Στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Αναπτυξιακού Οργανισμού ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΑΕ που πραγματοποιήθηκε στις 30 Απριλίου 2024 έγινε ομόφωνα αποδεκτή η παραίτηση του Διευθύνοντος Συμβούλου Γεώργιου Αυγουστίδη και η αντικατάστασή του από τον Γρηγόριο Αληγιάννη, πρώην προϊστάμενο της Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Λέσβου και Γενικό Γραμματέα του Δήμου Λέσβου.
Συνοπτικά οι λόγοι παραίτησης του κ. Αυγουστίδη εδράζονται στα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της εταιρίας που χαρακτηρίζονται προβληματικά ως προς την ροή των χρηματοδοτήσεων έργων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Αλληλεγγύης και το γεγονός αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο ως προς την ευζωΐα του Αναπτυξιακού Οργανισμού.
Στα πρακτικά της συνεδρίασης ο κ. Αυγουστίδης καταλήγει στους λόγους παραίτησης σημειώνοντας ότι «με δεδομένο ότι ανέλαβα καθήκοντα Διευθύνοντα Συμβούλου, αφενός έχοντας τελείως διαφορετική «εικόνα» για την οικονομική κατάσταση της Εταιρείας και αφετέρου έχοντας ένα όραμα για τον τρόπο λειτουργίας της που - με τα δεδομένα- δε μπορεί να εκπληρωθεί δηλώνω την παραίτησή μου από την θέση του Διευθύνοντος Συμβούλιου και από μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της».
Η χρηματοδότηση των έργων
Ειδικότερα σημειώνει ότι τέσσερα έργα και συγκεκριμένα «Αναβάθμιση & αξιοποίηση της Δημοτικής έκτασης με την ονομασία "Καρά Τεπέ" Μυτιλήνης», «Αποπεράτωση-ασφαλτόστρωση δρόμου προς ΧΥΤΑ Λέσβου», «Αποκατάσταση φθορών πρόσβασης σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις - αγροτικής οδοποιίας των Κοινοτήτων Μόριας, Παναγιούδας και Αφάλωνα» και «Ενεργειακή αναβάθμιση και ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου Μυτιλήνης» που έχουν έγκριση χρηματοδότησης από το Ταμείο Αλληλεγγύης και για τις οποίες, μέρος ή και το σύνολο του φυσικού αντικειμένου τους υλοποιείται με ίδια μέσα (μισθοδοσίες τακτικού προσωπικού και συμβάσεις μίσθωσης έργου) της Εταιρείας μας. Η χρηματοδότηση αυτών των δράσεων πραγματοποιείται σε 3 δόσεις και σημειώνεται ότι για την δεύτερη δόση απαιτείται η προσκόμιση δημόσιας σύμβασης. Ωστόσο όταν εκπονείται έργο με ίδια μέσα, ένα τμήμα του οικονομικού του αντικειμένου είναι άνευ σύμβασης (μισθοδοσίες τακτικού προσωπικού) και δεδομένου τούτου, εφόσον δεν το προβλέπει το θεσμικό πλαίσιο, οι συγκεκριμένες δαπάνες δε μπορούν να εξοφληθούν.
Μάλιστα στο σημείο αυτό αναφέρει ότι η «προηγούμενη διοίκηση, θεωρούσε δεδομένο ότι μπορούσε να επιμερίσει τις μισθοδοσίες και άλλα λειτουργικά έξοδα στα έργα βασιζόμενη σε προφορικές βεβαιώσεις πολιτικών προσώπων, αγνοώντας το εν ισχύ θεσμικό πλαίσιο».
Έτσι όπως σημειώνει ο κ. Αυγουστίδης, «σύμφωνα με το λογιστή, αντί για αναμενόμενα κέρδη περίπου 75.000€, θα έχουμε ζημιά της τάξης των 32.000€. Η σωρευτική ζημιά της εταιρείας από τότε που ιδρύθηκε φθάνει τα περίπου 118.000€ με αποτέλεσμα το εναπομείναν μετοχικό κεφάλαιο να φθάνει τα περίπου 82.000€».
Μάλιστα σε αυτό το σημείο μνημονεύεται η εγκύκλιος 200/16.06.2020 του Υπουργείου Εσωτερικών «Οι αναπτυξιακοί Οργανισμοί λύονται, συγχωνεύονται και διασπώνται κατά τις διατάξεις του Ν. 4548/2018, σε αντίθεση με τις λοιπές ανώνυμες εταιρείες των ΟΤΑ, οι οποίες λύονται υποχρεωτικώς, αν για τρεις συνεχόμενες εταιρικές χρήσεις μετά διετία από την ίδρυσης τους είναι ζημιογόνες ή, αν για ισάριθμες φορές εντός δεκαετίας τα ίδια αυτών κεφάλαια , όπως προσδιορίζονται στο ν. 45488/2018, γίνουν κατώτερα του πενήντα τοις εκατό (50%) του μετοχικού κεφαλαίου».
«Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το σύνολο των τόκων των έργων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Αλληλεγγύης - περίπου 80.000€ - έχει καταγραφεί λογιστικά ως έσοδα της Εταιρείας. Στη προαναφερθείσα ΚΥΑ αναφέρεται το εξής: «Εφόσον διαπιστωθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, ότι οι δικαιούχοι δεν κάνουν ορθή και σύννομη χρήση της προκαταβολής ή του συνόλου της χρηματοδότησης που έχουν λάβει… η χρηματοδότηση ανακαλείται και οι δικαιούχοι υποχρεούνται να επιστρέψουν στο Ταμείο Αλληλεγγύης το ποσό που έχουν λάβει, νομιμοτόκως από την ημερομηνία εκταμίευσης του, ως αχρεωστήτως καταβληθέν». Επομένως, οι τόκοι από ένα έργο του Ταμείου Αλληλεγγύης μπορούν να θεωρηθούν έσοδα της Εταιρείας μόνο εφόσον το εν λόγω έργο ολοκληρωθεί. Με βάση το παραπάνω, το εναπομείναν μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρείας στις 31/12/2023 είναι περίπου 2.000€. Εάν υπολογιστούν και οι δαπάνες του πρώτου τριμήνου του 2024, προκύπτει ότι αυτή τη στιγμή το μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρείας είναι αρνητικό!
Ακόμα, έως τώρα δεν υπήρξε λογιστική παρακολούθηση ανά έργο» επισημαίνει ακολούθως.
Η μελλοντική λειτουργία της εταιρείας
Ο κ. Αυγουστίδης προσθέτει, μεταξύ άλλων, καταλήγοντας: «Ως προς τη μελλοντική λειτουργία της Εταιρείας, σε περίπτωση που με κάποιο τρόπο αντιμετωπισθεί το ζήτημα του μετοχικού κεφαλαίο, αξίζουν να αναφερθούν τα εξής:
1. Η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Προγράμματος Βόρειο Αιγαίο 2021-2027 μας ενημέρωσε ότι παρόλο που εδώ και πολύ καιρό έχει ζητήσει κατευθύνσεις από το Υπουργείο Οικονομικών για την δυνατότητα χρηματοδότησης των ΑΟΤΑ, δεν έχει λάβει απάντηση και επομένως, με βάση το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο αδυνατεί να μας ορίσει δικαιούχο του Προγράμματος.
2. Στις 21/03/2024 αποστείλαμε επιστολή στη Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου για την δυνατότητα χρηματοδότησης μας δίχως να λάβουμε οποιαδήποτε επίσημη απάντηση (σε προφορικό επίπεδο μας ενημέρωσαν ότι και αυτοί περιμένουν κατευθύνσεις από το Υπουργείο Οικονομικών).
3. Με βάση τα προαναφερθέντα και με δεδομένο ότι το ετήσιο ελάχιστο κόστος λειτουργίας της Εταιρείας αγγίζει τις 90.000€, γίνεται φανερό ότι αυτό το κόστος θα μπορούσε να καλυφθεί κυρίως από το Δήμο μέσω του 6% επί των προγραμματικών συμβάσεων. Για να γίνει αυτό εφικτό, θα πρέπει να υπογράφονται προγραμματικές συμβάσεις μεταξύ των δύο φορέων αξίας τουλάχιστον 1.500.000€ κατ’ έτος. Η λύση της τιμολόγησης του έργου/μελέτης από την Εταιρεία προς το Δήμο και η συνεπακόλουθη πληρωμή της Εταιρείας από το Δήμο με ίδιους πόρους (ό,τι έγινε στο έργο του «ΠΙΚΠΑ») δεν προτείνεται καθώς είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα για το Δήμο.
4. Η αποδοχή εκ μέρους της Εταιρείας του ρόλου του δικαιούχου χρηματοδότησης για τεχνικά έργα, και πόσο μάλλον για συνδυασμό μελέτης και έργου, εγκυμονεί κινδύνους. Εάν για οποιοδήποτε λόγο η υλοποίηση του έργου αντιμετωπίσει προβλήματα (περίπτωση Καρά Τεπέ όπου, λόγω μη οικοδομησιμότητας των οικοπέδων, εδώ και τρία χρόνια δεν υπάρχει καμία πρόοδος), το ρίσκο είναι εξαιρετικά υψηλό για την Εταιρεία σε αντίθεση με το Δήμο που έχει «οικονομικό βάθος» και μηχανισμούς που μπορούν να απορροφήσουν τα όποια προβλήματα ανακύψουν. Μία συνεπής στρατηγική ρίσκου της Εταιρείας θα ήταν αυτή κυρίως να αναλαμβάνει μελέτες και προμήθειες. Ως προς τα τεχνικά έργα, η Εταιρεία οφείλει να αναλαμβάνει έργα που είναι απολύτως ώριμα σε επίπεδο τευχών δημοπράτησης και έγκρισης όλων των απαιτούμενων αδειοδοτήσεων. Ακόμα, σε περίπτωση ανάληψης τεχνικών έργων από το Ταμείο Αλληλεγγύης απαιτείται στρατηγική διαχείρισης των χρηματοροών και υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια. Κι αυτό γιατί για παράδειγμα, σε περίπτωση έργου 2.000.000€ θα υπάρχουν 120.000€ απαιτήσεις (receivables) της Εταιρείας από το Υπουργείο για 15 μήνες ενώ ο εργολάβος του έργου θα απαιτεί (νομίμως) να πληρωθεί άμεσα το προαναφερθέν πόσο».