Η Στέλλα Πετρίδου γεννήθηκε στον Σκουτάρο, σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ζει στις Οινούσες, όπου εργάζεται ως στέλεχος του Λιμενικού Σώματος. Συμμετέχει ενεργά στα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα των Οινουσσών και αρθρογραφεί στην τοπική εφημερίδα.

Το «Μίλα μου γι’ αγάπη» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή. Στεγάζει 60 περίπου ποιήματα με βασικό καμβά τον έρωτα και την αγάπη σε όλες τους τις εκφάνσεις. Να μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι ποιημάτων: Αγαπημένη, Του πόθου, Της ανάσας, Της αγάπης, Του έρωτα, Της απουσίας, Της προσευχής, Της ζωής, Της αναζήτησης, Του ονείρου, Του νέου, Του κύκλου, κ.ά.

Μικρό δείγμα γραφής το ποίημα «Με ένα συγνώμη»: «Έρωτες…/Έρωτες κεραυνοβόλοι και μισοί…/Τάζουν αστέρια και φωτιές πάνω στη άμμο,/στρώνουν φεγγάρια στα θαλασσινά νερά τους/κι αναστενάζουν./Μα ο χρόνος τρέχει,/σκορπίζεται σα σκόνη και γελά,/αλυσοδένει τις γαλάζιες τους ελπίδες,/δικάζοντάς τες σε αδύναμο φευγιό./Κι ένα συγνώμη είναι αρκετό,/να πάρει πίσω εκείνο το αγνάντεμα,/που ονειρεύτηκαν τα μάτια/στη μέση του πελάγου…».

Αντιγράφω και το ποίημα που έδωσε τον τίτλο στη συλλογή: «Κι όπως κοιτάς χαρούμενος/την ανθισμένη Άνοιξη τριγύρω/κι όπως γελάς χαζεύοντας/τα χελιδόνια που χορεύουν στ’ ανοιχτά,/έλα κοντά και κάθισε,/τη θέση μου σου δίνω/και με τραγούδια άρχισε/ γι’ αγάπη να μιλάς…».