα και γυαλιά ηλίου. Και σηκώνουν τα καταστήματα. Να δούμε τον τουρισμό σοβαρά, όχι άλλα τσαλαβουτήματα πλέον, και σε αυτό το Πανεπιστήμιο Αιγαίο μπορεί να μας βοηθήσει.
Υπάρχουν ακόμη συνεργασίες και με άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, αλλά και η σύνδεση με τους απόδημους. Σκοπεύω μέσα στο 2012, να πραγματοποιήσω συνέδριο αποδήμων και εσωτερικού και εξωτερικού, και να καλέσω και όλες τις αδελφοποιημένες πόλεις στις ίδιες εκδηλώσεις, οι οποίες σημειωτέον, το προαναγγέλλω και θα επεκταθώ αργότερα πιο διεξοδικά, δεν θα περιοριστούν στο φολκλόρ χαρακτήρα τέτοιων διοργανώσεων, αλλά θα επεκταθούν και σε ζητήματα, όπως αυτά που αφορούν σε εμπορικές συναλλαγές με στόχο τις εξαγωγές. Συνολικά πρέπει να ενεργοποιηθούν οι φορείς, όλοι μας, στον τομέα των εξαγωγών.».

Νιώθετε πως η αυτοδιοικητική «περιπέτεια» του πρώτου βαθμού, με τις πολλές ευθύνες, τις αμέτρητες εκτελεστικές αρμοδιότητες, τις άπειρες υπογραφές και τις ατέλειωτες συνεδριάσεις, έχει στερήσει απ’ το Δημήτρη Βουνάτσο, τον αναγκαίο χρόνο πολιτικής δράσης; Να το θέσω πιο απλά, σε τι κυρίως διαφέρει το σήμερα απ’ το πολιτικό σας παρελθόν κι όχι μόνο ως βουλευτή, αλλά κι ως νομάρχη;
«Είπα για την πείρα την καθολική του νησιού που είχα. Ως βουλευτής έβλεπα ένα πηγάδι, ήξερα πως εκεί μέσα είναι τα προβλήματα, γύριζα τα χωριά και με κοινοβουλευτική δράση αναδείκνυα τα προβλήματα. Ως βουλευτής ακούμπησα τα χείλη του πηγαδιού. Ως Νομάρχης μπόρεσα και κοίταξα μέσα. Ως Δήμαρχος κατέβηκα μέχρι τον πάτο του πηγαδιού, όπου το νερό σκέπαζε την σκληρή καθημερινότητα η οποία είναι αδυσώπητη. Ο σκληρός πυρήνας των προβλημάτων δεν ακουμπήθηκε ποτέ απ’ τις τέως 13 δημαρχίες. Θεωρώ ότι δεν έχουμε άλλο χώρο να μιλήσω για τις καταχρήσεις που βρήκαμε και τις στείλαμε στον κ. Εισαγγελέα, για τα έργα που βρήκαμε στον αυτόματο, όπως το βιολογικό της Καλλονής, για τα δημοτικά θέατρα που δεν είχαν άδεια, για όλα αυτά που έχω ζητήσει και γίνεται έλεγχος απ’ τις υπηρεσίες.
Όσο για την ερώτησή σας περί πολιτικής, πολιτική είναι και η αυτοδιοίκηση, στη δυσκολότερη πρωτοβάθμια μορφή της. Μακαρίζω τους περιφερειακούς συμβούλους, τους περιφερειάρχες, εκείνοι σχεδιάζουν το μέλλον. Εμείς, τρώμε, και να το γράψετε αυτό, τα σκατά του παρόντος.».