Το «Βατερλό της σοβαρότητας»! 

«Εάν ξεστομίζεις «βρωμιές» έχεις κακή ανατροφή. Εάν είσαι χυδαίος, έχεις όλα όσα χρειάζεσαι για να πολιτεύεσαι»  

Αριστοφάνης 

Στην κομματική εφημερίδα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ΑΥΓΗ, ο δημοσιογράφος Θανάσης Καρτερός έγραψε- με το γνωστό ύφος του Θερσίτη- ένα άρθρο με τίτλο «Το Βατερλό ενός γελοίου», στο οποίο αναφερόταν στην επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο των Η.Π.Α. και στις συνομιλίες που είχε, εκεί, με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α., καθώς και την ομιλία που είχε ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, ενώπιον των Βουλευτών και των Γερουσιαστών, στο Κοινοβούλιο των Η.Π.Α. 

Ο τίτλος που επέλεξε, στο άρθρο του, είναι δηλωτικός και του περιεχομένου του, για το οποίο, άλλωστε, έσπευσαν να εκφράσουν την ταυτόσημη άποψή τους και να πλειοδοτήσουν και άλλα έντυπα προσκείμενα στον κομματικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και βουλευτές, πρώην υπουργοί και ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ: «χειροκροτήθηκε ο Μητσοτάκης στο Κογκρέσο, γιατί η ομιλία του ήταν διασκεδαστική», «ομιλία υποτέλειας Μητσοτάκη», «ψέλλισε στο Κογκρέσο όσα δεν τόλμησε να πει στον Μπάιντεν», «με άδεια χέρια επιστρέφει», «δεν τόλμησε να πει την λέξη Τουρκία», «η επίσκεψη Μητσοτάκη απέτυχε»! 

Εάν στην θέση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη βρισκόταν ο Αλ. Τσίπρας, είναι βέβαιο ότι πρώτοι οι Συριζαίοι θα ήταν υπερήφανοι για την παρουσία και την προβολή της πατρίδας μας που επέτυχε ο Έλληνας πρωθυπουργός στις Η.Π.Α. και σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, βιώνουμε για πολλοστή φορά, ακόμα, ένα «Βατερλό της σοβαρότητας» της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης! 

Η κρίση…νευρικής επιληψίας που προκάλεσε στον ΣΥΡΙΖΑ, η επιτυχημένη παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού και η προβολή της σύγχρονης Ελλάδας, στις Η.Π.Α. και διεθνώς, αποτελεί ένα βαριά νοσηρό σύμπτωμα της πολιτικής μας ζωής, καθώς και ένα εξαιρετικά ανησυχητικό οιωνό για την εθνική ενότητα που απαιτείται στην κρίσιμη συγκυρία για την υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων. 

Εάν διέθετε στοιχειώδη σοβαρότητα και σωφροσύνη το κόμμα που ο ελληνικός λαός, κάποτε, το αξίωσε να κυβερνήσει και το οποίο φιλοδοξεί να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του λαού, θα έπρεπε - αν όχι να συμμεριστεί την υπερηφάνεια που ένιωσε η πλειονότητα του ελληνικού λαού για το χειροκρότημα, στο αμερικανικό Κογκρέσο, που εισέπραξε η σύγχρονη Ελλάδα, στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού- τουλάχιστον, να επιφυλαχθεί δηλώνοντας: «θα αναμείνουμε να δούμε τα αποτελέσματα της επίσκεψης στις Η.Π.Α., καθότι, ως γνωστόν, η πολιτική κρίνεται, πάντοτε, εκ του αποτελέσματος». 

Το πλέον θλιβερό για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι η σιωπή κάποιων στελεχών, των οποίων η παιδεία, η νοημοσύνη και η ευπρέπεια του λόγου, ασφαλώς…υπερέχει των κομματικών αρθρογράφων και των… πενθούντων «μογιατζήδων» που βιάστηκαν να βάψουν «μαύρα κι άραχλα» αυτά που, κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, στις Η.Π.Α. ολόκληρος ο ελληνικός λαός- με σχετική ή και μεγάλη ικανοποίηση- είδε και άκουσε! 

Δεν βρέθηκε ένας από τους νοήμονες που, ασφαλώς, υπάρχουν και στον ΣΥΡΙΖΑ, να περισώσει την σοβαρότητα του κόμματός τους και να τους πει το αυτονόητο, ότι όταν ο Μήτσοτάκης αναφερόταν στις «υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών» πάνω από τα κατοικημένα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, όταν έδειχνε τον χάρτη της νεοθωμανικής «γαλάζιας πατρίδας», στον Μπάιντεν, δεν εννοούσε τους…Οστρογότθους, και ότι δεν χρειαζόταν να κραυγάσει- «έμπλεος οργής και αγανάκτησης»- το όνομα της Τουρκίας και του Ερντογάν! 

Και είναι θλιβερό και, συγχρόνως, ανησυχητικό ότι η ελληνική Αντιπολίτευση - με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ- παρουσιάζει επικίνδυνα συμπτώματα απώλειας της επαφής της με την σύγχρονη πραγματικότητα, συνεχίζοντας, παρά τα ιστορικά (εντόπια και διεθνή) διδάγματα - παλιά και πρόσφατα- να διακατέχεται από την καφενόβια αντίληψη ότι ο πλέον ενδεδειγμένος και αποτελεσματικός τρόπος προώθησης και διεκδίκησης των ελληνικών συμφερόντων είναι το «Ανατολίτικο παζάρι» και ο τούρκικος ή ο «Πουτινικός» «τσαμπουκάς»! 

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, «Ταχείαν ανάρρωσιν» στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. 

Ευχόμαστε και στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να συνεχίσει, αταλάντευτα, να πορεύεται στον δρόμο της λογικής και να περισώζει - όπως έκανε στο θέμα της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις Η.Π.Α.- την σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια της Αντιπολίτευσης! 

Υ.Γ. επίκαιροι αναστοχασμοί ενός φίλου: ήμουνα, μου λέγει, από παλιά ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, μέχρι το 2010, ώσπου συνέβη η οικονομική κατάρρευση και μπήκαμε στα «Μνημόνια». Τότε, άκουσα από τον Τσίπρα να λέει ότι για όλες τις συμφορές που μας βρήκαν «φταίει το διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσε τόσα χρόνια την χώρα και μας έφερε, σήμερα, τον όλεθρο και την δυστυχία του λαού»! 

Στις επόμενες εκλογές, νιώθοντας, πια, ντροπή για το κόμμα που ψήφιζα τόσα χρόνια και ακούγοντας τον Αλέξη να μας λέγει ότι αυτός είχε «κάργα» το «ηθικό πλεονέκτημα», αλλαξοπίστησα και ψήφιζα, από κει και πέρα ΣΥΡΙΖΑ.  

Σήμερα, ακούγοντας, πάλι, τον Τσίπρα να λέγει πόσο σπουδαίο πράγμα θα είναι, για την πρόοδο της χώρας και την ευτυχία του ελληνικού λαού, να συγκυβερνήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που είναι, τώρα, τόσο ΚΑΛΟ, ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ και ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ, αναρωτιέμαι: γιατί να συνεχίσω να ψηφίζω τον ΣΥΡΙΖΑ και να μην ξαναγυρίσω στην παλιά μου αγάπη, το αναγεννημένο - τώρα-«πεντακάθαρο» και «προοδευτικό» ΠΑΣΟΚ;