Κόβονται ο ένας μετά τον άλλον από τις επιτροπές του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας τα άτομα που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Παρά το ότι η ασθένεια χαρακτηρίζεται αυτοάνοση και δεν μπορεί να θεραπευτεί, εν τούτοις οι γιατροί των επιτροπών φαίνεται να είναι αρκετά αυστηροί με τους πάσχοντες. Οι επιτροπές αγνοούν, όπως υποστηρίζουν οι τελευταίοι, το γεγονός ότι η υποτροπή της σκλήρυνσης είναι συνήθως απρόβλεπτη και μπορεί να συμβεί χωρίς προειδοποίηση, καθηλώνοντάς τους για ημέρες ή και μήνες στο κρεβάτι.

Μία τέτοια περίπτωση σημειώθηκε σε χωριό της δυτικής Λέσβου. Η Μ.Κ., γυναίκα που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, «κόπηκε» γιατί η επιτροπή τής έδωσε ποσοστά χαμηλότερα από όσα απαιτούνται για να δοθεί το επίδομα. «Γιατί το έκαναν αυτό; Αφού ξέρουν ότι η ασθένεια αυτή δε θεραπεύεται», ήταν η απορία της γυναίκας που εξομολογήθηκε στο «Ε» την ιστορία της, θέλοντας όμως να κρατήσει την ανωνυμία της.

Η ασθενής πέρασε από την επιτροπή στις 28 Φεβρουαρίου τού 2013, ενώ είχε υποβάλει τα χαρτιά της ένα χρόνο πριν, το Φεβρουάριο του 2012!

«Τα πρώτα συμπτώματα είχαν εμφανιστεί το 2009, όταν η όρασή μου παρουσίασε κάποια προβλήματα. Τότε ανησύχησα, πήγα να κάνω εξετάσεις κι η διάγνωση έδειξε ότι έπασχα από σκλήρυνση κατά πλάκας.» Στη συνέχεια η πάσχουσα πληροφορήθηκε ότι δικαιούνταν προνοιακό επίδομα, έκανε τα χαρτιά της και το πήρε. Το 2011 η μητέρα της ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο και αμέλησε να υποβάλει τα δικαιολογητικά για το προνοιακό επίδομα.

Ωστόσο το Φεβρουάριο του 2012 τα ξαναέκανε και περίμενε ένα χρόνο για να περάσει από την επιτροπή, σύμφωνα με την απόφαση της οποίας δινόταν ποσοστό 15% για την κατάθλιψη της παθούσας και 30% για το νόσημα. Τα ποσοστά αυτά δεν επαρκούν για να δοθεί το προνοιακό επίδομα.

Η ασθενής έκανε ένσταση και περιμένει να κληθεί για επανεξέταση από το δευτεροβάθμιο όργανο.

«Είναι άδικο!»
«Δε με νοιάζουν τόσο τα λεφτά, όσο το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζουν τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας.» Η ίδια εξομολογείται ότι για τρεις μήνες είχε καθηλωθεί στο κρεβάτι, καθώς η αριστερή πλευρά παρουσίασε μυϊκή αδυναμία. Τότε η μητέρα της είχε σταθεί στο πλευρό της και τη βοηθούσε με τις δουλειές του σπιτιού, μια και ο άντρας της δεν μπορούσε λόγω της φύσης της δουλειάς του. «Τώρα που κι οι δύο γονείς μου έφυγαν από τη ζωή, δε θα έχω βοήθεια και φοβάμαι μήπως μου συμβεί κάτι», είπε εκφράζοντας την ανησυχία της.

Μπορεί το ποσό του επιδόματος να μην ήταν σημαντικό, όπως είπε η ίδια, ωστόσο δεν έπαυε να είναι ένα βοήθημα, ειδικά τους δύσκολους αυτούς καιρούς.

«Κάποιες φορές έχω αδυναμία στους μύες, άλλες τρέμω, έχω προβλήματα ισορροπίας, στην όραση, πονοκέφαλο. Τα προβλήματα αυτά θα είναι μόνιμα, καθώς η σκλήρυνση κατά πλάκας δε θεραπεύεται. Και το θεωρώ πραγματικά άδικο που με έκοψαν, γιατί δεν πρόκειται να γίνω καλά. Δεν έχω τη ζωή που έχουν όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Φοβάμαι να βγω, μη ζαλιστώ και πέσω, και δεν μπορώ να δουλέψω.»

Μάλιστα τόνισε ότι το κόστος των φαρμάκων είναι ιδιαίτερα υψηλό. Η ενέσιμη αγωγή στην οποία υποβάλλεται κοστίζει μηνιαίως 1.000 ευρώ περίπου. «Ευτυχώς που τα καλύπτει το Ταμείο, διαφορετικά δεν ξέρω τι θα γινόταν.»

Για το 50ευρω;
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των μελών του Συλλόγου Ατόμων (Πασχόντων και Φίλων) με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας Λέσβου, οι γιατροί φαίνεται να αγνοούν ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία χρόνια νευρολογική, αυτοάνοση ασθένεια. Η ασθένεια αυτή μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, όπως αλλαγές στην αφή, προβλήματα στην όραση, μυϊκή ατροφία, κατάθλιψη, προβλήματα στον προσανατολισμό και την ομιλία, εξάντληση, νοητική βλάβη, πόνο, ακόμη κι αναπηρία σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις.

Η πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Μαρία Κωδωνάκη σε δήλωσή της είπε ότι παλαιότερα το γεγονός και μόνο πως η ασθένεια χαρακτηριζόταν αυτοάνοση, είχε ως αποτέλεσμα να δίνονται τα απαραίτητα για τα προνοιακά επιδόματα ποσοστά. «Σήμερα αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Η κ. Κωδωνάκη υπογράμμισε ότι οι περισσότεροι πάσχοντες που ζουν στο νησί και που έχουν περάσει από τις επιτροπές, έχουν κοπεί. Μάλιστα, πολλοί συνδέουν την αυστηρότητα που εξαντλούν οι γιατροί των επιτροπών, με το 50ευρω της ένστασης, την οποία κάνουν όσοι κόπηκαν από τις επιτροπές, για να περάσουν από το δευτεροβάθμιο όργανο που θα τους επανεξετάσει.

«Δεδομένου του αριθμού των ατόμων που κόπηκαν, δεν είναι και λίγα τα χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί», είπε καταλήγοντας η κ. Κωδωνάκη.