Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για την Ιφιγένεια, μπορεί κανείς να βρει σύντομα και περιεκτικά τα εξής: «Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Ιφιγένεια ήταν μία από τις κόρες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Ο Αγαμέμνονας είχε προκαλέσει την οργή της θεάς Αρτέμιδος σκοτώνοντας το ιερό ελάφι της, με αποτέλεσμα η θεά να προκαλέσει άπνοια και να μην μπορεί να αποπλεύσει ο στόλος των Αχαιών από την Αυλίδα για την Τροία. Ρώτησαν το μάντη Κάλχα τι έπρεπε να κάνουν κι εκείνος απάντησε ότι η οργή της θεάς θα έφευγε μόνο αν ο Αγαμέμνων θυσίαζε τη θυγατέρα του, την Ιφιγένεια, η οποία τότε βρισκόταν στις Μυκήνες. Αρχικώς ο Αγαμέμνων αρνήθηκε να το πράξει, αλλά πιέσθηκε από το Μενέλαο και τον Οδυσσέα, καθώς και οι μήνες περνούσαν, και κάλεσε την κόρη του με την πρόφαση ότι θα την αρραβώνιαζε με τον Αχιλλέα. Η Ιφιγένεια ήρθε στην Αυλίδα και τότε ο Αγαμέμνονας την παρέδωσε στον Κάλχα για να τη θυσιάσει στην Άρτεμη. Η Κλυταιμνήστρα δεν μπόρεσε ποτέ να του συγχωρήσει το γεγονός ότι θυσίασε το ίδιο τους το παιδί για την εκστρατεία “του” και προέβαλε αυτό το τραγικό γεγονός ως δικαιολογία για το φόνο του άντρα της. Την τελευταία όμως στιγμή η θεά λυπήθηκε την Ιφιγένεια, την άρπαξε από το βωμό της θυσίας και έβαλε στη θέση της ένα ελάφι. Μετά οδήγησε την κόρη στην Ταυρίδα, όπου την έκανε ιέρειά της.

Ακόμα, υπάρχει η εκδοχή πως η θυσία έμεινε στη μέση όταν ξαφνικά εμφανίσθηκε ένας ταύρος ή δαμάλι ή ελάφι ή γριά. Τότε ο ιερέας, ερμηνεύοντας αυτό τον οιωνό, είπε ότι η θυσία δεν ήταν αναγκαία και ότι οι θεοί δεν συμφωνούσαν. Κι έτσι η Ιφιγένεια σώθηκε.».

Πολλοί σίγουρα θα αναρωτιέστε τι με έπιασε και ασχολούμαι με τη συγκεκριμένη ηρωίδα της ελληνικής μυθολογίας μέσα στις γιορτές. Θα ήταν καλύτερο να μιλήσουμε για αρνιά, για τσουρέκια και για αυγά πασχαλινά, μέρες που είναι. Και είναι λογικό. Οι μέρες οι γιορτινές είναι ευκαιρία για να ξεχάσεις τα συνηθισμένα, τη ρουτίνα και το άγχος της καθημερινότητας. Ακόμα και οι ειδήσεις δε δείχνουν τίποτα το ιδιαίτερο, μέρες σαν κι αυτές. Φέτος όμως, η σύλληψη του Τσοχατζόπουλου μονοπώλησε το ενδιαφέρον και τάραξε τις ήσυχες μέρες των γιορτών. Ήταν μόνιμο θέμα σε όλα τα πασχαλινά τραπέζια. Βλέποντας τον να πηγαίνει στη Γ.Α.Δ.Α. και στον ανακριτή χωρίς χειροπέδες και χαιρετώντας τους δημοσιογράφους, θυμήθηκα την Ιφιγένεια. Θυσία έγινε η Ιφιγένεια για να σταματήσει η άπνοια και να φύγουν τα καράβια, θυσία και ο πρώην υπουργός. Δεν τον συμπονώ, δεν τον λυπάμαι, δεν στενοχωριέμαι επειδή δεν έκανε γιορτές με την οικογένειά του. Απλά, σκέφτομαι πόσο υποκριτικό είναι το πολιτικό μας σύστημα. Ένας παρ’ ολίγον πρωθυπουργός απέκτησε μία τεράστια περιουσία χάρη στις μίζες που έπαιρνε όντας υπουργός. Τα σκάνδαλα αποκαλύφθηκαν, αυτός συνελήφθη, προφυλακίστηκε και όλα βαίνουν καλώς. Η δικαιοσύνη έκανε τη δουλειά της και έπιασε τον έναν και μοναδικό αίτιο των δεινών της χώρας. Πλέον ήσυχοι και ασφαλείς ότι ξεχωρίσαμε τα σκάρτα από τα σωστά, μπορούμε να πάμε να διαλέξουμε και να ψηφίσουμε κάποιον από τους υπόλοιπους τίμιους και ανιδιοτελείς υποψήφιους που είχαν πλήρη άγνοια των ενεργειών του Άκη Τσοχατζόπουλου.