Στην περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής εμφανίστηκαν, χρονικά η μία μετά την άλλη, τέσσερις μεγάλες θρησκείες. Στην περιοχή του Ιράν ο ζωροαστρισμός, στην περιοχή της Παλαιστίνης ο εβραϊσμός κι ο χριστιανισμός, και στην Αραβική Χερσόνησο ο ισλαμισμός. Αυτές οι θρησκείες αναδύθηκαν, η μία παίρνοντας στοιχεία από την άλλη, και φυσικά το Ισλάμ, ως τελευταία θρησκεία, έχει πάρει απ’ όλες. Ο προφήτης Μωάμεθ, εκτός από τον εβραϊσμό που θαύμαζε και ενσωμάτωσε στα ιερά κείμενα της θρησκείας του, εξέφραζε τον θαυμασμό του και για πολλές από τις διδασκαλίες του Ιησού των χριστιανών. Γι’ αυτό στο Κοράνι και στη Σαρία ο Ιησούς και η μητέρα του αναφέρονται με σεβασμό. Όμως, δεν γίνονται δεκτά με κανέναν τρόπο όσα γράφτηκαν απ’ τους μαθητές του Ιησού. Δεν είναι δυνατόν ένας προφήτης του μεγέθους του Ιησού να είπε ότι είναι μεσσίας και γιος του θεού. Το Ισλάμ είναι απόλυτα μονοθεϊστική θρησκεία, όπως και ο εβραϊσμός. Δίνει θεϊκή υπόσταση στον θεό και σε τίποτε άλλο!

Στην αρχή, υπήρχε η εντύπωση μεταξύ των χριστιανών ότι ο Μωάμεθ προβάλλει μία ακόμα μονοφυσιτική άποψη. Ο Ιωάννης Δαμασκηνός, που έζησε τον αιώνα του Μωάμεθ (τον 7ο αιώνα Κ.Χ.) στο έργο του «Πηγή Γνώσεως» αναλύει τη διδασκαλία του Μωάμεθ την οποία και θεωρεί μία πτυχή του μονοφυσιτισμού του Αρείου. Είναι δηλαδή το Ισλάμ εβραιογενής και χριστιανογενής θρησκεία και φυσικά εμπεριέχει εκ των πραγμάτων και στοιχεία του ζωροαστρισμού, αφού και οι προηγούμενες δύο θρησκείες έχουν πάρα πολλά ζωροαστρικά στοιχεία...

Το Ισλάμ απέκτησε σχίσμα τριάντα, μόλις, χρόνια από τον θάνατο του Προφήτη. Ο Μωάμεθ πέθανε δέκα χρόνια μετά το έτος Εγίρας το 632 Κ.Χ. Τον διαδέχθηκαν στελέχη και συγγενείς του κινήματός του και του θρησκευτικού του κόσμου. Οι διάδοχοι του Μωάμεθ ονομάζονταν Χαλίφηδες, συνδέονταν με τη γενιά του Μωάμεθ και ήταν ιερά πρόσωπα. Η εμπλοκή που έφερε το σχίσμα στο Ισλάμ συνέβη στη δεκαετία του 660 Κ.Χ. και τότε το Ισλάμ χωρίστηκε στα δύο, σε σουνίτες και σε σιίτες.

Μέχρι σήμερα το Ισλάμ έχει ένα σχίσμα. Υπάρχουν όμως πολλές άλλες ομάδες - αιρέσεις και στο Ισλάμ (όχι βέβαια σαν τον χριστιανισμό, που είναι πολλές χιλιάδες), όπως ο σουφισμός. Οι σιίτες και οι σουνίτες μισούνται εδώ και χίλια τετρακόσια χρόνια, με ένα μίσος, που αντί να καταλαγιάζει, αυξάνεται. Οι Ταλιμπάν και το ISIS, για παράδειγμα, είναι σουνίτες, που κτυπούν κατά κύριο λόγο σιίτες!

Οι σουνίτες εξαρχής απετέλεσαν την πλειοψηφία του μουσουλμανικού κόσμου. Υπολογίζεται ότι καλύπτουν περίπου το 80-85% του Ισλάμ, ενώ οι σιίτες είναι μειοψηφία και αποτελούν περίπου το 15%. Οι σουνίτες είναι διασκορπισμένοι. Ο μουσουλμάνος της Αφρικής, της Ασίας, της Ευρώπης, είναι σουνίτης. Υπάρχει μία περιοχή του κόσμου στην οποία είναι συγκεντρωμένοι οι σιίτες και αυτή είναι το Ιράν. Οι κάτοικοι του είναι πάνω από 90% σιίτες. Επίσης, στο γειτονικό Ιράκ πάνω από το 60% του πληθυσμού είναι σιίτες. Σιίτες υπάρχουν και στον Λίβανο, στη Συρία, στην Ινδία και στο Πακιστάν, αλλά είναι λιγότεροι αναλογικά...

Τι έφερε το σχίσμα μεταξύ σουνιτών και σιιτών; Κατά την τέταρτη διαδοχή, μετά τον θάνατο του Προφήτη, παρουσιάστηκε εμπλοκή σε σχέση με το εάν θα έπρεπε να γίνει χαλίφης ο Αλή. Ήταν συγγενής του Προφήτη και ιερό πρόσωπο. Οι σιίτες τον περιγράφουν σαν τον τέλειο άνθρωπο, τον απόλυτα δίκαιο, τον απόλυτα ευγενή, τον απόλυτα καθαρό, τον απόλυτα ειλικρινή, τον απόλυτα γενναίο, ο οποίος παραμερίστηκε, ανατράπηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε. Επειδή ο Αλή και οι γιοι του, ο Χουσεΐν και ο Χασάν ανατράπηκαν και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, από αντιπάλους χαλίφηδες, οι σιίτες πιστεύουν ότι αδίκως και εγκληματικά έγινε αυτή η αλλαγή στη διαδοχή, και τους υμνούν και τους τιμούν ιδιαιτέρως. Μάλιστα, ένα τμήμα των σιιτών πιστεύει στους 12 ιμάμηδες, δηλαδή ότι ο Αλή είναι ο πρώτος και ότι ακολούθησαν 12 ιμάμηδες. Ο τελευταίος ιμάμης ονομάζεται Αλ Μάχντι, έχει αναληφθεί στους ουρανούς, και θα επανέλθει στη γη για να σώσει τους ανθρώπους! Και όταν επανέλθει, θα γίνει μια μεγάλη μάχη μεταξύ Καλού και Κακού, θα κερδίσει το Καλό και θα επικρατήσει η αιώνια ειρήνη στον κόσμο! Αυτή η διδασκαλία των σιιτών ταιριάζει πάρα πολύ στις διδασκαλίες του ζωροαστρισμού, τη μάχη Καλού και Κακού, τον τελευταίο ζωροάστρη, που θα είναι ο μεσσίας και βέβαια στις διδασκαλίες του εβραϊσμού και χριστιανισμού… Μέσα από τον θρησκειολογικό λάκκο των λεόντων,

...ο Δανιήλ.