Δε διαπραγματεύονται οι κάτοικοι του Πλωμαρίου και των τριγύρω χωριών το ενδεχόμενο να απομακρυνθεί το Κέντρο Υγείας Πλωμαρίου από την περιοχή. Οι κάτοικοι όχι μόνο δε συζητούν το ενδεχόμενο «λουκέτου», που συνδέεται με το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά ζητούν, όπως και εκείνοι της Καλλονής, την αναβάθμισή του γιατί εξυπηρετεί τους κατοίκους όχι μόνο του Πλωμαρίου, αλλά και των γύρω χωριών.

Όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν από 30 χρόνια περίπου το Κ.Υ. Πλωμαρίου, η προοπτική ήταν να δημιουργηθεί εκεί ένα μικρό νοσοκομείο, σύμφωνα με τα όσα είπαν κάτοικοι αλλά και υπάλληλοι της μονάδας. Σε αυτό συνηγορούσε και το κτήριο το οποίο φτιάχτηκε για να φιλοξενηθεί το Κ.Υ., που ήταν πάρα πολύ μεγάλο και σύγχρονο για τα τότε δεδομένα και σε σχέση με τις αντίστοιχες μονάδες του νησιού. Ωστόσο, όχι μόνο ο στόχος αυτός δεν υλοποιήθηκε, αλλά σήμερα, έπειτα από αρκετά χρόνια, οι παροχές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας γίνονται μετ’ εμποδίων, αφού υπάρχουν ελλείψεις σε έμψυχο και άψυχο υλικό.

«Θα είναι ντροπή τους αν προσπαθήσουν να κλείσουν τέτοιες κοινωνικές μονάδες», είπε ο Γιώργος Αράπογλου, προσθέτοντας ότι ο πληθυσμός της περιοχής και ειδικά οι ηλικιωμένοι θα είναι εκτεθειμένοι χωρίς την ύπαρξη του Κ.Υ. για την παροχή πρώτων βοηθειών σε περίπτωση ανάγκης.

«Θα μας καταδικάσουν…»
«Έχουν βάλει λουκέτο σε τόσες δημόσιες υπηρεσίες του Πλωμαρίου, τώρα αν το κάνουν και αυτό, θα μας καταδικάσουν», είπε η Πέρσα Λούπου, κάτοικος του Πλωμαρίου, τονίζοντας ότι το Κέντρο είναι ό,τι τους έχει απομείνει και πως βοηθά σημαντικά στο να συνεχιστεί η ζωή στην περιοχή αυτή, καθώς δεν αποκλείεται με την απομάκρυνσή του να αλλάξουν τόπο κατοικίας οι επόμενες γενιές. Δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι η ύπαρξή του έχει επιπτώσεις στην τοπική οικονομία, ενώ συνέδεσε την παρουσία της μονάδας και με τον τουρισμό, καθώς όπως εξηγεί είναι θετικό για τον τουρίστα να γνωρίζει ότι το μέρος που θα επισκεφτεί έχει Κ.Υ. για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που πάθει κάτι.

Ο κ. Γιώργος Αράπογλου

«Πού θα πηγαίνουμε εμείς που δεν έχουμε κανέναν;», είπε η Μυρσίνη Βελούτσου, αποτυπώνοντας στο ερώτημά της τα προβλήματα που συναντούν κατά κύριο λόγο οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι επισκέπτονται αρκετά συχνά τις μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. «Αν δεν υπήρχε το Κ.Υ., θα έπρεπε να δώσουμε 4,50 ευρώ περίπου για να πάμε στη Μυτιλήνη. Όμως έχουν όλοι λεφτά για το εισιτήριο;», είπε, επισημαίνοντας με αυτόν τον τρόπο και τα οικονομικά προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι συνταξιούχοι του νησιού.

Η κ. Πέρσα Λούπου

«Αν δεν υπήρχε το Κ.Υ. και το προσωπικό του, τώρα μπορεί και να είχα πεθάνει», τόνισε ο Μανώλης Λούπος, αφού προηγουμένως διηγήθηκε το βράδυ εκείνο που η πίεσή του είχε ανέβει σημαντικά και χρειάστηκε να μείνει σχεδόν δύο ώρες στη μονάδα, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες έως ότου επανέλθει η πίεση στα φυσιολογικά όρια. «Αν δεν υπήρχε, τι θα έκανα; Θα έπαιρνα το αυτοκίνητο και θα κατέβαινα στη Μυτιλήνη με 24 πίεση; Δε νομίζω να έφτανα ζωντανός», κατέληξε στη δήλωσή του.

Η κ. Μυρσίνη Βελούτσου

«Για κάθε γονιό είναι σημαντικό να ξέρει ότι σε περίπτωση που το παιδί του πάθει κάτι, θα του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες», είπε η Κυριακή Γεωργαντέλλη, μητέρα δύο παιδιών, τονίζοντας ότι το ενδεχόμενο απομάκρυνσης ή κλεισίματος της μονάδας θα προκαλέσει αντιδράσεις.

Στα γύρω χωριά…
«Ακράσι, Παλαιοχώρι, Αμπελικό, Πλαγιά, Τρύγονας, ένα σωρό χωριά εξυπηρετεί το Κέντρο Υγείας. Οι άνθρωποι της ηλικίας μου που ζουν σε αυτά, δεν έχουν ούτε τις οικονομικές δυνατότητες, ούτε τη δύναμη, σωματική και ψυχική, για να κατεβαίνουν στη Μυτιλήνη και να γράφουν φάρμακα ή να εξεταστούν σε περίπτωση που τους πιάσει κάπου ένας πόνος», τόνισε ο Αντώνης Κεχαγιάς και προσέθεσε ότι κάποιοι θα πρέπει να φροντίσουν να καλυφθούν τα κενά με αγροτικούς ιατρούς, καθώς και με υγειονομικό υλικό, για να μην παρουσιάζονται προβλήματα στις μονάδες.

Ο κ. Μανώλης Λούπος

«Άμα κάποιος τραυματιστεί σοβαρά και το πλησιέστερο μέρος για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες είναι η Μυτιλήνη, σίγουρα θα έχει πεθάνει μέχρι να πάει», υποστήριξε η Ιωάννα Αληγιάννη, ενώ εκφράζοντας την προσωπική της άποψη, δεν απέκλεισε να είναι αυτός ο τελικός σκοπός κάποιων. Μάλιστα η ίδια θυμάται το διάστημα που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το Κ.Υ.. «Είχε γίνει με την προοπτική να γίνει νοσοκομείο, γιατί είχε τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Αλλά δυστυχώς...»

Η κ. Κυριακή Γεωργαντέλλη

Ελλείψεις…
Στο Κέντρο Υγείας Πλωμαρίου σημειώνονται ελλείψεις σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Ειδικότερα, είναι κενές οι θέσεις δύο γιατρών Γενικής Ιατρικής, καθώς και δύο αγροτικών ιατρών. Ακόμη, υπάρχουν μέχρι τώρα τρεις κενές θέσεις σε Αγιάσο (στο τέλος του μήνα πρόκειται να έρθει μία αγροτική γιατρός), μία σε Ακράσι , μία σε Ίππειος και μία σε Σκόπελο.

Ο κ. Αντώνης Κεχαγιάς

Αλλά και οι βάρδιες των οδηγών των ασθενοφόρων βγαίνουν με δυσκολία. Σύμφωνα με τους αρμοδίους, χρειάζονται έξι για να μην παρουσιάζεται πρόβλημα και να μην απευθύνονται στα στελέχη τού ΕΚΑΒ, τα οποία σε περίπτωση που συμβεί κάτι, θα πρέπει να ξεκινήσουν από τη Μυτιλήνη για να πάνε στο Πλωμάρι για να παραλάβουν τον ασθενή. Ο φύλακας είναι ένας, ως εκ τούτου δεν μπορεί να βρίσκεται όλη τη μέρα στο Κ.Υ., άρα το ρόλο του αναλαμβάνει το υπόλοιπο προσωπικό.

Δε θα μπορούσαν να μην υπάρχουν ελλείψεις και σε υλικά, είτε πρόκειται για φάρμακα είτε άλλα αναλώσιμα που είναι απαραίτητα. Τα παραπάνω προβλήματα παρουσιάζονται τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και παρά τις όποιες επισημάνσεις, η κατάσταση δεν έχει διαφοροποιηθεί.

Η κ. Ιωάννα Αληγιάννη

Και στην καθαριότητα…
Ακόμα και στο θέμα της καθαριότητας υπάρχουν προβλήματα. Εκτός του ότι υπάρχουν δύο καθαρίστριες που δουλεύουν με μπλοκάκι εκ παραδρομής ανά δίμηνο, τα υλικά καθαρισμού σπανίζουν. Σύμφωνα με τους αρμοδίους, μία καθαρίστρια δεν είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες τού Κ.Υ., ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται λόγω της έλλειψης καθαριστικών. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης, η καθαρίστρια αναγκαζόταν να φέρνει από το σπίτι της καθαριστικό για τα τζάμια και χλωρίνη, καθώς δεν υπήρχαν στη μονάδα.