Η 11η Δεκεμβρίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού!
Η Μυτιληνιά δασκάλα, Αθηνά Πολυχρόνη μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριές της φέτος εστιάζει περισσότερο την προσοχή της στα 'άλλα' παιδιά, τα 'ίσα' παιδιά!

«Το τραγούδι μας είναι η φωνή συμπαράστασης σε όλους εκείνους τους μικρούς ταξιδιώτες, τα προσφυγόπουλα, που ταλαιπωρούνται τόσο καιρό για το πιο αναμφισβήτητο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, τη ζωή, την καλύτερη ζωή!

Ένα τραγούδι-διασκευή που στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει ναι μεν εμάς..αλλά κυρίως τους Μεγάλους, για τον κόσμο που μας παραδίδουν! Αυτή η ιδέα δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με ατομική προσπάθεια! Χρειάστηκαν πολλοί πρόθυμοι βοηθοί αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά τη δύναμη της συνεργασίας!

Ευχαριστούμε τον μουσικό μας Στάθη Μαυρομμάτη-καθηγητή φωνητικής-Αγωγής Λόγου, όσους μας μετέφεραν μέσα από τον φακό τους αυτές τις όλο νόημα εικόνες: Μάρω Κουρή, Στράτο Παυλέλλης, Πέτρος Τσακμάκης, Γιάννης Κλάδος και Μαρία Ζήτα και για την αγγλική απόδοση του στίχου τη Μαρία Ζειμπέκη, τον διευθυντή μας Δημήτρη Κώνστα και τον Σύλλογο Γονέων κ Κηδεμόνων για τη στήριξη της προσπάθειας. Το ταξίδι ξεκινά....!»

Η Στ'2 τάξη του 4ου Δημοτικού Σχολείου Κερατέας, στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος με τίτλο 'Όλη η Γη είναι πατρίδα' αλλά και των δράσεων της για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού, διασκεύασε το τραγούδι ο Μπαλαμός (1990- Στίχοι/Μουσική:Διονύσης Τσακνής) και το αφιερώνει σε όλα εκείνα τα προσφυγόπουλα που ταλαιπωρούνται από τόσο νωρίς για ένα καλύτερο και ειρηνικό μέλλον! Η προσφυγιά δεν έχει σύνορα, δεν έχει θρησκεία, δεν έχει ταυτότητα... 

Τι μοιράζεται μαζί μας η Αθηνά Πολυχρόνη

«Στόχος του προγράμματος ήταν η ευαισθητοποίηση των παιδιών σε θέματα ίσων ευκαιριών, δικαιωμάτων, διεκδίκησης μιας καλύτερης ζωής  - σεβασμός στη διαφορετικότητα εστιάζοντας φέτος στις φυλετικές διαφορές …..

Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι αν ξοδέψουμε περισσότερο χρόνο προσπαθώντας να κάνουμε τα παιδιά αυτό που δεν είμαστε από αυτό που είμαστε, ίσως το μέλλον να είναι πολύ καλύτερο για όλους)

Το τραγούδι δεν στέκεται μόνο του σαν δράσ,η αλλά έγινε προεργασία αρκετό καιρό με επιμέρους δράσεις ( κάθε βδομάδα σχολιάζουμε σχετικά γνωμικά όπως πχ  ρατσισμός είναι να μισείς αυτό που από τύχη δεν είσαι, η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές όχι στις ομοιότητες --- επίσης σχολιάζουμε άρθρα που βρίσκουμε στο ίντερνετ για προσφυγόπουλα που σώθηκαν και διακρίνονται τώρα (όπως οι δίδυμες κολυμβήτριες). Διαβάσαμε Διδώ Σωτηρίου απόσπασμα με τίτλο ‘Οι προσφυγες’ από το βιβλίο ‘Μέσα στις φλόγες’ και κάναμε σύγκριση του τότε και τώρα για να δούμε ότι η προσφυγιά δεν έχει έθνος, ταυτότητα. Στο μαθημα  φιλαναγνωσίας διαβάζουμε Ευγένιο Τριβιζά ‘η τελευταία μαύρη γατα’ που σχετίζεται με ρατσισμό και άλλα.

 Άλλες δράσεις: -  Χαρίσαμε από ένα παιχνίδι μας και στείλαμε το δέμα μας μέσω της ομάδας ‘Ο άλλος άνθρωπος’ στη Λέσβο  ( ετοιμάζουμε σχετικό βίντεο και γι αυτό με τίτλο Νοιαζομαι –Μοιράζομαι και παρότρυνση των παιδιών να μην φέρονται εγωιστικά με τα παιχνίδια τους που ενώ γι αυτά είναι δεδομένα για άλλα είναι πολυτέλεια)

 - Ετοιμάζουμε χριστουγεννιάτικο μπαζάρ με κατασκευές και τα χρήματα θα τα προσφέρουμε σε ένα σύλλογο της Κερατέας που μαγειρεύουν για άπορες οικογένειες"

Τα αποτελέσματά της εργασίας κρύβονται στις λίγες γραμμές που ζήτησα στα παιδιά να γράψουν με την ερώτηση ‘Τι είναι για σένα αυτό το τραγούδι’.

 Τι μας λέει για το τραγούδι

 «Προέκυψε αυθόρμητα σαν ιδέα και δεν είχα τον χρόνο να το γράψω με τα παιδιά, ωστόσο διδάχτηκε μέσα στην τάξη, δόθηκε αρχικά σαν quiz με λέξεις που έλειπαν και προσπαθούσαν τα παιδιά να συμπληρώσουν τον στίχο, έπειτα αναλύσαμε το περιεχόμενο.    Η δράση αυτή δεν θα είχε υλοποιηθεί βέβαια αν στο σχολείο μας δεν υπήρχε ο δάσκαλος μουσικής (και εδώ φαίνεται η σημασία ύπαρξης τέτοιων ειδικοτήτων στη σχολική κοινότητα) που πρόθυμα προσάρμοσε τη μουσική στις φωνές των παιδιών και τους δίδαξε το τραγούδι.

Συγκινητική ήταν επίσης η άμεση ανταπόκριση των φωτογράφων που αρχικά μας μετέφεραν μέσω του φακού τους αυτές τις όλο νόημα εικόνες και επίσης μας έδωσαν την άδεια να τις χρησιμοποιήσουμε στο βίντεο ευαισθητοποίησης που θα συνόδευε το τραγούδι μας. Η ιδέα στηρίχτηκε από την πρώτη στιγμή και από τον διευθυντή του σχολείου και από τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων

Επιλέξαμε συμβολικά να το δημοσιεύσουμε στις 11 Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα παιδιού»   

Πηγή: efsyn.gr/ Ανθή Παζιάνου