Το 1959 υπογράφηκε η συνθήκη Ζυρίχης και Λονδίνου ύστερα από αιματηρό αγώνα πέντε περίπου χρόνων μεταξύ ΕΟΚΑ και Άγγλων αποικιοκρατών και η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος με εγγυήτριες δυνάμεις την Ελλάδα, την Τουρκία και την Αγγλία. Τότε ο πληθυσμός της ήταν 400.000 Έλληνες και 100.000 Τούρκοι. Σήμερα ο συνολικός πληθυσμός του νησιού είναι 850.000 κάτοικοι. Επειδή με την παραπάνω συνθήκη αποκλείστηκε η Ένωση του νησιού με την Ελλάδα επικρίθηκαν οι Καραμανλής και Αβέρωφ που την υπέγραψαν, από την Ελληνική αντιπολίτευση τον Γιώργο Παπανδρέου και τους ελληνοκυπρίους. Από την πλευρά της Κύπρου τις συνθήκες του Λονδίνου και της Ζυρίχης τις υπέγραψε ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος -είπαν ότι πιέστηκε- τις οποίες κατήγγειλε σε δύο χρόνια περίπου και δεν τις εφάρμοσε ποτέ.

Το Κυπριακό παλιά και τώρα (2)

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός της Ελλάδας που δεν επισκέφθηκε ποτέ την Κύπρο, ως ανεπιθύμητος. Σε κάποια επίσκεψη του Μακαρίου στην Αθήνα συναντήθηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Καραμανλής θυμωμένος: Δε μου λες παπά μαζί δεν υπογράψαμε τις συνθήκες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, γιατί εσένα σε θεωρούν ήρωα και εμένα προδότη;

Όταν το 1963-1964 έγινε κυβέρνηση η Ένωση Κέντρου ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου έστειλε μια μεραρχία ελληνικού στρατού στο νησί.  Όταν έγινε η δικτατορία των συνταγματαρχών με εντολή του Παπαδόπουλου η ελληνική μεραρχία επέστρεψε στη χώρα.

Το Κυπριακό παλιά και τώρα (3)

Το 1974 ο δικτάτορας Ιωαννίδης ενθαρρυμένος από ξένες δυνάμεις προσπάθησε να ανατρέψει και να σκοτώσει τον πρόεδρο της Κύπρου αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ο Μακάριος γλίτωσε τότε, αλλά η βλακεία του Ιωαννίδη έδωσε το δικαίωμα  στην Τουρκία να καταλάβει με στρατεύματα το 30% του νησιού και να το κατέχει μέχρι σήμερα μ’ όλες τις συνέπειες. Από το 1974 μέχρι σήμερα έγιναν πολλές προσπάθειες να επιλυθεί το Κυπριακό να συνενωθεί το νησί και όλο μαζί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το καλύτερο σχέδιο ήταν του λεγόμενου Ανάν του ΟΗΕ, αλλά οι Κύπριοι με δημοψήφισμα με ισχυρή πλειοψηφία το απέρριψαν. Πρόεδρος της Κύπρου την εποχή του δημοψηφίσματος ήταν ο Τάσος Παπαδόπουλος. Συμπερασματικά οι Ελληνοκύπριοι δεν επιθυμούν τη λύση του Κυπριακού, αλλά η Ελλάδα ως μητέρα πατρίδα δεν μπορεί να τους εγκαταλείψει. Συνεχίζεται.

Καποδίστριας ο πρώτος Κυβερνήτης

Θεωρείται ο Καποδίστριας μαζί με τον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Ελευθέριο Βενιζέλο από τους δημιουργούς του σημερινού κράτους των Ελλήνων. Τον Καποδίστρια τον σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι στο Ναύπλιο, τον Τρικούπη τον καταψήφισαν και πέθανε πικραμένος στα ξένα, τον Βενιζέλο αποπειράθηκαν οι αντίπαλοι επτά φορές να τον δολοφονήσουν και η Εκκλησία τον αναθεμάτισε. Κατηγόρησαν τον Καποδίστρια για δικτάτορα. Όντως κατάργησε το σύνταγμα που ψήφισε στην Τροιζήνα το 1827 η Εθνική Εθνοσυνέλευση. Όταν το 1830 ο Άγγλος πλοίαρχος Έντμουντ Λάϊον του έκανε σχετικό υπαινιγμό για την κατάργηση του συντάγματος του απάντησε: «Το Σύνταγμα μοιάζει με ξυράφι στη χρήση του οποίου ήταν αγύμναστα τα χέρια των Ελλήνων. Δεν δίνεις ξυράφι σ’ ένα νήπιο. Εγώ μεν είμαι υποχρεωμένος να ξυρίζομαι μπροστά εις το νήπιο, αυτό δια να μάθει συν τω χρόνω πώς να μεταχειρίζεται το ξυράφι για να μην κοπεί». Όταν ένας λαός έζησε ως ραγιάς επί 377 χρόνια, από αλώσεως της Πόλης το 1453 μέχρι το 1830, σ’ ένα βάρβαρο απολυταρχικό καθεστώς, δεν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να ζήσει ως Άγγλος ευπατρίδης. Ο Καποδίστριας θυσίασε τη μεγάλη του περιουσία για την πατρίδα, δεν ελάμβανε μισθό το χρόνο που κυβέρνησε, την ησυχία του και τελικά τη ζωή του για μια χώρα που δεν γνώρισε καλά. Αγαπήθηκε με πάθος από το λαό και μισήθηκε με πάθος από τους κοτζαμπάσηδες, τους καραβοκυραίους, τους Φαναριώτες και τους Άγγλους. Και ας ήταν και Κόμης!

Διοικητή «Βοστάνειου» Νοσοκομείου

Έκανα τη δεύτερη δόση του εμβολίου Faizer στις 10 Μαΐου στο «Βοστάνειο». Την πρώτη φορά στον προθάλαμο ήταν μια νοσηλεύτρια ευγενική και καλοπροαίρετη που κατέγραφε το ιατρικό ιστορικό των υποψήφιων προς εμβολιασμό. Ελάχιστοι ανέμεναν τη σειρά τους. Στη δεύτερη φορά στις 10 Μαΐου η ίδια νοσηλεύτρια στον προθάλαμο, αλλά πλήθος προς εμβολιασμό ανέμενε τη σειρά του. Όλοι φορούσαν μάσκες, οι περισσότεροι ήταν νεώτεροι, αλλά δεν υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ τους. Επιπλέον πολύ λίγα καθίσματα για να εξυπηρετήσουν τους αναμένοντες. Το χειρότερο το ιατρικό ιστορικό των υποψηφίων προς εμβολιασμό το συμπλήρωναν οι ίδιοι με ότι αυτό συνεπάγεται. Στον κυρίως θάλαμο ήταν όλα κανονικά και με τάξη. Προστέθηκε άλλος ένας ιατρός και άλλη μια πολυθρόνα. Γενικώς η οργάνωση του χώρου εμβολιασμών πολύ καλή. Η άποψή μας είναι στον προθάλαμο να προστεθούν άλλες δύο νοσηλεύτριες και αρκετά καθίσματα, και ο λαός να σπεύσει να εμβολιαστεί. Δεν χρειάζεται να εμβολιαστούν οι «ψεκασμένοι», οι θρησκόληπτοι και οι συνωμοσιολόγοι… είναι οι λίγοι.