Το ηλιακό φως είναι μια πηγή ενέργειας, και προκειμένου να αξιοποιηθεί από τα φυτά στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, θα πρέπει το μήκος κύματός του να είναι μεταξύ 400 και 700 νανομέτρων. Αυτό το φάσμα αποκαλείται PAR (Photosynthetically Active Radiation).

Ταυτοχρόνως, το φως πρέπει να είναι πολύ δυνατό, προκειμένου η φωτοχρωστική του φυτού να μπορεί να απορροφήσει την ενέργεια. Η ισχύς υπολογίζεται με βάση το πλήθος των φωτονίων που προσπίπτουν σε μια επιφάνεια για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για τη φωτοσύνθεση απαιτούνται τουλάχιστον 10 nmol φωτονίων ανά τετραγωνικό μέτρο ανά δευτερόλεπτο. Το ερώτημα είναι εάν και κατά πόσον το ηλιακό φως που ανακλάται από την Πανσέληνο μπορεί σε μια ανέφελη νύχτα να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα.
Φαίνεται πως αυτό δεν είναι δυνατόν. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σε μια ανέφελη νύχτα με Πανσέληνο προσπίπτουν από 0,5 έως 5,0 nmol φωτονίων ανά τετραγωνικό μέτρο ανά δευτερόλεπτο. Συνεπώς, το φως της Σελήνης είναι πολύ αδύναμο για να ενεργοποιήσει τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης.

* ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ 'SCIENCE ILLUSTRATED'