Είναι αβάσταχτα τα διλήμματα που με ταλανίζουν: ορθώς γιορτάζεται η Τσικνοπέμπτη στα σχολεία; Είναι παιδαγωγικώς ορθό να καταναλώνουν παιδιά κατεψυγμένα κρέατα υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής και των πάντα δημοφιλών λαϊκών ασμάτων; Μήπως ο εορτασμός στερεί από τα παιδιά μας…

Ένα κεντρικό μαγέρικο να λειτουργεί ολοχρονίς είχε το χωριό: για να εξυπηρετεί βασικά τους φαντάρους στις άδειές τους, τους μερακλήδες «δόκιμους» αξιωματικούς, στους οποίους δεν άρεσε το φαγητό της στρατιωτικής λέσχης και τους εργένηδες υπαλλήλους των δημόσιων υπηρεσιών που αφθονούσαν…

Και ξαφνικά λέει έτρεχαν από πίσω μου ο Κολοκοτρώνης με τον Καραϊσκάκη, ώσπου φτάσαμε στην Καράβα και εκεί μας περίμεναν ο Ιμπραήμ αντάμα με τον Κιουταχή, εν κλειστώ και παραβύστω (κλειστό, κλειστό, θεόκλειστο, μια χαρά ξέρω τι γράφω, έτοιμοι και…

Αυτό το σύνθημα που ζητάμε πίσω τα νησιά μας, δεν ξέρω, με ενοχλεί. Κάτι μου κάνει. Καταλαβαίνω ότι οι συντοπίτες μου ζητούν να γυρίσουν στις συνθήκες που επικρατούσαν πριν το καλοκαίρι του 2015. Πόσο μεταιχμιακή περίοδος ήταν αυτή! Τη ζήσαμε…

Δεν πρόλαβε να τελειώσει το διάγγελμα, γέμισαν τα κοινωνικά δίκτυα αναρτήσεις με σχόλια για την υποψήφια Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από όσα διαβάζω δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η Αντιπολίτευση θα τη στηρίξει, ποτέ δεν ξέρεις όμως! Παρατηρώ με έκπληξη ότι θεσμοθετείται…

Πριν από σχεδόν εικοσιπέντε χρόνια, αρχάρια τότε στο πολιτιστικό ρεπορτάζ, συνάντησα σημαίνον στέλεχος της τότε πολιτικής κατάστασης, ημιμαθή και φαφλατά, ο οποίος ευαγγελιζόταν ότι ο Θάνος Μικρούτσικος του είχε εμπιστευθεί ότι η «Ρόζα» του ομότιτλου σουξέ δεν ήταν άλλη από…

Ήρθε, έφτασε και μας προετοιμάζει για έναν ακόμη απολογισμό! Και με τι καρδιά να τον επιχειρήσεις, ύστερα από ένα λουκούλλειο γεύμα γιορτινό, με βαρυστομαχιά, με το βάρος των αναμνήσεων, των απραγματοποίητων και των απωθημένων! Θέλει μεγάλη λεβεντιά χειμωνιάτικα και χριστουγεννιάτικα…

Πλησιάζουν οι διακοπές των Χριστουγέννων: το βλέπεις, κάθε φορά που το βλέμμα σου καρφώνεται έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου: στις στολισμένες βιτρίνες, στους μάλλον άστοχους φωτισμούς των κεντρικών λεωφόρων, στα χρώματα, στους ήχους. Για να είμαι ειλικρινής, διάγουμε την…

Η χαρά του να είσαι ένας ασήμαντος άνθρωπος είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις αυτής της ζωής. Γράφεται γύρω σου ιστορία και εσύ προσπαθείς να ξεφύγεις από τα προσωπικά σου αδιέξοδα. Προσπαθήσεις να λύσεις τους δικούς σου γρίφους. Σχολιάζεις την επικαιρότητα:…

«Να είστε καλά, κύριε Πατούλη μου! Πούλια να μη ξικέψει από τα ντεπιεδάκια της Μαρίνας» ευχήθηκα το πρωί της Δευτέρας. Ένεκα ο «Γηρυόνης», η κακοκαιρία ντε, τα μαθήματα στην Αθήνα ξεκίνησαν μετά τις δέκα. Αφού χόρτασα Τσαγγαροδευτέρα και επανήλθα δριμύτερη…

Ίδρυμα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή, λεωφόρος Β. Σοφίας, 79. Κολωνάκι. Ισόγειο. Στο φανάρι για να στρίψω αριστερά, βλέπω την παρέα στην είσοδο να με περιμένει. Έχω αργήσει. Παρκάρω στην ευθεία του νοσοκομείου σχετικά εύκολα. Όπως κατηφορίζω για την έκθεση θυμάμαι…

Σχεδόν ανάλογη με την εμπειρία των αισθήσεων! Υπάρχει άρα συμβαίνει! Άντε να το αμφισβητήσεις! Ζούμε στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης! Ζούμε με την αγωνία της εικόνας! Πώς φαινόμαστε; Πότε θέλουμε και πότε επιτρέπουμε να φαινόμαστε; Σε ποιες στιγμές της ζωής…