Σχετικά με το άρθρο του προηγούμενου Σαββάτου που αφορούσε τους τρεις ανάγλυφους στεφάνους ελιάς εγχάρακτους με τα ονόματα των αρχών που συναποφασίζουν, δηλαδή Ο ΔΗΜΟΣ, ΡΩΜΑΟΙ, ΓEΡΟΥΣΙΑ, που βρίσκονται εντοιχισμένοι στο προσκυνητάρι του Αγ. Ιωάννη Προδρόμου στο Ρέμα Βατούσας, θα πρέπει να συμπληρώσω μετά από διαπίστωση του Ασημάκη Παυλέλλη ότι και αυτή η επιγραφή και οι άλλες δύο που σώζονται από την Λέσβο με το όνομα των ΡΩΜΑΙΩΝ, που συναποφασίζουν με τον δήμο, να αναγράφεται μέσα σε στέφανο ελιάς, προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Αντισσαίας.

Στον Άγ. Δημήτριο στην Άργενο. Τιμητικό ψήφισμα του 2ου αι. μ.Χ.

Η μία, τιμητική επιγραφή του 2ου αι. μ.Χ., βρίσκεται στην Άργενο, στον Ναό του Αγ. Δημητρίου δίπλα στην θάλασσα (βλ. Εμπρός, 2/7/2016).
Η άλλη, επιτύμβια επιγραφή του 1ου αι. π.Χ./1ου αι. μ.Χ., φυλάσσεται στην Μονή Υψηλού (βλ. Εμπρός, 26/11/2016).
Η διαπίστωση αυτή φαίνεται αρχικά να συγκρούεται με το δεδομένο ότι η πόλη της Άντισσας ως γνωστόν καταστράφηκε το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους, γιατί θωρήθηκε συνεργός του Μακεδόνα Αντήνορα εναντίον τους, και στη συνέχεια προσαρτήθηκε στην φιλορωμαϊκή Μήθυμνα και ο πληθυσμός της Άντισσας απορροφήθηκε από αυτήν. Στους περίπου τέσσερις αιώνες όμως που μεσολάβησαν από τότε έως τον 1ο και 2ο αι. μ.Χ., φαίνεται ότι η Άντισσα έχει ανοικοδομηθεί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, στοιχείο που αναφέρεται και από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, γεωγράφο του 2ου αι. μ.Χ. Αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αυτόνομη ή προσαρτημένη ακόμα διοικητικά στην Μήθυμνα, αν δηλαδή τα παραπάνω ψηφίσματα ανήκουν στην ανοικοδομημένη Άντισσα ή στην Μήθυμνα, που τα ιδρύει και στην Άντισσα, για να είναι ενήμεροι οι κάτοικοί της για τις αποφάσεις της.

Στην Μονή Υψηλού. Η επιτύμβια επιγραφή του Παμφίλου. 1ος / 2ος αι. μ.Χ.