Με αφορμή το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ τού «Ε» το περασμένο Σάββατο σχετικά με την πώληση της συστάδας νησιών Τοκμάκια ανατολικά του Μανταμάδου, μέσω της ιστοσελίδας http://www.privateislandsonline.com/ αντί τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ, τοποθετούνται οι Οικολόγοι Πράσινοι. Ιδιαίτερα σχετικά με το ότι η αγορά των νησιών μπορεί να αποτελέσει σημαντική επένδυση για την ανάπτυξη ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων.

Πρώτο ζήτημα, λένε οι Οικολόγοι Πράσινοι, αποτελεί το ιδιοκτησιακό ζήτημα των μικρών νησιών, ζήτημα που αποτελεί νομικό θέμα, καθώς οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες πρέπει να αποδείξουν έναντι της Δικαιοσύνης ότι διαθέτουν ισχυρούς τίτλους ιδιοκτησίας ώστε να δύνανται να τα μεταπωλήσουν. Οι νησίδες πρέπει να αποτελούν δημόσια κτήση και να μη γίνονται αντικείμενο κερδοσκοπίας, πόσο μάλλον σε περιοχές εθνικής ασφάλειας.

Και συνεχίζει η ανακοίνωση:

«Δεύτερο ζήτημα αποτελεί η οικολογική ισορροπία των νήσων αυτών. Οι μικρονησίδες θεωρούνται εξαιρετικώς ευαίσθητα οικοσυστήματα και εάν αποσταθεροποιηθούν, επέρχεται η καταστροφή τους. Το σύμπλεγμα των νησιών Τοκμάκια εντάσσονται σε Ζώνη Ειδικής Προστασίας και αποτελούν σημαντικό χώρο αναπαραγωγής του Αιγαιόγλαρου Larus audouinii, προστατευόμενου είδους που εμφανίζεται σε μικρούς αριθμούς μόνο στη Μεσόγειο, και οι λίγες ανθρώπινες δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην περιοχή σήμερα (κτηνοτροφία, ψάρεμα και μικρή τουριστική κίνηση από πλωτά μέσα), έχουν επιτρέψει την προστασία του.»

Σημαντικό, λένε τέλος, είναι να αναφερθεί ότι τα νησιά αυτά εντάσσονται στο δίκτυο των προστατευόμενων νήσων του Αιγαίου, όπου σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση 9379/2002 του Υπουργείου Αιγαίου, έχουν χαρακτηριστεί ως νησίδες «ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», όπου επιτρέπεται η άσκηση μόνο παραδοσιακών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφία, αλιεία, γεωργία και μελισσοκομία) και η κατασκευή νέων οικοδομημάτων μικρής κλίμακας για λόγους εξυπηρέτησης εθνικής άμυνας, φαροφύλαξης, αρχαιολογίας ή επιστημονικής έρευνας, πάντα βέβαια προσαρμοσμένων στο φυσικό περιβάλλον.

«Ας καταλάβουν, λοιπόν, καταλήγει η ανακοίνωση, «αυτοί που ορέγονται την κατασκευή ξενοδοχειακών μονάδων στα νησιά αυτά, ότι δεν επιτρέπεται. Πέρασε η εποχή τού 1950, οπότε όλα επωλούντο και όλα κτίζονταν. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό ακόμα περισσότερο σήμερα, που βρισκόμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης και πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι ισορροπημένη και βιώσιμη και να μάθουμε από τα λάθη μας της εποχής της οικοδόμησης των πάντων.»