Με την εμφάνιση του προσφυγικού - μεταναστευτικού φαινομένου και την εκρηκτική του τροπή που πήρε στο νησί μας, εμφανίστηκαν και οι εθελοντικές οργανώσεις και οι διάφορες ΜΚΟ προκειμένου να παρέχουν υπηρεσίες, αλλά και να ασκούν ποικίλες δράσεις για την στήριξη και τη βοήθεια αυτών των ανθρώπων.

Η προσφορά τους αυτή, ιδιαίτερα μάλιστα τους πρώτους μήνες των αθρόων και ανεξέλεγκτων προσφυγικών ροών, ήταν ευεργετική και στις πλείστες περιπτώσεις υποκατέστησαν τον κρατικό μηχανισμό που ήταν ανύπαρκτος. Το γεγονός μάλιστα αυτό σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως και αναδείχτηκε και από τα μέσα ενημέρωσης, εγχώρια και ξένα, αφού κατά γενική ομολογία ο ρόλος των εθελοντών ήταν καθοριστικός για να μη χαθεί εντελώς… η «μπάλα»!

Όταν τα πράγματα άρχισαν να ομαλοποιούνται και η διαχείριση του προσφυγικού μπήκε σε κάποια τάξη, αλλά και με τη βεβαιότητα ότι αυτή η ιστορία θα κρατήσει πολύ, οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνταν στη Λέσβο, αλλά και άλλες που έχουν μια ανάλογη δράση σε παρόμοιες καταστάσεις, άρχισαν να αποκτούν μια πιο μόνιμη παρουσία και να διαφοροποιούν τη στάση και τη συμπεριφορά τους.

Έτσι εμφανίστηκαν κάποιες από τις ΜΚΟ που δεν έχουν να επιδείξουν και κάποια αξιοπρόσεκτη δράση, να θέλουν να βάλουν ...πόδι και μάλιστα με προκλητικό τρόπο, έναντι της τοπικής κοινωνίας που έχει τις επιφυλάξεις της και τις αναστολές της για την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση που βιώνει τον τελευταίο καιρό. Ασφαλώς και δεν είναι όλες οι ΜΚΟ το ίδιο, αλλά είναι βέβαιο ότι μέσα σ’ αυτόν το χαμό ευδοκιμούν οι παρείσακτοι, οι οποίοι μάλιστα είναι και αυθάδεις, προσδοκώντας να παίξουν ρόλο και να έχουν λόγο χωρίς κανείς να τους το ζητήσει.

Δεν είναι τυχαίες άλλωστε οι αντιδράσεις φορέων και τοπικών κοινωνιών στη συμπεριφορά τέτοιων «εθελοντών» με το έτσι θέλω, οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα, πρόσθετα σ’ αυτά που ήδη υπάρχουν. Επιβάλλεται λοιπόν και για τις εθελοντικές οργανώσεις και τις ΜΚΟ, να μπει τάξη, να γίνει το αναγκαίο ...ξεσκαρτάρισμα, να καθαριστεί «η ήρα από το στάρι» και όλοι να λειτουργούν συντεταγμένα και με έλεγχο και όχι με τη σημερινή ασυδοσία, με το ενδεχόμενο να οδηγήσουν τα πράγματα στα άκρα και ακόμη παραπέρα...

Αν δεν υπάρξει συνεννόηση και οργάνωση δράσεων και πρωτοβουλιών, το αποτέλεσμα δεν θα είναι το προσδοκώμενο και υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χάνονται ευκαιρίες που μπορούν να είναι χρήσιμες για τη διαχείριση του μείζονος αυτού προβλήματος που ταλανίζει όλη την Ευρώπη, αλλά έχει άλλη διάσταση στη Λέσβο που το βιώνει με τέτοια ένταση!