Ύστερα από τρεις αναβολές, δικαιολογημένες κατά τη γνώμη μου λόγω πανδημίας και μόνον, πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωστά τα αισθήματα της στήλης και του γράφοντα προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα από τις προεκλογικές ανεδαφικές υποσχέσεις του 2015, το δημοψήφισμα, την κωλοτούμπα, αλλά περισσότερο την συνεργασία με τους Ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ. Ωστόσο θεωρώ δημοκρατική την απόφαση του κ. Τσίπρα ο αρχηγός του κόμματος και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής να εκλέγονται από τη βάση των μελών του κόμματος και τους φίλους και όχι από τους συνέδρους, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Θα έχει όμως δύο προβλήματα ο αρχηγός: 

α) Οι παλαιοκομμουνιστές του κόμματος προτιμούν η εκλογή του αρχηγού και της Κεντρικής Επιτροπής να γίνεται απ' τους Συνέδρους και β) η σύγκριση, που εκ των πραγμάτων θα γίνει, με τον αριθμό των ψηφισάντων. Κάτι που έγινε με ΝΔ και ΚΙΝΑΛ σε ανάλογες περιπτώσεις. Ίδωμεν. 

Της Δικαιοσύνης 

Πάγια αρχή των Ευρωπαϊκών Κρατών είναι οι αλλοδαποί αμετανόητοι κακοποιοί, αφού εκτίσουν την ποινή τους στις φυλακές να απελαύνονται στη χώρα απ' όπου προήλθαν και να απαγορεύεται η είσοδος στη χώρα που τους απέλασε. Αναφερόμαστε σε διακεκριμένους φόνους, ναρκωτικά, ληστείες, σωματεμπορία, κλοπές κατ' εξακολούθηση κλπ. Κάπου διάβασα ότι ο Άρειος Πάγος ακύρωσε απέλαση κακοποιού γιατί είχε άδεια παραμονής. Απόφαση που έρχεται κατάφωρα αντίθετη με την περί δικαίου αντίληψη της κοινής γνώμης. 

Η ομιλία του Ζελένσκι στη βουλή 

Η πρώτη σκέψη ήταν να έρθει ο πρόεδρος Ζελένσκι στην Ελλάδα και να μιλήσει στην Ελληνική βουλή αυτοπροσώπως. Κάτι άλλαξε στο δρόμο και η ομιλία θα γινόταν διαδικτυακά. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε τον Πρόεδρο της Ουκρανίας να επισκεφθεί τη χώρα μας. Την ομιλία του Ζελένσκι στη βουλή παρακολούθησαν οι βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Απουσίασαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και από το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη παρέστη ένας βουλευτής. Αυτή ήταν η απόφαση του κόμματος. Το παράδοξο είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα άκρα συναντώνται (ΚΚΕ + Βελόπουλος) χωρίς να ταυτίζονται ευτυχώς. 

51 ημέρες πόλεμος 

Όταν άρχισα να γράφω αυτό το σχόλιο (19/4) είχαν περάσει 51 ημέρες πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είχαν πληροφορίες ότι οι Ρώσοι από τον περασμένο Οκτώβριο σχεδίαζαν την εισβολή στην Ουκρανία. Ο Πούτιν πίστευε ότι ήταν τόσο ισχυρός στρατιωτικά που σε 10-15 ημέρες θα εισέρχονταν οι Ρώσοι στο Κίεβο. Μου θυμίζει τη δική μας περίπτωση, το 1940, όταν ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι επαίρετο ότι σε μια εβδομάδα θα πίνει τον καφέ του στην Αθήνα.... Πέρασαν έξι μήνες, τα Ιταλικά στρατεύματα καθηλώθηκαν στα βουνά της Αλβανίας και αν δεν έσπευδαν οι σύμμαχοι τους οι Γερμανοί σε βοήθεια δεν μπορώ να υποθέσω την έκβαση του πολέμου. Όταν πολεμάς για τον τόπο σου, την οικογένεια σου, το σπίτι σου, όταν έχεις το δίκαιο με το μέρος σου, γίνεσαι ανήμερο θεριό και ήρωας. 

Εκλογή προέδρου (αλά Φιντέλ) 

Ο Φιντέλ Κάστρο, ο επαναστάτης και αρχηγός της Κούβας επί 49 έτη έκανε εκλογές για να εκλέγεται πρόεδρος της χώρας του, αλλά ήταν πάντοτε ο μοναδικός υποψήφιος... Τα ποσοστά εκλογής του πλησίαζαν το 97,5%! Κάτι ανάλογο θα γίνει και στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό υποψήφιο τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Επειδή φοβούνται ότι θα τους κράξουν ψάχνουν να βρουν έναν δεύτερο υποψήφιο που θα παίξει στον ρόλο του «λαγού». Δεν γνωρίζω τι τελικά θα κάνουν γιατί οι κομμουνιστογενείς είναι απροσδιόριστοι. Γράφω 20/4/2022. 

21η Απριλίου 1967-55 χρόνια μετά 

Σε σχόλια προηγούμενων ετών σας περιέγραψα λεπτομερώς που με βρήκε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Σ' ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας τα Σοφιανά, στον ίσκιο του βουνού Χελμός, υπηρετούσα ως δάσκαλος. Δεν διεκδικώ δάφνες αντιστασιακού γιατί δεν έχω τη στόφα του ήρωα...Οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος καταδικάστηκαν σε θάνατο, η οποία ποινή μετατράπηκε σε ισόβια απ' τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή αμέσως. Όταν έγινε πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ετοιμαζόταν ν' αποφυλακίσει τους πραξικοπηματίες, αλλά άσκησε βέτο ο Καραμανλής, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας και τον σταμάτησε. Στη φυλακή πέθαναν ο Παπαδόπουλος από καρκίνο, ο στρατηγός Αγγελής κρεμάστηκε στο κελί του, ο αδελφός του Παπαδόπουλου, ο Ντερτιλής και ο Ιωαννίδης, γιατί δεν έκαναν αίτηση αποφυλάκισης λόγω υγείας. Όλοι οι υπόλοιποι πέθαναν στα σπίτια τους σε μεγάλη ηλικία, αφού αποφυλακίστηκαν, με αίτηση τους, για λόγους υγείας και αφού εξέτισαν μέρος της ποινής τους. Έκτοτε ο στρατός περιορίστηκε στα καθαρώς στρατιωτικά του καθήκοντα, έμαθε να υπακούει στην αιρετή πολιτική ηγεσία και ουδέν πέραν αυτού. Έτσι μας έλειψαν οι αυτόκλητοι σωτήρες τύπου Πάγκαλου, Μεταξά, Παπαδόπουλου. Άπαντες στρατιωτικοί.